ავიაკომპანიები ყოველწლიურად დაახლოებით 2 მილიარდ დოლარს ხარჯავენ მგზავრების დაკარგული ბარგის მოსაძებნად და მატერიალური ზარალის ანაზღაურებისთვის. ინდუსტრიის სტატისტიკის მიხედვით, ყოველწლიურად დაახლოებით 1,8 მილიონი ჩანთა ითვლება დაკარგულად ან მოპარულად. ამასთან, საერთაშორისო ფრენებზე რაიმეს დაკარგვის ალბათობა ხუთჯერ მეტია, ვიდრე შიდა ფრენებზე.
როგორც ირკვევა, რეგიონალური და დაბალბიუჯეტიანი გადამზიდველები უფრო მეტად არღვევენ ბარგის ტრანსპორტირების წესებს ფრენის ხანმოკლე დროისა და ბარგის ტრანსპორტირების ნაკლებად საიმედო სისტემების გამო.
SITA-ს მონაცემებით, გასულ წელს არასწორად დამუშავებული ჩანთების რაოდენობა 10 მილიონზე მეტით გაიზარდა. ამავდროულად, აეროპორტების 34% არ უზიარებს ბარგის მიწოდების მონაცემებს ავიაკომპანიებს, ხოლო გადამზიდავების 42% არ აწვდის ასეთ ინფორმაციას საჰაერო ჰაბებს.
აეროპორტებს, რომლებიც ცნობილია ბარგის დაკარგვის ხშირი შემთხვევებით, განეკუთვნება პარიზში შარლ დე გოლის აეროპორტი, ჩიკაგოში ო'ჰარას აეროპორტს და ლოს-ანჯელესის საერთაშორისო აეროპორტი.
ავიაციის ექსპერტები ამბობენ, რომ ეს დატვირთული ჰაბები ლოჯისტიკური გამოწვევების წინაშე დგანან მგზავრების დიდი მოცულობის, მკაცრი განრიგის და ბარგის დამუშავების რთული პროცედურების გამო, განსაკუთრებით პიკის საათებში ან უამინდობაში.
