რამდენიმე დღის წინ, სოციალური ქსელში ვიდეო გავრცელდა, სადაც მოქალაქე 144-ში რეკავდა და სუბსარქისის დღესასწაულთან დაკავშირებით, მარილიანი კვერების საჭმელად საშვის გაცემის უფლებას ითხოვდა. გაგიკვირდებათ და ოპერატორმა საკითხი გადაუდებელ აუცილებლობად მიიჩნია და საშვი დაუშვა. თუმცა, ჩვენ მოგიყვებით ამბავს, თუ როგორ აფერხებს საქართველოს მთავრობის ერთიანი ცხელი ხაზი ბიზნესის მუშაობას და როგორ ზღუდავს რეალური საჭიროების შემთხვევაში, მოქალაქეების გადაადგილებას.

საქმე ეხება თბილისში არსებულ ერთ-ერთ სილამაზის სალონს, რომლის თანამშრომლებმა სამუშაოს დასრულების შემდეგ, ტაქსის გამოძახება ვერ შეძლეს. „არტ გარდენის“ სტილისტი დავით გრატიაშვილი გვიყვება, რომ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის არ არსებობის და კომენდანტის საათით განპირობებული შეზღუდვების გამო, უამრავი მცდელობის მიუხედავად, სილამაზის სალონის თანამშრომლები ქუჩაში, უსაშვოდ დარჩნენ:

„ჩვეულებისამებრ მუშაობა საღამოს 7 საათზე დავასრულე. საათ-ნახევარი ვცდილობდი ტაქსის გამოძახებას, ყველა ტაქსის აპლიკაციით. ჩემ გარდა სხვა 5 თანამშრომელიც, თუმცა ვერც ერთმა შევძელით. ჩვენი უფროსი გველოდებოდა, თუ ვერ გამოიძახებთ ქუჩაში ხომ არ დაგტოვებთო. უკვე  ტაქსის აპლიკაციები გვიჩვენებდა რომ შეუძლებელი იყო გამოძახება. ვრეკავ 144-ზე და ვუხსნი სიტუაციას, რომ ყველა თანამშრომელი სხვადასხვა მხარეს ვცხოვრობთ და ვერ ვასწრებთ კომენდანტის საათამდე სახლში დაბრუნებას, რადგან ვერ შევძელით ტაქსის გამოძახება და ჩვენს უფროსს მივყავართ სახლებში. ვერაფრით დაგეხმარებით, ჩვენ საშვს ვერ მოგცემთო. ტაქსი დროულად გამოგეძახებინათ, რანაირად ვერ მოახერხეთ, როცა ამდენი ტაქსის კომპანიაა ბაზარზეო. ტაქსის კომპანიას მიმართეთ და თქვენ მენეჯმენტს მოსთხოვეთ, რომ საშვები დაგიმზადონ ან დროულად დაასრულეთ მუშაობაო. არანაირმა ახსნამ არ გაჭრა, ბოლოს ვეკითხები, როგორ მოვიქცეთ ან ვის მივმართოთ, როცა დროებითი საშვი გვჭირდება სახლში წასასვლელად, ოპერატორი მპასუხობს - ვერაფრით დაგეხმარებით, დარჩით სალონში, კიდევ ბევრი ადამიანი რეკავს და აკავებთ ტელეფონს, უნდა გაგითიშოთო და მითიშავს“, - გვიყვება დავით გრატიაშვილი.

მაშინ როცა სახელმწიფო უწყების ერთ-ერთი შტო ადამიანებს ქუჩაში ტოვებს და ბიზნესს სრულფასოვნად ოპერირების საშუალებას არ აძლევს, მეორე შტო მათ დახმარებას ცდილობს:

„ბოლოს პატრული გავაჩერეთ და ავუხსენით სიტუაცია, რომ საშვი არ მოგვცეს, მე ქალაქის ერთ ბოლოში მივდიოდი დანარჩენები მეორე ბოლოსკენ, პატრულმა იქნებ ერთ მხარეს წასვლაო მოასწროთ და ვაზისუბანში ჩვენ წავიყვანთო. მე სახლში პატრულმა მიმიყვანა. ისედაც შეზღუდული ვართ დროში, კიდევ ამაზე ადრე როგორ დავამთავროთ მუშაობა იმისთვის, რომ სახლში დაბრუნება შევძლოთ. ყველანაირად ხელი გვეშლება და ხელოვნურად კიდევ უფრო ართულებენ ყველაფერს. არ მესმის როგორ შეიძლება სამსახურიდან სახლში მისვლა აუცილებელი საჭიროება არ იყოს. თან ეს იყო პირველი შემთხვევა, როცა ერთჯერად საშვს ვითხოვდით, რათა სახლში დაბრუნება ყველას მოგვესწრო“, - განმარტავს დავით გრატიაშვილი.

ბაჩო ადამია