ღვინის მარანი „ღვინია“ სამცხე-ჯავახეთში, დაბა ასპინძაში, ზღვის დონიდან 1125 მეტრზე მდებარეობს. პირველ ქვევრებს საფუძველი 2019 წელს ჩაეყარა, პირველი რთველი კი 2021 წელს ჰქონდათ. მცირე ასაკის მიუხედავად „ღვინიამ“ საკუთარი ღვინოები, რამდენიმე ასეული ბოთლი, უკვე ექსპორტზე გაიტანა.
როგორ ვითარდება მეღვინეობის სექტორი სამცხე-ჯავახეთში, რას სთავაზობს ღვინის მოყვარულებს და საიდან წამოვიდა სახელის იდეა. ამ და სხვა თემებზე მარანი „ღვინიას“ დამფუძნებელმა შალვა ალელიშვილმა „კომერსანტთან“ ისაუბრა.
„ღვინიას“ ხსენებაზე კატო გაბაშვილის ცნობილი მოთხრობა შეიძლება გაგახსენდეთ, ან შოთა ნიშნიანიძის ლექსი. პირადად მე ურმული მახსენდება ქართული ფოლკლორიდან, სადაც ქართველი გლეხი სწორედ ურემში შებმულ ღვინია ხარებს მიუძღოდა, მიჰქონდა ღვინო და მღეროდა გულიდან ამოსულ სიტყვებს. დღეს ეს სახელი კიდევ დაიტვირთა, რადგან მესხეთში მდებარე ქართულ მარანს დავარქვით „ღვინია“. უპირველეს ყოვლისა, იგი ასოცირდება ღვინოსთან, შემდეგ კი შრომასთან და ერთგულებასთან. ჩვენს მარანში როდესაც მოხვდებით, შესასვლელი კარის თავზე დაინახავთ ქვაში ამოკვეთილ ღვინია ხარის ჩუქურთმას. ინტელექტუალურ საკუთრებაში გვაქვს ლოგო, რომლის გამოსახულებით და სიტყვიერ ნაწილს იცავს საქპატენტი,“ - ამბობს შალვა ალელიშვილი მარნის სახელზე საუბრისას.
„პირველი ქვევრები ჩავრგეთ 2019 წელს, მარნის აშენებას კი 2 წელი მოვანდომეთ. პირველი რთველი 2021 წლის სექტემბერში მივიღეთ - რქაწითელი სოფელ ხირსადან, რომელიც ჯერ არ ჩამოგვისხამს. მომწიფების საკმაოდ ხანგრძლივი და საინტერესო გზა გამოვატარეთ ქვევრებსა და კასრებში, მალე დავბოთლავთ და გამოვიტანთ ბაზარზე.
ჩვენი პირველი ღვინო, რომელიც ჩამოვასხით და გასაყიდად შევიტანეთ „გვაზის ღვინის ბარში“ თბილისში, გახლდათ 2021 წლის „საფერავი“ ვარდისფერი, მცირე ოდენობა. სადებიუტო წელს ჯამში ვაწარმოვეთ 2200 ბოთლი. 2022-ში დავაყენეთ ქვევრის ქარვისფერი ღვინოები „რქაწითელი“ და „ქისი“ ახმეტიდან. გასულ თვეში ორივე ღვინო დაიბოთლა და ამ მომენტისთვის ინახება ჩვენს მიწისქვეშა ენოთეკაში, სადაც კონტროლდება ტემპერატურა და ფარდობითი ტენიანობა.
გასულ წელს აგრეთვე ბოლნისური თავკვერისგან კლასიკური ტექნოლოგიით ვაწარმოვეთ ვარდისფერი ღვინო, რომელიც შემდგომ გადავიტანეთ მუხის კასრებში მოსამწიფებლად. ეს გახლდათ ერთგვარი ექსპერიმენტი, რომელმაც, ვფიქრობ, რომ გაამართლა. ქართველი სომელიეები მწერენ, რომ ეს არის საქართველოსთვის უცხო და თამამი ნაბიჯი. მოგეხსენებათ, რომ ვარდისფერ ღვინოს, როგორც წესი, არ ამწიფებენ მუხის კასრებში. გასულ წელს ჯამში ვაწარმოვეთ 5000 ბოთლი,“- აცხადებს „ღვინიას“ დამფუძნებელი.
შალვა ალელიშვილის თქმით, მარნის ბაზაზე ფუნქციონირებს კრაფტ დისტილერია, სადაც მცირე რაოდენობით ხდიან ხელნაკეთ არყებს თანამედროვე „ფოთ-სთილ“ და რეფლუქსურ სვეტებზე.
„ამ ეტაპზე სპირტები ძველდება მუხისა და ალუბლის კასრებში და ჯერჯერობით არ გვაქვს გაყიდვაში. გვსურს აქცენტი გავაკეთოთ მესხეთისთვის ცნობილ ხილზე, როგორიცაა თუთა, ჭანჭური, ვაშლი. დიდ ყურადღებას ვაქცევთ ქართულ ჭაჭას, რომელიც დღეს, ჩვენი აზრით, დაკნინებული და დაუფასებელია. არადა მას აქვს ძალიან მაღალი ღირსება სწორად დისტილირების შემთხვევაში,“
„ღვინიას“ ღვინოებს ეტიკეტებიც ორიგინალური აქვს. მესხეთის და მესხური დარბაზის მოტივებზე ეტიკეტი დიზაინერ-გრაფიკოსმა ეთო გზირიშვილმა შექმნა. ამ შეფუთვით ღვინო მალე გამოვა გასაყიდად. 
ამ ეტაპზე მარანი ყურძენს ყიდულობს, თუმცა მომავალ წელს მესხური ღვინის წარმოებას საკუთარი ყურძნით გეგმავს.
„2020 წელს გავაშენეთ ვაზი ჩვენს საკარმიდამო ტერიტორიაზე - მესხური მწვანე. წელს უნდა მიგვეღო მცირე მოსავალი, მაგრამ, სამწუხაროდ, ორჯერ დაისეტყვა და მესხური ღვინის წარმოება გადაგვედო გაისისთვის. მარანთან ახლოს, დაახლოებით 3 კმ-ში, შევიძინეთ მიწის ნაკვეთი, სადაც დიდ ფართობზე გავაშენებთ მესხურ ყურძენს. ნიადაგის ანალიზების მიხედვით შეირჩა სპეციალური საძირე, რომელიც საქართველოში არ აღმოგვაჩნდა, დაგვპირდნენ ჩამოტანას. ამ მომენტისთვის ყურძენს ვყიდულობთ ჩვენთვის კარგად ნაცნობი და გამოცდილი მევენახეებისგან კახეთში, ბოლნისში. შესყიდვისას ჩვენი ძირითადი კრიტერიუმი მოვლის მეთოდიკა და ვაზის ასაკი გახლავთ.“
შალვა ალელიშვილის თქმით, ამჟამად მარანი ღვინის მაღაზია „ნინო მერის ღვინის სელექციასთან“ თანამშრომლობს, მალე კი „8000 მოსავლის“ მაღაზიათა ქსელშიც გამოჩნდება.
მარანი „ღვინიას“ ღვინოები საზღვარგარეთაც გადის. მაისში ლატვიაში ექსპორტზე გავიდა 2022 წლის ღვინოები: „რქაწითელი ქვევრი“ და „თავკვერი ვარდისფერი“, ჯამში 636 ბოთლი. „ღვინიას“ ღვინო იყიდება ქალაქ რიგასა და იურმალაში.
შალვა ალელიშვილის თქმით, ღვინის წარმოების დასაწყებად სესხით არ უსარგებლია. საწყისი ინვესტიცია კი 10 000 ლარი იყო, რომლითაც ქვევრები და მარნისთვის საჭირო ინვენტარი შეიძინა. 2022 წელს კი „აწარმოე საქართველოს“ გრანტიც მიიღო.
„საწყისი ინვესტიცია იყო 10 000 ლარი, რითაც შეივიძინე პირველი ქვევრები და მარნისთვის საჭირო სხვადასხვა ინვენტარი: ტუმბო, პრესი, საწური და ა.შ. გასულ წელს გავიმარჯვე „აწარმოე საქართველოს“ პროექტში და ავიღე გრანტი 26 300 ლარის ოდენობით. თანხის გახარჯვა და მონიტორინგი მოხდა ხელშეკრულების მიხედვით, რომლის ფარგლებშიც შევიძინე სხვადასხვა ძირითადი აქტივი მარნისთვის, როგორიცაა მუხის კასრები, რეზერვუარი, ეტიკეტირების აპარატი და სხვა.
უნდა აღვნიშნოთ, ღვინის წარმოებას და მარნის მოვლას დიდი ფინანსები სჭირდება. მცირე მემარნეების უმრავლესობა სხვა სამუშაოებისა და პროფესიის პარალელურად ვმართავთ მარანს, ვაყენებთ ღვინოს, ვაშენებთ ვენახს. ფინანსების არ ქონის გამო ბევრი რამ გვიფერხდება და დროში გვეწელება. მათ ვისაც, სასესხო ვალდებულებები აქვთ, უფრო რთულად აქვთ საქმე. ჩვენი დაკვირვებით, მარანმა ჯერ უნდა მიაღწიოს სტაბილურ გაყიდვებს, ბაზრების დივერსიფიცირებას და შემდეგ გააკეთოს მეტი ინვესტიცია და წარმოების ზრდა, ამას სჭირდება დრო და მოთმინება, როგორც თავად ღვინოს.“- აცხადებს შალვა ალელიშვილი.
„ღვინიას“ დამფუძნებლის თქმით, ამ ეტაპზე მარანში დასაქმებულია 2 ადამიანი.
