ყურძნის და ვაზის ქვეყანაში სუფრის ყურძენი
იმპორტირებულია - რუსუდან გიგაშვილი, მომავლის ფერმერი
სახელმწიფოს მხრიდან მოსახლეობის ერთჯერადი დახმარება ინერციის მსგავსი ღონისძიებაა და ამას მე ვერ დავარქმევდი გრძელვადიან ეკონომიკაზე გათვლილ კონკრეტულ ნაბიჯებს - განაცხადა კომერსანტის დილაში, მომავლის ფერმერის ხელმძღვანელმა რუსუდან გიგაშვილმა. მან სოფლის მეურნეობის სფეროში არსებულ გამოწვევებსა და პერსპექტივებზე ისაუბრა. მიწის რეგისტრაცია, განათლება, ლოჯისტიკა, ინფრასტრუქტურა და კომუნიკაცია სოფლის მოსახლეობასთან, ეს იმ პრობლემების ჩამონათვალია,რომლებზეც რუსუდან გიგაშვილმა ისაუბრა.
სახელმწიფოს მხრიდან გაცემული დახმარებას ვერ ექნება ეკონომიკური გაგრძელება. ეს არის სოციალური დახმარების პროგრამა სოფლის მოსახლეობისთვის. კოვიდთან დაკავშირებით გაჩნდა პანიკა სასურსათო უსაფრთხოების და ბევრი ადამიანი დარჩა სამსახურის გარეშე, მათ სოფლებს მიაშურეს, გაიღო ბევრი დაკეტილი კარი. ეს იყო ერთჯერადად გაცემული თანხები, საბოლოოდ, სადღაც 90 მილიონია გასროლილი თანხა. ეს არის აბსოლუტურად სოციალური დახმარება, რაც გაიცა და ვერ ექნება მას ეკონომიკური გაგრძელება.
სოფლად დასაქმებულ ადამიანთა რიცხვი არცთუ ისე დაბალია და ისინი წარმოადგენენ ელექტორატს. მოახლოებულია არჩევნები და არჩევნების წინ ეს ქმედება გარკვეულ ლოგიკას ექვემდებარება. გაცილებით სერიოზული პრობლემები დგას დარგში,რომელიც ეხება კომუნიკაციასთან დაკავშირებულ პრობლემებს, სახელმწიფო ბოლო ათწლეულია ვერ ჩამოყალიბდა ნორმალურ, გამართულ საკომუნიკაციო სისტემური ხასიათის პოლიტიკაზე. ყველაზე დაგვიანებით ინფორმაცია მას მისდის, ვისთვისაც კეთდება ეს ყველაფერი. განათლება და უნარები უკან არის გადაწეული, პრობლემებია დაკავშირებული ლოჯისტიკასთან და ინფრასტრუქტურასთან. ბაზრების ჩაკეტთვით ფერმერებს გაუფუჭდა პროდუქტი, რადგან არ გვაქვს გამართული ლოჯისტიკური სისტემა.
შემდეგი პრობლემა ეხება მიწის რეგისტრაციის საკითხს. არ გაგვაჩნია ერთიანი კადასტრი მიწის. მე ვიყავი ჩართული ერთ-ერთ მნიშვნელოვან პროექტში,რომელიც მხოლოდ იმიტომ ჩაიშალა,რომ ქვეყანაში მიწა არ იყო დათვლილი. საკანონმდებლო კუთხით მხარდაჭერა გაცილებით მნიშვნელოვანია ბიზნესისთვის, მათ შორის, სასოფლო სამეურნეო ბიზნესისთვის, ძალიან ბევრი საკითხია გადასახედი. ჩვენთან კარგ და ცუდ მიწას ერთი ფასი ადევს. საჭიროა თანმიმდევრული პოლიტიკა და არა ფრაგმენტული. უნდა გვქონდეს ერთიანი სტრატეგია, რეფორმა,რომ ვიცოდეთ თითეული ნაბიჯის მერე, რას ვაკეთებთ.
ქართველი მეწარმე, ფერმერი, გლეხი ვერ შეეჭიდება და ვერ გაუწევს კონკურენციას იმპორტულს იმიტომ,რომ,საიდანაც შემოდის იქ ჰექტარზე 500 ტონა პამიდორი მოჰყავთ, ჩვენ შემთხვევაში კი ათჯერ ნაკლები. მნიშვნელოვანი ყურადღება უნდა გავამახვილოთ ტექნოლოგიებზე კლიმატის ცვლილებებთან მიმართებაში. მსოფლიოში რადიკალურად შეიცვალა დამოკიდებულება ამ პრობლემასთან დაკავშირებით, თუმცა ჩვენ სხვა პოლუსზე ვართ.
სოფლის მეურნეობა პრიორიტეტული, მაგრამ რა გვინდა, ძლიერი სოფელი,თუ გვინდა ბევრი ადამიანი სოფლად? აქ ურბანული, ინფრასტრუქტურული საკითხები ერთროულად უნდა ჩაერთოს,თორემ ვერასდროს გამოვალთ ამ წრიდან. დაბრუნდნენ სოფლად ადამიანები, მაგრამ შემდეგ, რა? რა შედეგებზე უნდა გავდიეთ ?
მეცნიერება სადღაც არის დარჩენილი, აბსოლუტურად, 50-იანი წლების ლიტერატურით შეიარაღებული. მნიშვნელოვანია ბიზნესისა და მეცნიერების კოლაბორაცია, მეცნიერების მიღწევები ბიზნესმა უნდა გადაიტანოს პრაქტიკაში. საზღვარგარეთ სამეცნიერო კვლევით ცენტრებში, სადაც ტექნოლოგიები იხარშება, საერთოდ არ ერევა სახელმწიფო, ამ ცენტრებს ბიზნესი ინახავს,იმიტომ რომ მერე ბიზნესი თავისთავად იბრუნებს ამ ცოდნას და გაყიდვაში უშვებს. ასეთ შემთხვევაში მეცნიერება განვითარებულია, ახალგაზრდები ჩართული არიან, სახელმწიფო ბედნიერია,იმიტომ,რომ გადასახადებს იღებს და ოდესღაც მის გასაკეთებელ საქმეს, ბიზნესი აკეთებს.კერძო სექტორი ინახავს მეცნიერებას, ზრდის ახალ კადრებს, სახელმწიფო კი თავისი საკანონმდებლო აქტებით ხელს უწყობს.
ჩვენ სუფრის ყურძენი შემოგვაქვს სომხეთიდან, იმიტომ რომ არ ვაწარმოებთ, არ გვაქვს ინფრასტრუქტურა, წარმოიდგინეთ, ხომ პარადოქსულია, ყურძნის და ვაზის ქვეყანაში სუფრის ყურძენი იმპორტირებულია. ფერმერმა,რომ დაიწყოს სუფრის ყურძნის წარმოება, მას არ ექნება შესანახი ინფრასტრუქტურა. ასევე მნიშვნელოვანია პრობლემები წამგებიანი კულტურების ჩანაცვლებასთან დაკავშირებით,- აღნიშნავს რუსუდან გიგაშვილი.