„საქართველოში რძის ფასწარმოქმნა ჯერ კიდევ „ველური“ მეთოდებით ხდება: ფასი დგინდება სეზონურად, ანუ რძის რაოდენობით და არა რძის ხარისხის მიხედვით, რაც არასწორია. ასეთი „ველური“ მიდომა, მე მგონი, უგანდაშიც კი აღარ არის," - ასე ფიქრობს ყველის მწარმოებელთა ასოციაციის პრეზიდენტი ანა მიქაძე და იმ ნაკლოვანებებზე ამახვილებს ყურადღებას რაც რძის ქართულ ინდისუტრიაში წლებია არსებობს და ვერა და ვერ მოგვარდა. 

"საქართველომ ყურადღება უნდა გაამახვილოს არა რძის წარმოების რაოდენობაზე, არამედ ხარისხზე. რძე 200-მდე ლემენტს შეიცავს. ის ერთ-ერთი ყველაზე რთული პროდუქტია, ყველაზე პრეტენზიული ნედლეულია. დავიწყოთ იქიდან, რომ მალფუჭებადია, პეპელასავით მაქსიმუმ 3 დღის სიცოცხლე აქვს ისიც ცივ გარემოში. საქართველოში ამ რთულ ნედლეულს ძალიან ზედაპირულად ვუყურებთ: მოვწველე… დავლიე… რა უჭირს შე კაცო…. არადა, რძეს რომ ვსვამთ, უნდა გვახსოვდეს, რომ არ ვიცით, რა ხელმა, როგორმა ხელმა მოწველა, რამდენად სუფთა, როგორც ჰიგიენურად ისე დაავადებების მხრივ იყო ცური, რა ჭამა ცხოველმა და ა.შ, ანუ, ისედაც რთულ ნედლეულზე ბევრი რამ არ ვიცი. რძეზე დიდი საინფორმაციო ვაკუუმია შექმნილი. რძის თემა ისეთივე უხსოვარია როგორც კაცობიობა, როგორც დედამიწა,“ – ამბობს ანა მიქაძე და დასძენს, რომ  მსხვილფეხა და წვრილფეხა რქოსანის რძის თემა ისეთივე უხსოვარია როგორც კაცობრიობა.

მისივე განმარტებით, რძის და ყველის წარმოება ცხოველის კვებიდან იწყება. არის ნიუანსები, რომლის ცოდნა ფერმერისთვიოს აუცილებელია

“მაგალითად, სიმინდს, ან სილოსს როცა ვაჭმევთ ძროხას, შეიძლება ზოგიერთ ყველში, ასეთი რძე არ გამოდგეს, რადგან არის რისკი, რომ დახეთქოს ყველი, მაგალითად მოქერქილი ყველი. ზოგი ყველის შემთხვევაში, ჟიჟა, ანუ ლუდს როცა ვაძლევთ საკვებად ცხოველს, ის არ არის რეკომენდებული, რადგან რაოდენობრივად კი ზრდის რძის მოცულობას, თუმცა, მასში ყველის გამოსავლიანობა ნულამდეა,” – ამბობს ანა მიქაძე “აგრო სიახლეებთან” ინტერვიუში და ნაცრისა და ყველის ტრადიციულ “პარტნიორობასაც” ეხება. მიქაძე გვეუბნება, რომ უხსოვარი დროიდან ნახშირს ყველში ურევდნენ კიდეც.

“ნაცარი და რძე-ყველი ტრადიციული პარტნიორები არიან. მსოფლიომ შემოინახა ნაცართან ყველის ურთიერთობა. უშვებიან კიდეც ნახშირს ყველში,” – ამბობს მიქაძე და ყურადღებას ამახვილებს რძის წარმოებაში ჰიგიენის დაცვის აუცილებლობაზე ფერმიდან პროდუქციის საბოლოო ეტაპამდე.

“დაბინძურების კერები არის ყველგან, ფერმიდან დაწყებული, შეიძლება თივა ჩაგივარდეს, შეიძლება ნაკელიანი ხელით მოიწველოს, ცური არ იყოს დაბანილი, ან შეიძლება მასტიტი, ან სხვა დაავადება შეიძლება ჰონდეს,” – ამბობს მიქაძე.

გაეროს სურსათისა და სოფლის მეურნეობის ორგანიზაციის მონაცემებით, მთელს მსოფლიოში, წლიურად, სურსათზე ფასები მარტში 33,6%-ით გაიზარდა. 1990 წლის, ანუ FAO-ს სურსათის ფასების ინდექსის შექმნის შემდეგ, რეკორდული მაჩვენებელი, მიმდინარე წლის თებერვალში დაფიქსირდა, როდესაც ფასებმა რეკორდულ ნიშნულს მიაღწია, თუმცა მარტში, რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე, ის დამატებით, კიდევ 12,6%-ით გაიზარდა.  

მარტში რძისა და რძის პროდუქტების ფასების ინდექსის საშუალო ღირებულება გასულ თვესთან შედარებით  2.6%-ით, წლიურად კი,  23.6%-ით გაიზარდა. ინფორმაციისთვის, FAO-ს ინდექსი გლობალური ფასების რყევებს ყოველთვიურად აკონტროლებს და ყველაზე პოპულარული საკვები პროდუქტების ფასებს ითვლის. 

წყარო:  “აგრო სიახლეები”