საქართველო წელიწადში დაახლოებით 2 000-დან 3 000 ტონამდე, 18 დასახელების თაფლს აწარმოებს. ადგილობრივ ბაზარზე 1 კგ. ქართული თაფლი 20-25 ლარამდე ღირს. მისი ფასი იმპორტირებულ პროდუქტთან შედარებით მაღალია. ფასთა შორის სხვაობის მიუხედავად ბაზარი ადგილობრივი წარმოების თაფლით არის გაჯერებული და მასზე მოთხოვნა უფრო იზრდება. ,,საქართველოს მეფუტკრეთა გაერთიანების’’ ხელმძღვანელი ალეკო პაპავა განმარტავს, რომ ქართულ თაფლს უცხოურთან შედარებით მაღალი ხარისხი გამოარჩევს, რის გამოც მომხმარებელი მას ანიჭებს უპირატესობას.
„ქართულ ბაზარზე თაფლის მოხმარება გაზრდილია. ძალიან უმნიშვნელო რაოდენობით შემოდის უცხოური თაფლი, რომელიც გავლენას ვერ ახდენს. მარკეტებშიც ქართული თაფლია განთავსებული. ქართული თაფლი არაფრით არ ჩამოუვარდება თავისი ხარისხითა და აქტიური ნივთიერებებით უცხოურ თაფლს. პირიქით აღემატება. ქართული თაფლი ასეთი სუფთა არასდროს ყოფილა.’’- აცხადებს ალეკო პაპავა.
მაღალი ხარისხის მიუხედავად არის გამოწვევები. მეფუტკრეები ჯერ კიდევ იყენებენ აკრძალულ პრეპარატებს - ანტიბიოტიკებს. ალეკო პაპავა განმარტავს, რომ ამ მედიკამენტებს საბჭოთა კავშირში გამოიყენებდნენ და ეს ტრადიცია დღემდე შემორჩა. ანტიბიოტიკების გამოყენება კი თაფლს აბინძურებს. ბოლო მონიტორინგის შედეგად, შემოწმებული 100 ნიმუშიდან დაბინძურება 5%-ში დაფიქსირდა. ალეკო პაპავა განმარტავს, რომ ეს სახიფათო მაჩვენებელი არ არის, თუმცა საჭიროა მეფუტკრეებთან კომუნიკაცია, რათა მათ ხმარებიდან ამოიღონ ეს პრეპარატები.
,,ეს არ არის სახიფათო ნიშნული. ჩვენ უფრო სახიფათო ნიშნული გვქონდა. 54-56%-იანი დანაგვიანება ფიქსირდებოდა 2018-2019 წლებში, მაგრამ ეს ერთობლივი მუშაობის შედეგად აღმოვფხვერით. ევროპის ქვეყნები რომ ავიღოთ, მაგალითად იტალია, იქ თაფლის დანაგვიანება დაახლოებით 20%-ზეა. ჩვენ რიგ ევროპის ქვეყანას წინ ვუსწრებთ. თუმცა უნდა გავაგრძელოთ მუშაობა. ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ აკრძალულ პრეპარატებს (ანტიბიოტიკებს) აღარ იყენებდნენ. მეფუტკრეებს უნდა ავუხსნათ, რომ ეს ძალიან ცუდი პრაქტიკაა და უნდა შეეშვან ამას. კომუნისტების დროიდან პროფილაქტიკის მიზნით იყენებდნენ ანტიბიოტიკებს ფუტკარზე. არ არის საჭირო. ფუტკარი თავად აგროვებს უფრო ძლიერ ნივთიერებას პროპოლისის სახით. ეს არის დარჩენილი შეხედულება, რომ ანტიბიოტიკის გამოყენება საჭიროა.’’- აცხადებს ალეკო პაპავა.
,,საქართველოს მეფუტკრეთა გაერთიანების’’ ხელმძღვანელი მიიჩნევს, რომ ქართულ თაფლს მსოფლიოში ნებისმიერი ქვეყნის მიერ წარმოებული პროდუქციისთვის კონკურენციის გაწევა შეუძლია, რადგან ის თავისი ხარისხითა და შემადგენლობით გამორჩეულია. ალეკო პაპავა ამბობს, რომ საქართველო მცირემიწიანი ქვეყანაა და ჩვენ თაფლის მასიურად წარმოება არ შეგვიძლია. სწორედ ამიტომ, საჭიროა თაფლის ხარისხის კონტროლი და მისი მაღალი მაჩვენებლის შენარჩუნება.
,,დღეს ჩვენი მთავარი მიზანი უნდა იყოს, რომ რაც შეიძლება ხარისხობრივად ქართული თაფლი არ გავაფუჭოთ. ჩვენ პატარა ქვეყანა ვართ და ვერ ვიქნებით თაფლის დიდი რაოდენობაზე კონცენტრირებულები. გარკვეული ზღვარი გვაქვს ბუნებრივი პირობებიდან გამომდინარე. პატარა ქვეყანა ვართ, მცირემიწიანი. რაოდენობის თვალსაზრისით კონკურენციას ვერც აღმოსავლეთის ქვეყნებს გავუწევთ, ვერც აზიის და ვერც დასავლურ ქვეყნებს, მაგრამ ხარისხით ჩვენი კლიმატური პირობებიდან და ბიო მრავალფეროვნებიდან გამომდინარე თავისუფლად შეგვიძლია კონკურენცია გავუწიოთ ნებისმიერ ქვეყანას, თუნდაც ახალ ზელანდიურ მანუკას თაფლს. იაპონია იყო ერთ-ერთი ქვეყანა, რომელიც მანუკას თაფლს დიდი რაოდენობით ყიდულობდა, მაგრამ იაპონიაში შევიდა ქართული თაფლი. მიდის კვლევები, რომ ქართული თაფლი არანაკლებია ახალი ზელანდიის თაფლზე.’’- აცხადებს ალეკო პაპავა.
,,საქართველოს მეფუტკრეთა გაერთიანების’’ ხელმძღვანელი ერთ-ერთ მთავარ პრობლემად საფუტკრეების რეგისტრაციასა და მიკვლევადობას ასახელებს. ამბობს, რომ ბევრი რეგისტრაციის გარეშე აწარმოებს თაფლს. ალეკო პაპავა აცხადებს, რომ დღეს მეფუტკრეების 10%-იც არ იქნება რეგისტრირებული. მიკვლევადობის პრობლემის მოხსნის შემთხვევაში კი საფუტკრეების ინსპექტირება გამარტივდება, რაც ქართული თაფლის ხარისხზე დადებითად აისახება. დღეს მოქმედი რეგულაციის მიხედვით მეფუტკრე, რომელსაც ფუტკრის 30 ან მეტი ოჯახი ჰყავს ვალდებულია დარეგისტრირდეს ბიზნეს ოპერატორად.
