ბოლო პერიოდში უმუშევრობის შემცირების მიზნით საქართველოში ცირკულარული მიგრაციის განვითარების თემას დიდი ყურადღება ექცევა. მიგრაციის ერთ-ერთ მამოძრავებელ ძალად მიჩნეულია უფრო მაღალი ანაზღაურების მიღების სურვილი.

წლებთან ერთად ადამიანებს საშუალება ეძლევათ ისწავლონ და იმუშაონ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში. დასაქმებისა და განათლების არეალი გლობალური  გახდა და მსურველებს სულ უფრო მეტი არჩევანი აქვთ.

საქართველოს 2019 წლის მიგრაციის პროფილის მიხედვით, 2015 წელთან შედარებით 2018 წელს უცხოეთში თავშესაფრის მაძიებელ საქართველოს მოქალაქეთა განცხადებები 147%-ით გაიზარდა და 20,255-ს გაუტოლდა. ამ განცხადებებიდან უმეტესი ნაწილი, 95%, ევროკავშირში თავშესაფრის მოთხოვნაზე დარეგისტრირდა. ევროკავშირის/შენგენის ქვეყნებში საქართველოს მოქალაქეთა თავშესაფრის მოთხოვნაზე  დადებითი გადაწყვეტილბა კი გამოტანილი იქნა მხოლოდ 695 განცხადებაზე.

რაც შეეხება არალეგალი მიგრანტების რაოდენობას, ბოლო დროინდელი მონაცემებით, 2018 წელს ევროკავშირის წევრ ქვეყნებში 9115 არალეგალურად მყოფი საქართველოს მოქალაქე გამოვლინდა.

„ კომერსანტი“ დაინტერესდა რა პირობით ბრუნდებიან უკან  მიგრანტები.  როგორც არასამთავრობო ორგანიზაცია  iset-ში ამბობენ:

„ცირკულარული მიგრაციის შესახებ ორმხრივი შეთანხმების ხელმომწერ ქვეყნებს განზრახული აქვთ, რომ ყოველნაირად შეუწყონ ხელი მიგრანტების სამშობლოში დაბრუნებას და მათ რეინტეგრაციას.  მობილურობაზე დაფუძნებული დროებითი შრომითი მიგრაცია ზრდის მიგრანტების უკან დაბრუნების პერსპექტივას, თუმცა მნიშვნელოვანი ფაქტორი  დაბრუნების პროცესში ენიჭება წარმოშობის ქვეყანაში არსებულ  ეკონომიკურ და სოციალურ გარემოს და დაბრუნებული სპეციალისტების დასაქმების ან/და ხელახალი დასაქმების შესაძლებლობას.“

დიდია ინტერესი იმის თაობაზე, თუ რა ბედი ელით იმ პირებს, რომლებიც მიგრაციიდან საკუთარ ქვეყანაში დაბრუნდნენ, აქვთ თუ არა სურვილის შემთხვევაში ისევ წავიდნენ სხვა ქვეყანაში და ეს გასვლა არ იყოს არა ლეგალური.  

Iset-ის ინფორმაციით,  მართული ცირკულარული მიგრაციის სქემები მოიცავს დროებით, თუმცა, განმეორებად ლეგალური მიგრაციის შესაძლებლობებს, რაც მსგავს სქემებში ჩართულ მიგრანტებს ხელახალი მიგრაციის პოტენციალის აძლევს. სამომავლო,განმეორებითი მიგრაციის პერსპექტივა დიდწილად დამოკიდებულია ორ ქვეყანას (წარმოშობის და დანიშნულების ქვეყნებს) შორის დადებულ ორმხრივ შეთანხმებაზე ცირკულარული მიგრაციის შესახებ, რომელიც არეგულირებს მიგრანტთა უცხოეთში ბინადრობის ვადებს, განახლების პირობებს და წლიურ სამუშაო ქვოტებს, ასევე, უცხოელ დამსაქმებლებთან გაფორმებულ მიგრანტების ინდივიდუალურ შრომით ხელშეკრულებების ტიპზე და ზოგადად, კონკრეტული პროფესიების და კვალიფიკაციის მქონე სამუშაო ძალის მიმართ უცხოეთში არსებულ მოთხოვნაზე.

ნათია ლომიძე