სამეცნიერო კვლევებზე 2020 წელს საქართველოში, 2019 წელთან შედარებით, 5.7%-ით მეტი — 148.2 მლნ ლარი დაიხარჯა, რაც მშპ-ის 0.3%-ა. ეს კი, მშპ-სთან შეფარდების ჭრილში, გერმანიასთან შედარებით 10-ჯერ, შვეიცარიასთან შედარებით 11-ჯერ და ისრაელთან შედარებით კი 16-ჯერ ნაკლებია. 

მკვლევართა 67.4% დოქტორი ან მასთან გათანაბრებული ხარისხის მქონეა, 30.4% მაგისტრი და 2.2% ბაკალავრი. რაც შეეხება მკვლევარების განაწილებას ასაკის მიხედვით, ქალებში, ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი მოდის 45-54 წლის ასაკობრივ ჯგუფზე (22.5%), ხოლო მამაკაცებში - 65 წლის და უფროს ასაკობრივ ჯგუფზე (31.9%).

მკვლევარების ყველაზე დიდი ნაწილი სოციალური მეცნიერებების მიმართულებით მუშაობენ, რომელთა საერთო რიცხოვნობა 2 769 ადამიანს შეადგენს (23.3%). ხოლო ყველაზე მცირე ნაწილი სოფლის მეურნეობისა და ვეტერინარიის მიმართულებაზე მოდის, სადაც 474 პირია დასაქმებული.

განათლებასა და კვლევებში ჩადებული ინვესტიცია გრძელვადიანია და ამონაგების მიღებას წლები, ზოგ შემთხვევაში კი ათწლეულები სჭირდება. კვლევებზე დახარჯული თანხა ქვეყნის განვითარების ერთ-ერთი მაჩვენებელია. 2018 წლის მონაცემებით ისრაელი სამეცნიერო კვლევებზე მშპ-ის 4.9%-ს ხარჯავდა, კორეა 4.5%-ს, შვეიცარია 3.4%-ს, იაპონია 3%-ს, გერმანია 3.1%-ს. აშშ 2.8%-ს. საქართველო კი 0.3%-ს. მეზობელი სახელმწიფოებიდან სამეცნიერო კვლევებზე თურქეთი მშპ-ის 1%-ს ხარჯავს, რუსეთი ასევე 1%-ს, აზერბაიჯანი და სომხეთი თითოეული 0.2%-ს.

ისრაელის მშპ 2018 წელს $370 მლრდ იყო, შესაბამისად მისი 4.9% $18 მლრდ-ს ტოლია. იმავე 2018 წელს საქართველოს მშპ $17.6 მლრდ-ს უდრიდა. რომლის 0.3%-ც 53 მლნ დოლარია. რაც იმას ნიშნავს, რომ თანხობრივ გამოსახულებასი 2018 წელს ისრაელმა საქართელოსთან შედარებით სამეცნიერო კვლევებზე 340-ჯერ მეტი თანხა დახარჯა.

ნავთობით მდიდარი არაბული ქვეყნები ტენდენციას აცდენილია. ყატარი სამეცნიერო კვლევებზე 0.5%-ს ხარჯავს, ქუვეითი 0.1%-ზე ნაკლებს. გამონაკლისს არაბთა გაერთიანებული საამიროები წარმოადგენს, რომელიც კვლევებზე მშპ-ის 1,3%-ს ხარჯავს.