სადგურის მოედანზე მეორადი ტანსაცმლის ბაზრობის თანამშრომლები გაფიცვას განაგრძობენ, მათი მთავარი მოთხოვნა ფართზე იჯარის გადასახადის მოხსნაა, მანამ სანამ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მუშაობაზე დაწესებული შეზღუდვები არ მოიხსნება. როგორც მოვაჭრეები ამბობენ, იჯარის გადასახადი ძალიან მაღალია, საზოგადოებრივი ტრანსპორტის შეჩერების გამო მათთან მყიდველი არ მიდის, ასევე მოვაჭრეებსაც უჭირთ სამუშაო ადგილამდე მისვლა, რადგან ტაქსით მგზავრობა იმაზე ძვირი უჯდებათ, რამდენსაც შეზღუდვების პირობებში გამოიმუშავებენ.

როგორც პროფკავშირების ახალგაზრდული მოძრაობის წარმომადგენელი მარიამ ალიხანაშვილი სოციალურ ქსელში წერს, აქციას 50-ზე მეტი მოვაჭრე შეუერთდა.

„ერთადერთი პასუხისმგებლობა ვისაც უნდა დაეკისროს ამის გამო არის თვითონ სახელმწიფო - ის ვალდებულია მცირე სოციალური პასუხისმგებლობა მაინც აიღოს საკუთარ მოქალაქეებზე და მერიის დაქვემდებარებაში მყოფ მოვაჭრეებს დროებით, შეუმციროს ან საერთოდ გაუუქმოს იჯარის გადასახადი, მაგრამ არც მერია, არც ადმინისტრაცია ყურს არ იბერტყავს. მხოლოდ ერთმანეთს აბრალებენ ვის ეკუთვნის პასუხისმგებლობა მოვაჭრეებზე“, – წერს მარიამ ალიხანაშვილი სოციალურ ქსელში.

„კომერსანტმა“ თბილისის მერიაში გაარკვია, თუ ვის ეხება აღნიშნული პრობლემა. როგორც თბილისის მერიის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურში გვითხრეს, ქალაქის მერმა კახა კალაძემ ყველა, ვინც მერიის მოიჯარეა, გადასახადებისგან გაათავისუფლა. მისივე თქმით, მოიჯარეებსაც აქვთ ვალდებულება რომ ქვემოიჯარეებიც გაათავისუფლონ, თუმცა სადგურის მოედანზე მდებარე მეორადი ტანსაცმლის ბაზრობა მერიის დაქვემდებარებაში არ არის.

„ბაზრობები მუნიციპალიტეტის დაქვემდებარებაში არ არის, რაც ჩვენ დაქვემდებარებაშია, კაფე–ბარები, მიწისქვეშა გადასასვლელებში არსებული ობიექტები, ყველა გათავისუფლებულია იჯარის გადასახადისგან. რაც შეეხება იმ ტერიტორიებს, რაც მერიის დაქვემდებარებაში არ არის და არც იჯარით სარგებლობს, ჩვენ პასუხი როგორც გავცეთ, არანაირი ბერკეტი ჩვენ არ გვაქვს, რომ ვინმეს პასუხი მოვთხოვოთ. ჩვენ არც საგადასახადო ვართ არც ფინანსური ვართ, მერიას ეს არ ეკუთვნის“, - გვითხრა მანანა თოქმაჯიშვილმა, თბილისის მერიის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის ხელმძღვანელმა.

ალიხანაშვილის თქმით, იმისათვის, რომ ბაზრობის ადმინისტრაციამ მოვაჭრეები სამუშაო ადგილიდან არ გამოაძევოს, იჯარის თანხის გადასახდელად ბანკიდან სესხის აღება უწევთ.

„კომერსანტი“ მარიამ ალიხანაშვილის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„დღეს აქციაზე მოვაჭრეებისგან მათივე ისტორიები მოვისმინე და მინდა გადმოგცეთ, როგორ უწევთ არსებობისთვის ბრძოლა, ამ სოციალურად უპასუხისმგებლო სახელმწიფოში.

პირველ რიგში, ცოტაოდენი რამ, მოვაჭრეების იჯარის ხელშეკრულების შესახებ: ხელშეკრულების მიხედვით ერთ კვადრატულ მეტრზე უნდა გადაიხადონ დღეში - 12 ლარი. ერთ-ერთ მოვაჭრეს, ქალბატონ ლიას, ორი მეტრის ფართობზე უწევს ყოველდღიურად 24 ლარის გადახდა, თვეში - 720 ლარის. ვიღაცებს 3 კვადრატულ მეტრზე - 1080 ლარის.

მოვაჭრეებისთვის არ არსებობს კვირაში არც ერთი დასვენების დღე (არც ერთი!), არც ოფიციალური უქმე დღეები შექმნილა მოვაჭრეებისთვის, რაც სხვა ყველა სულიერისთვის მოქმედებს ამ ქვეყანაში. ეს იმიტომ, რომ თუ დაისვენებენ, მაინც მოუწევთ იმ დღის იჯარის გადახდა (თუნდაც უქმე დღეს). ასევე, არ აქვს მნიშვნელობა რამდენი დღითაა თებერვლის თვე, ვალდებული არიან გადაიხადონ 30 დღის იჯარა (ანუ იმ დღისაც, რომელიც არ არსებობს).

ხელშეკრულებებს უცვლიან თავის ნებაზე. ყველას განსხვავებული ვადით უდევთ ხელშეკრულებები, ზოგს მუდმივად ახლიდან ერთ თვიანს უფორმებენ, ზოგს სამ თვიანს, ზოგს ექვს თვიანს.

პანდემიის პერიოდში მათ უთხრეს, რომ ძველი ხელშეკრულებები ვეღარ იმოქმედებს და ახალი უნდა დაედოთ (მიუხედავად იმისა, რომ არ იყო გასული 6 თვიანი ხელშეკრულებების ვადა). ძველი ხელშეკრულებები შეუწყვიტეს და ახლის თანახმად, ორი ლარით გაუზარდეს იჯარა. თუ ვინმემ პრეტენზია გამოთქვა ახალ ხელშეკრულებებზე - თუ არ მოგწონს, წადიო.

დღევანდელ მოცემულობას რაც შეეხება: სახელმწიფოს რეგულაციის მიხედვით საზოგადოებრივი ტრანსპორტი როგორც იცით არ მუშაობს. შესაბამისად, ბაზრობაზე სავაჭროდ რამდენი ხალხი დადის ამ პირობებში რთულად წარმოსადგენი არ არის - დიახ, მას შემდეგ, რაც ტრანსპორტი აიკრძალა, ხალხი ბაზრობაზე ვეღარ დადის.

გუშინ ვაგზლის ბაზრობის მოვაჭრემ, ქალბატონმა ლიამ, ვეღარ ნახა ვერავინ თავის ქუჩიდან ვაგზალზე მიმავალი, რომ ტაქსის თანხის გაყოფა ეთხოვა, გამოვიდა სახლიდან და 10 ლარი გადაიხადა სამუშაო ადგილამდე მისვლისთვის.

ამ დღეს, როგორც ქალბატონმა ლიამ მომიყვა, მხოლოდ 3 ლარის პროდუქტი ივაჭრა, რადგან მომხმარებელი ვეღარ დადის ბაზრობაზე. შესაბამისად, იჯარას (24 ლარს) ვერ იხდიდა. რა უნდა ექნა? ან გადაიხდიდა, ან გამოაძევებდნენ (როგორც აქამდე ბევრი გამოაძევეს გადაუხდელობის გამო, პანდემიის დროს). ადგა და სესხი აიღო ბანკიდან - იჯარა გადაიხადა.

შეგახსენებთ, კიდევ 11 დღეა დარჩენილი, ამ მოცემულობით, ტრანსპორტის ამუშავებამდე, კიდევ 11 დღე მოუწევს ქალბატონ ლიას იჯარა სესხით დაფაროს.

ასევე, ამ უტრანსპორტობის პერიოდში, შვილთან ერთად მისულ მოვაჭრე ქალს დახვდნენ და ძალით გამოაძევეს სამუშაო ადგილიდან, რადგან წინა დღის იჯარა ვერ გადაიხადა. ასე გამოუძევებიათ არაერთი მოვაჭრეც თურმე.

მოკლედ, ერთ-ერთი მთავარი ამ მოცემულობაში, რის გამოც მოვაჭრეები იჯარას ვერ ფარავენ არის მაღალი გადასახადი და ხელისუფლების მიერ შემოღებული რეგულაცია საზტრანსპორტის შესახებ.

ერთადერთი პასუხისმგებლობა ვისაც უნდა დაეკისროს ამის გამო არის თვითონ სახელმწიფო - ის ვალდებულია მცირე სოციალური პასუხისმგებლობა მაინც აიღოს საკუთარ მოქალაქეებზე და მერიის დაქვემდებარებაში მყოფ მოვაჭრეებს დროებით, შეუმციროს ან საერთოდ გაუუქმოს იჯარის გადასახადი, მაგრამ არც მერია, არც ადმინისტრაცია ყურს არ იბერტყავს. მხოლოდ ერთმანეთს აბრალებენ ვის ეკუთვნის პასუხისმგებლობა მოვაჭრეებზე.

სწორედ ამიტომ, ხვალ პროტესტის მეორე დღეა, და ყველას მოგიწოდებთ, შემოუერთდით მოვაჭრეების სამართლიან ბრძოლას!“, - წერს პროფკავშირების ახალგაზრდული მოძრაობის წარმომადგენელი.

საკოორდინაციო საბჭომ კორონავირუსის გავრცელების პრევენციის მიზნით საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მოძრაობა 14 აგვისტოდან 4 სექტემბრის ჩათვლით შეზღუდა, მოგვიანებით ეს შეზღუდვა 13 სექტემბრის ჩათვლით გაახანგრძლივა.

თაკო კვაჭანტირაძე