კომპანია SpaceX-მა კოსმოსში გაუშვა 300 თანამგზავრი, რომლებიც წარმოდგენილია 60 თანამგზავრისაგან შემდგარი მწკრივით. არსებული თანამგზავრები თბილისიდან ნათლად გამოჩნდა 26 აპრილს.

ოფიციალური მონაცემებით, კომპანია გეგმავს და ნებართვას ფლობს 12000 ხომალდის (LEO) გაშვებაზე. გაშვების ოფიციალურ მიზანს ინტერნეტის გლობალური ქსელის გაუმჯობესება წარმოადგენს. პროექტით, გათვალისწინებულია 40000 ხომალდისა და რაკეტის გაშვება, რომლის ნებართვის მიღებასაც სატელეკომუნიაციო ორგანოებისგან ელიან.

ნიშანდობლივია აღინიშნოს, რომ ჯერ კიდევ 2015 წელს, SpaceX-ის თანამგზავრების (Starlink) გაშვებით დაიგეგმა კოსმოსიდან დედამიწის სრული ინტერნეტიზაცია. ამავე, პერიოდში, საქართველოშიც დაიგეგმა საქართველოს სრული ინტერნეტიზაცია. შედეგად, 2020 წელს ერთმა კომპანიამ (SpaceX) შეძლო პროექტის განხორციელება კოსმოსში, მაშინ, როდესაც ქვეყანაში რამდენიმე სახელმწიფო უწყებამ (ფინანსური ხელშეწყობის მიუხედავად) ინტერნეტიზაციის პროექტი ხმელეთზეც კი ვერ დაასრულა.

აღსანიშნია, რომ დღეის მდგომარეობით კოსმოსში არის 91 ქვეყნისა და ორგანიზაციის 5617 თანამგზავრი.

გაშვებული თანამგზავრების რაოდენობით ლიდერობს აშშ (2171 თანამგზავრი). სამეულში შედის დსთ (1526 თანამგზავრი), ჩინეთი (397 თანამგზავრი) და იაპონია (184 თანამგზავრი). ხუთეულს აბოლოებს დიდი ბრიტანეთი (119 თანამგზავრი).

სამწუხაროდ, მაშინ როდესაც მსოფლიოში, ეკონომიკური და სამხედრო თვალსაზრისით, ქვეყნების თავდაცვითუნარიანობა იზრდება თანამგზავრების რაოდენობის ფლობით, საქართველოში აღნიშნული საკითხი, ჯერ პოლიტიკური საუბრების დონეზეც კი არ განიხილება. ხაზგასასმელია ის ფაქტორიც, რომ ქვეყანას აქვს თანამგზავრის შექმნის ფინანსური და ადამიანური რესურსი. თუმცა, რაც არ აქვს ეს არის პოლიტიკური რესურსი, რომელიც თავს მოუყრის ყველა რესურსს და სტრატეგიულ პროექტებს განახორციელებს.

ამიტომ, რეგიონში კოსმოსური ტექნოლოგიების ფლობით დღეს საქართველო ჩამორჩება ისეთ ქვეყნებს, როგორიცაა: აზერბაიჯანი (ფლობს 2 თანამგზავრს), თურქეთი (ფლობს 13 თანამგზავრს) და რუსეთი. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ კოსმოსურ სახელმწიფოებს წარმოადგენს: სლოვაკეთი, პოლონეთი, ლატვია, ლიეტუვა.

უდაოა კოსმოსური ტექნოლოგიების ეკონომიკური, თავდაცვითი, რეგიონული, პოლიტიკური თუ მეცნიერული ფასეულობის მნიშვნელობა . აღნიშნული ფასეულობის მიღებას სჭირდება სახელმწიფოებრივი ძალისხმევა და გარკვეული რაოდენობის ფინანსური რესურსი, რომლის შესაძლებლობაც ქვეყანას და ბიუჯეტს აქვს. სახელმწიფოებრივი ძალისხმევა კი უფრო საზოგადოებრივ რესურსსა და ახალ პოლიტიკურ კლასშია. მხოლოდ სტრატეგიული პოლიტიკური რესურსი და აკადემიური კლასია საჭირო, რომ კოსმოსური სახელმწიფოების გვერდით მალე აღმოვჩნდეთ.

დაბოლოს, აღვნიშნავ, რომ მხოლოდ „საყოფაცხოვრებო პოლიტიკაზე“ საუბრების გარდა, დროა ქვეყანაში შევქმნათ სტრატეგიული მოცემულობის პოლიტიკა. შევქმნათ კოსმოსური და ტექნოლოგიურად განვითარებული სახელმწიფო. ეს კი მიღწევადია საზოგადოებრივ ასპარეზზე ახალი პოლიტიკური რესურსის წარმოჩენით.

ეკონომიკის დოქტორი
რატი აბულაძე