ამერიკაში შეზღუდვების ეტაპობრივი მოხსნის პროცესი დაიწყო, თუმცა, ამჯერად ბოლი სიტყვა არა პრეზიდენტს, არა კონგრესს და არა გუბერნატორებს, არამედ ჩვეულებრივ ადამიანებს ეკუთვნის - სამსახურებში სწორედ მილიონობით რიგითი თანამშრომელი უნდა გავიდეს.
ეს არაა მარტივი საკითხი - ადამიანები, ვისაც მუშაობის განახლების საშუალება მიეცათ, გადაწყვეტილების მიღებას ცდილობენ. რა გააკეთონ - სამსახურებში წავიდნენ, თუ სახლში დარჩნენ? თუ სამსახურში არ გავლენ, საბოლოოდ ან დაკარგავენ მას, ან სულ ცოტა ხანში შიმშილის ზღვაზე აღმოჩნდებიან.თუმცა, არც კორონავირუსი გამქრალა სადმე. ეპიდემიის სიმწვავე შემცირდა, მაგრამ ინფიცირებაც და სიკვდილიანობაც გრძელდება.
ამერიკელთა დიდ უმრავლესობა კარანტინს და კორონავირუსის გავრცელების წინაამღდეგ მიღებულ ზომებს, მხარს დღესაც უჭერს.თუმცა, უმუშევრობის შემწეობებზე განაცხადების დიდი რაოდენობა ნათლად მეტყველებს იმაზე, რომ ქვეყნის მოქალაქეთა დიდი ნაწილისთვის უმუშევრობა და უსახსრობა სერიოზული პრობლემა გახდა.
დონალდ ტრამპს და შტატების გუბერნატორებს შორის ეკონომიკის გახსნის ვადებზე ნამდვილი სიტყვიერი ომი გაჩაღდა. თანაც, ეს დაპირისპირება პარტიულ ჩარჩოებს გასცდა. განსხვავებული მიდგომები ორივე პარტიაში არსებობს.მეტიც,რიგით ადამიანებსაც კი არაერთგვაროვანი აზრი აქვთ. უმრავლესობა ფინანსურ პრობლემებს და დაავადების წინაშე შიშს შორის იხლიჩება. ეს უკვე ტეხასში გამოჩნდა, სადაც 1 მაისიდან მაღაზიები, რესტორნები, ეკლესიები და ადამიანთა მასობრივი შეკრების სხვა ადგილები გაიხსნა. ხელმძღვანელები თანამშრომლებისგან სამსახურში უპირობოდ გამოცხადებას მოითხოვენ, თუმცა, დასაქმებულთა ნაწილმა სახლში დარჩენა და შვებულების აღება არჩია.ეს განსაკუთრებით იმათ ეხება, ვინც ასაკოვან და ავადმყოფ ადამიანებთან ცხოვრობს. მათ არა საკუთარი, არამედ რისკ-ჯგუფში შემავალი ნათესავების ჯანმთელობის საკითხი ადარდებთ.
წესით, პირბადეების ტარება სავალდებულოა მთელ ამერიკაში, თუმცა, იმის, რომ ეს ვალდებულება იქნება ყველა მოქალაქის მიერ ზედმიწევნით შესრულებული, დასაქმებულებს არ სჯერათ.განსაკუთრებით, ეს რესტორნებს, ბარებს, ფიტნეს-ცენტრებს და სხვა ხალხმრავალ ადგილებს ეხება. იქ პირბადით დიდხანს ყოფნა ფიზიკურად შეუძლებელია.
შემწეობის მიღება დამოკიდებულია არა მხოლოდ სამსახურში სიარულზე, არამედ სამსახურის არსებობაზე, რაც ამ პრობლემას კიდევ უფრო ართულებს. ადამიანი, ვისაც შეუძლია მუშაობის განახლება, შემწეობას ვერ მიიღებს მაშინაც კი, თუ ის სამსახურში ინფექციის შიშით არ ივლის.
შემწეობების გაცემამ ეპიდემიის პიკის პერიოდში, ამერიკელებს გადარჩენის, შიმშილის, კომუნალური და საცხოვრებლის გადასახადების გასტუმრების პრობლემა მოუხსნა. თუმცა, ისინი, ვინც სამსახურში არ გავა, ხელფასსაც და შემწეობასაც დაკარგავს. რეალური პრობლემები და ნამდვილი გაჭირვება სწორედ მაშინ დაეწყებათ.ცალკეული შტატების პოზიციები ამ საკითხებში განსხვავებულია. ზოგიერთი მოქალაქეების შიშებს უფრო გაგებით ეკიდება.
სამხრეთის შტატის გუბერნატორი კრისტი ნოემი მიიჩნევს, რომ საკუთარი უსაფრთხოებისთვის საბოლოო ჯამში, თავად ადამიანებმა უნდა იზრუნონ. „მათ შეუძლიათ სამსახურში გასვლას და სახლში დარჩენას შორის არჩევანი თავად გააკეთონ. ჩვენ არავის არაფერს დავაძალებთ“- განაცხადა ნოემმა.
თუმცა, ჯერ გაურკვეველია ამ ადამიანების მიერ შემწეობის მიღების გაგრძელების საკითხი. ნორმა, რომლის მიხედვითაც, ადამიანი, რომელიც სამსახურში გასვლაზე უარს აცხადებს, ვერც შემწეობას მიიღებს, ყველა შტატში ერთნაირად მოქმედებს.იმის მიუხედავად, რომ ბევრ შტატში ბიზნესმა საქმიანობის განახლების უფლება მიიღო, მათი ნაწილი მუშაობას ჯერაც ვერ იწყებს. პირველ რიგში იმის გამო, რომ დაცვის ინდივიდუალური საშუალებები თითქმის არსად არ იყიდება.
რეზინის ხელთათმანების, პირბადეების, და სადეზინფექციო ხსნარების ძებნაში ადამიანები აფთიაქიდან აფთიაქებში საათობით დარბიან, თუმცა, ვერაფერს პოულობენ. მათ გარეშე კი მუშაობა აკრძალულია.ეს პრობლემა განსაკუთრებით აქტუალურია პატარა ქალაქებში, სადაც ამდენი პირბადე და ხელთათმანი მათი არსებობის დღიდან არ გაყიდულა.
ბევრი ფიქრის შემდეგ ამერიკელთა უმრავლესობა მუშაობას უბრუნდება. მათ ისეთი მკაცრი ზომების მიღება უწევთ, რომლებზეც აქამდე არავის არ უფიქრია.მაგალითად, სილამაზის სალონში ყველა თანამშრომელი მხოლოდ ხელთათმანების და პირბადეებით მუშაობს, ასევე სახეზე უკეთია სპეციალური ეკრანი, რომელიც მას ინფექციისგან იცავს. კლიენტები გარეთ რიგში დგანან, სალონში შესვლის შემდეგ, მათ სიცხეს უზომავენ, კორონავირუსის სიმპტომებზე გამოკითხვას ატარებენ და მხოლოდ ამის შემდეგ ემსახურებიან.
კლიენტის წასვლის შემდეგ, სავარძელი და სამუშაო ადგილი სპეციალური ხსნარით დეზინფიცირდება, იცვლება ყველა პირსახოცი და ხელთათმანები, შემდეგ შემოდის ახალი კლიენტი და ყველაფერი თავიდან იწყება.. თუმცა, ამის მიუხედავად, თითქმის ყველას ეშინია იმის, ძალიან ნაადრევი ხომ არა არის შეზღუდვების მოხსნა?
წყარო: nytimes.com