ევროპაში ყველაზე მაღალი საათობრივი ანაზღაურება - საათში 47 ევრო, ლუქსემბურგშია. ლუქსემბურგს ასევე აქვს მსოფლიოში ყველაზე მაღალი მშპ ერთ სულ მოსახლეზე. სამეულშია სკანდინავიის ქვეყნები - დანია და ნორვეგია. ყველაზე დაბალი ხელფასი კონტინენტზე კი ბულგარეთშია.

ევროპის მასშტაბით საათში არსებულ საშუალო ხელფასის რუკას Visual Capitalist-ი Eurostat-̉ის მონაცემებზე დაყრდნობით აქვეყნებს. რუკაზე რაც უფრო ლურჯია ქვეყანა, მით უფრო დაბალია საათობრივი ანაზღაურება და პირიქით, რაც უფრო ღია ელფერისაა, მით უფრო მაღალია საათობრივი ხელფასი.

Visual Capitalist-ის რუკაზე საქართველო არ მოხვდა, თუმცა საქსტატის მონაცემებით, 2023 წლის IV კვარტალში საქართველოში საშუალო თვიური ხელფასი 2 044.5 ლარი იყო, რაც საათში 12.7 ლარი (4.4 ევრო) გამოდის. ეს კი ლუქსემბურგის საშუალო საათობრივ ანაზღაურებასთან შედარებით 10-ჯერ, ბულგარეთთან შედარებით თითქმის 2-ჯერ ცოტაა, ხოლო ბალტიის ქვეყნებთან შედარებით 3-ჯერ ნაკლებია.

Visual Capitalist-ის მონაცემთა ბაზის მიხედვით, ჩრდილოეთ და დასავლეთ ევროპას უფრო მაღალი საშუალო ხელფასი აქვს, ვიდრე სამხრეთ და აღმოსავლეთ ევროპას, რაც ასახავს განსხვავებებს ეკონომიკაში, სიმდიდრესა და ცხოვრების ღირებულებაში.

ქვეყანა / საშუალო ხელფასი (€/საათი)

ლუქსემბურგი - 47,2 ევრო/საათში;

დანია - 42.0 ევრო/საათში;

ნორვეგია - 41,7 ევრო/საათში;

ისლანდია - 39,5 ევრო/საათში;

ბელგია 36,3 - ევრო/საათში;

ირლანდია - 33,3 ევრო/საათში;

ნიდერლანდები - 33.0 ევრო/საათში;

გერმანია - 31,6 ევრო/საათში;

ფინეთი - 30,5 ევრო/საათში;

ავსტრია - 30.0 ევრო/საათში;

საფრანგეთი - 28,7 ევრო/საათში;

შვედეთი - 26,3 ევრო/საათში;

იტალია  - 21,5 ევრო/საათში;

ესპანეთი 18,2 ევრო/საათში;

კვიპროსი 16,3 ევრო/საათში;

ლიეტუვა - 14.0 ევრო/საათში;

მალტა - 14,0 ევრო/საათში;

პორტუგალია - 13,7 ევრო/საათში;

ჩეხეთი  - 13,6 ევრო/საათში;

ესტონეთი - 13,6 ევრო/საათში;

ხორვატია - 12,7 ევრო/საათში;

საბერძნეთი - 12,6 ევრო/საათში;

სლოვაკეთი - 12,5 ევრო/საათში;

პოლონეთი - 11,9 ევრო/საათში;

უნგრეთი - 11.0 ევრო/საათში;

ლატვია - 10,7 ევრო/საათში;

რუმინეთი - 10,4 ევრო/საათში;

ბულგარეთი - 8,1 ევრო/საათში.

Visual Capitalist-ი წერს, რომ ხელფასის შესახებ ინფორმაციის არქონის გამო სიაში არ მოხვდა ბრიტანეთის, შვეიცარიის, ანდორას, სან-მარინოს, მონაკოს, ვატიკანის, სერბეთის, ბოსნია და ჰერცეგოვინისა და ლიხტენშტაინის მონაცემები.