კორონავირუსის პანდემიის ფონზე კრემლი იმაზე სუსტი აღმოჩნდა, ვიდრე მოსალოდნელი იყო. მოსახლეობის დიდი ნაწილი თვითვიზოლაციაშია და ამ ფონზე ქვეყნის პრეზიდენტი განზე დგომას ამჯობინებს. ამით სარგებლობენ ადგილობრივი ხელმძღვანელები, რომლებიც იღებენ ინიციატივას თავის თავზე.

რამდენიმე კვირის მანძილზე რუსეთში იმედოვნებდნენ, რომ დროულად მიღებული ზომები - საზღვრების დაკეტვა, ჩამომსვლელთა მოთავსება 14-დღიან კარანტინში, ავიამიმოსვლის  შეწყვეტა - საკმარისი იქნებოდა ეპიდემიის პრევენციისთვის. თუმცა, საზღვარზე ადამიანების შემოწმება ტარდებოდა ზედაპირულად და უსისტემოდ, ქვეყნის ხელისუფლება კი არ აქცევდა ყურადღებას იმას, რომ ვირუსი უკვე ვრცელდებოდა ქვეყნის შიგნით.

რუსეთში ინფიცირებულთა რაოდენობა იზრდება დღე-ღამეში 500-1000 ადამიანით და მათი უმრავლესობა სწორედ მოსკოვშია.

ამ დროს პუტინის გზავნილები მოსახლეობისადმი იყი არაერთგვაროვანი - მან 3-ჯერ მიმართა საზოგადოებას ტელევიზიით და გამოიყურებოდა დაბნეულად ვირუსთან ბრძოლის საკითხებში.

გარდა ამისა, საზოგადოება აღაშფოთა მისმა გადაწყვეტილებამ - ყველა დასაქმებულისთვის ხელფასების შენარჩუნება 4-კვირიანი კარანტინის დროს.

ერთი შეხედვით, ეს კარგია, რადგანაც მან ამით უზრუნველყო მინიმალური შემოსავლები ფაქტიურად უმუშევრად დარჩენილი ადამიანებისთვის. თუმცა, მცირე და საშუალო ბიზნესის თვალსაზრისით, სახელმწიფომ გადააბარა საკუთარი პასუხისმგებლობა კერძო სექტორს.

არავის უთქვამს, როგორ უნდა გადაუხადოს თანამშრომლებს ხელფასები მცირე და საშუალო ბიზნესმა მაშინ, როდესაც ყველაფერი გაჩერებულია და არაფერი არ მუშაობს.

საოცრებები ხდება ცენტრს და რეგიონებს შორის ურთიერთობებში. პუტინი წლების მანძილზე აძლიერებდა ე.წ. სახელისუფლებო ვერტიკალს, ფაქტიურად გააუქმა ფედერალიზმი, ადგილობრივი გუბერნატორები კი უსიტყვოდ ასრულებდნენ კრემლის მითითებებს.

თუმცა, კრიზისის დროს პუტინმა დააკისრა მათ მთავარი პასუხისმგებლობა ადგილებზე მოვლენათა განვითარებაზე - მისი თქმით, მათ უკეთესად იციან სიტუაცია ადგილზე, და ამიტომ, სწორედ მათ უნდა მიიღონ ძირითადი გადაწყვეტილებები ეპიდემიასთან დაკავშირებით.

ამის ფონზე რეგიონული ხელმძღვანელები დაინტერესებულები არიან, რომ გამოავლინონ რაც შეიძლება ნაკლები ინფიცირებული.

ერთი შეხედვით, პუტინის გადაწყვეტილება საკმაოდ ლოგიკურია, რადგანაც რუსეთის რეგიონები ძალიან განსხვავდებიან ერთმანეთისგან, მარგამ გასაკვირია, რომ პრეზიდენტმა აღმოაჩინა ეს მაინც და მაინც დღეს, როდესაც პირიქით, საჭიროა მეტი ცენტრალიზება და კონტროლი.