„იყიდება საქართველო. მინდორ-ველით, მთა-გორით, ტყით, ვენახით, სათესით“, - გასულ საუკუნეში დაწერილი ნიკო ლორთქიფანიძის ნოველა, ისევ აქტუალურია, 112 წლის შემდეგაც ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ-ეკონომიკური პროცესები, ისევ იძლევა იმის თქმის საშულებას, რომ „საქართველო იყიდება“.
ეკონომიკური კრიზისი, კოვიდ კრიზისი და პოლიტიკური კრიზისი ყველაზე მეტად დედაქალაქის ცენტრალურ უბნებს დაეტყო. „კომერსანტი“ მოგიყვებათ, როგორ დაცარიელდა დედაქალაქის მთავარი გამზირი ჯერ ტურისტებისგან, შემდეგ კი ბიზნეს სუბიექტებისაგან. ჯერ კიდევ ერთი წლის წინ, რუსთაველის გამზირი ტურისტებისთვის და თბილისში სეირნობის მოყვარულთათვის თუ ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარულ ქუჩად ითვლებოდა, თუმცა დღეს თბილისის მთავარი გამზირი ცარიელია.
„კომერსანტის“ რეპორტაჟი, თავისუფლების მოედნიდან იწყება. შოპინგის მოყვარულებს, ალბათ კარგად ემახსოვრებათ, რომ პუშკინის მოედნის მოპირდაპირედ versace მაღაზია მდებარეობდა. მსოფლიოს ერთ-ერთი ძვირადღირებული ბრენდის მაღაზია, დღეს ცარიელია, ბანერი მოხსნილი. ჯერჯერობით გაურკვეველია, 260 კვ.მ - ში კიდევ დაიწყებს თუ არა რომელიმე საერთაშორისო ბრენდი ოპერირებას.
რუსთაველზე ასევე ქირავდება 593 კვ. მ. ყოფილი თიბისი ბანკის შენობაც დღეს „კომერსანტს“ ცარიელი დახვდა. ქვეყნის ყველაზე დიდმა ბანკმა ახალი ფილიალი იქვე, მარიოტის უმაღლესი კლასის ბრენდის „Luxury Collection“-ის შენობაში გახსნა.
რუსთაველის გამზირი თიბისი ბანკთან ერთად დატოვა პაშა ბანკმაც. უკვე რამდენიმე თვეა შენობა ცარიელია და ახალ ბიზნესსუბიექტს ელოდება.
ქვეყანაში შექმნილი რთული მდგომარეობის გამო, რუსთაველი გამზირი კიდევ რამდენიმე მაღაზიამ დატოვა. კენარის, დეფაქტოს, ილგაზლისა და ქულ ქლაბის მაღიზები ცარიელია, ფართები კი გასაქირავებლადაა გამოტანილი.
ქვეყნის ცენტრალურ გამზირზე ვეღარ შეხვდებით ვერც სუვენირების მაღაზიას. გახსნილი ცის მიუხედავად, ქვეყანას ტურისტები არ ჰყავს, შესაბამისად სუვენირებიც არავის სჭირდება.
თუ თქვენ რუსთაველის გამზირზე ჩაივლით, თვალში აუცილებლად მოგხვდებათ ჩაბნელებული კაფე-რესტორნები. „the coffee bean & tea leaf“, „burger club“, „მაჭახელა სამიკიტნო“ და მთავარი გამზირის ცნობილი რესტორანი „მარკო პოლო“. რესტორანი პირველია ლოქდაუნის შემდეგ აღარ გახსნილა, ახლა მეპატრონეები გადარჩენას ფართის გაქირავებით ცდილობენ.
2021 წლის 23 თებერვლის თბილისში, განცდა გაქვს, რომ ღრმა წარსულში დაბრუნდი, იმ პერიოდში როდესაც ქვეყანაში კარგი არაფერი ხდებოდა. ამ განცდას „რუსთაველის“ ძველი კინო აფიშებიც ამძაფრებს და გგონია, რომ თითქოს დროსთან ერთად ქვეყანაც გაჩერდა.