„სარემონტო სამუშაოების გარდა, ნებისმიერ სამშენებლო სამუშაოებს ესაჭიროება მშენებლობის ნებართვა ან წერილობითი შეთანხმება. შესაბამისად, ყველა მშენებლობა, რომელსაც არ აქვს მშენებლობის ნებართვა ან მარტივი შეთანხმება, იგივე წინასწარ შეტყობინება, ითვლება უკანონო მშენებლობად“, - ამის შესახებ სამშენებლო სამართლის ექსპერტმა და „სამშენებლო სამართლის ჯგუფის“ (CLG) მმათველმა პარტნიორმა ოთარ ნარჩემაშვილმა რადიო „კომერსანტის“ გადაცემაში „ბიზნესი და სამართალი“ განაცხადა.
მან გადაცემაში იმ სამუშაოების ჩამონათვალი გააკეთა, რომელთაც კანონმდებლობის მიხედვით, სამშენებლო ნებართვა ესაჭიროებათ.
„კანონმდებლობის მიხედვით გვაქვს ახალი მშენებლობა, რაც იმას ნიშნავს, რომ თუ არსებული შენობა-ნაგებობა დგას და ხდება მისი დანგრევა და ახალი შენობის აშენება, ეს არის ახალი მშენებლობა. ასევე ახალი მშენებლობაა როდესაც ცარიელ მიწის ნაკვეთზე გვსურს შენობის აშენება და ამას სჭირდება სამშენებლო ნებართვა. ასევე მშენებლობის ნებართვა სჭირდება რეკონსტრუქციას, არსებული შენობა ნაგებობის დაშლა-დანგრევასა და დროებითი შენობის განთავსებას“,- განაცხადა ოთარ ნარჩემაშვილმა.
ექსპერტმა ასევე განმარტა, თუ რომელ კლასებადაა დაყოფილი სამშენებლო სამუშაოები.
„კანონმდებლობაში გვაქვს პირველი, მეორე, მესამე, მეოთხე და მეხუთე კლასი. კლასების დიფერენცირების მიზანი იყო სამშენებლო სამუშაოების რისკების განსაზღვრა. კერძოდ, პირველი კლასი ხასიათდება ძალიან დაბალი რისკით. ასეთია მაგალითად ფანჯრის გამოცვლა, 60 კვ მეტრამდე შენობის აშენება, კიბის მოწყობა და ა.შ. ასეთ დროს მარტივი წესით ხდება მშენებლობის ნებართვის გაცემის შესახებ გადაწყვეტილების მიღება და გადაწყვეტილება 5 დღეში მზადდება.
მეორე და მესამე კლასის შემთხვევაში სამშენებლო სამუშაოების დაწყებამდე გავდივართ ჩვეულებრივ პროცედურას, ოღონდ აქ ვადები უფრო გახანგრძლივებულია და გადაწყვეტილების მიღებას 30 დღემდე სჭირდება. აქ უკვე მოითხოვება დეტალური დოკუმენტაციის წარდგენა, როგორიც არის კონსტრუქციული პროექტი, სახანძრო უსაფრთხოების პროექტი და ა.შ.
მრავალბინიანი საცხოვრებელი სახლები მესამე-მეოთხე კლასის შენობებს მიეკუთვნება და მაღალი რისკის შემცველი მშენებლობებია, შესაბამისად, სამშენებლო ნებართვის გაცემამდე ხდება ძალიან დეტალური შესწავლა.
მეხუთე კლასის მშენებლობებს კი განეკუთვნება საწარმოები და მსგავსი ტიპის შენობები, რომლებიც განსაკუთრებული სახის მშენებლობის ნებართვას საჭიროებს“, - აღნიშნა ოთარ ნარჩემაშვილმა.
მან ასევე ისაუბრა შენობებს შორის დაშორების სავალდებულო მანძილზე და განმარტა, რომ მოქმედი კანონმდებლობით, განსაზღვრულია, რომ შენობებს შორის დაშორება უნდა იყოს მინიმუმ 3 მეტრი, იმისთვის, რომ მშენებელს ან მესაკუთრეს უფლება ჰქონდეს მოაწყოს ფანჯარა.
„სამეზობლო საზღვრიდან მინიმუმ 3 მეტრი უნდა იყოს დაშორება, იმისთვის, რომ მეზობლის მხარეს მოვაწყოთ ფანჯრის ღიობი და ეს გარკვეული გონივრული დაშორებაა, ხოლო რაც უფრო მაღალია შენობა და რაც უფრო მაღალ სართულებზე გვინდა რომ მეზობლის მხარეს გავხსნათ ფანჯარა, სპეციალური ფორმულის მიხედვით, ეს მანძილი კიდევ უფრო იზრდება“, - განაცხადა ექსპერტმა.
მისივე თქმით,ასევე კანონით განსაზღვრულია სანქცია ერთი ან ორბინიანი შენობის კანონის დაცვით აგების შემდეგ, მესაკუთრის მიერ შენობის თვითნებურად მრავალბინიანად გადაკეთების შემთხვევაზე. ასეთი ქმედება ითვლება უკვე არა პროექტის დარღვევად, არამედ უნებართვო მშენებლობად.
„უნებართვო მშენებლობისთვის უფრო მაღალი ტიპის სახდელებია დაწესებული და უფრო მკაცრი სანქციებია განსაზღვრული, ვიდრე პროექტის დარღვევისთვის და ამ დროს საჯარიმო სახდელები უფრო ნაკლებია.
პირველი კლასის სამშენებლო სამუშაოებისას უნებართვო მშენებლობისთვის ჯარიმა არის 8000 ლარი. მესამე-მეოთხე კლასის მშენებლობის შემთხვევაში ჯარიმა 20-25 ათასის ფარგლებში მერყეობს.
რაც შეეხება პროექტის დარღვევას, აქ რამდენიმე ტიპის დარღვევას შესაძლოა ჰქონდეს ადგილი, რომელთაგან ზოგიერთი შეიძლება პროექტის კორექტირებით აღმოიფხვრას, ზოგიერთ შემთხვევაში კი ეს შეუძლებელია და საჭიროა შენობის დემონტაჟი“, - განმარტა ექსპერტმა.
მისივე ინფორმაციით, 2007 წლამდე საქართველოში უნებართვოდ აშენებულ შენობა-ნაგებობებზე მიღებულ იქნა ამნისტია პრეზიდენტის ბრძანებულებით, (რომელიც შემდეგ მთავრობის დადგენილებით შეიცვალა) ხდება ასეთი მშენებლობების კანონიერ ჩარჩოებში მოქცევა.
