თხევადი აირი (LPG) სულ უფრო პოპულარული ხდება ქართველ მომხმარებელში და ამას აქვს არაერთი მიზეზი. მაგალითად არაოფიციალური მონაცემებით (ოფიციალური სტატისტიკა არ იწარმოება), თუ 2 წლის წინ ამ საწვავზე მომუშავე ავტომანქანების რაოდენობა 1 000 ავტომობილს აღწევდა, დღეს მათი რიცხვი 10 000 ავტომობილს აჭარბებს. LPG -ის სწრაფი პოპულარობის მიზეზი კი როგორც ვახსენეთ რამდენიმეა. პირველი და, რა თქმა უნდა, მთავარი არის ფასი. ერთი კოლოგრამი LPG-ის ღირებულება, საშუალოდ 1.25 ლარია. საგულისხმოა ის გარემოებაც, რომ ამ პროდუქტის ტექნიკური მახასიათებლები არ ჩამოუვარდება ბენზინის მახასიათებლებს.

ამ საწვავის მოკლე დროში პოპულარობას, ასევე ხელი შეუწყო იმანაც, რომ LPG-ის პროდუქტი ქართველი მომხმარებლისთვის წლების განმავლობაში ხელმიუწვდომელი იყო და ეს პროდუქტი ხელოვნურად იბლოკებოდა ქართულ ბაზარზე. ამ სამი ფაქტორის ერთობლიობამ, ცხადია პროდუქტი მოკლე დროში გახადა პოპულარული და სულ უფრო მეტი ადამიანი ცდილობს ახალ პროდუქტზე გადასვლას. იმის გათვალისწინებით, რომ ამ საწვავზე ავტომობილის გადაყვანა დაახლოებით იგივე თანხა ჯდება რაც CNG -ზე, მომხმარებელი აქტიურად გადადის ამ პროდუქტზე. თუმცა, საგულისხმოა ის გარემოებაც, რომ გაზრდილია ისეთი ავტომობილების იმპორტიც, რომლებიც ქარხნულადაც LPG-ის საწვავზე მუშაობენ.

როგორც ზემოთ ვახსენეთ, ბაზრის გახსნამ და მოთხოვნის ზრდამ, იმპორტიორებშიც გააჩინა ინტერესი ამ პროდუქტის მიმართ და დღეს როგორც ბრენდირებულ, ისე არაბრენდირებულ ბენზინგასამართ სადგურებზე წავაწყდებით LPG-ის საწვავსაც. აქვე საგულისხმოა, რომ უკვე არსებულ ბენზინგასამართ სადგურზე თხევადი საწვავის რეალიზაციისთვის საჭირო ინფრასტრუქტურის მოწყობა არც თუ ისე რთულია და მისი ღირებულება 10 000 ლარის ფარგლებში მერყეობს. თუმცა, ამ პროდუქტის პოპულარიზაციას კიდევ ერთმა გარემოებამ, უფრო სწორად კი საკანონდებლო ხარვეზმა შეუწყო ხელი.

საქმე ის არის, რომ აღნიშნული საწვავი (LPG) გამოიყენება როგორც საავტომობილო გამართვისთვის, ისე საყოფაცხოვრებო წარმოებაში. იმდენად, რამდენადაც წლების წინ ამ პროდუქტს მხოლოდ სოციალური დანიშნულება ჰქონდა და საზოგადოება საყოფაცხოვრებო მიმართულებით მნიშვნელოვან წილად იყო დამოკიდებული, აღნიშნული გაზის იმპორტის კანონიც საკმაოდ ლოიალური იყო და ერთი ტონა LPG-ის აქციზის ღირებულება, 120 ლარს არ აღემატება, მხოლოდ სოციალური დანიშნულებით რეალიზების შემთხვევაში. თუმცა, თუ აღნიშნული პროდუქტის იმპორტი საავტომობილო დანიშნულებით ხორციელდება, ამ შემთხვევაში იმპორტიორს აქციზის ეზრდება და 180 ლარის გადახდა უწევს ტონაზე.

სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, კანონმდებლობა მორგებულია ათწლეულების წინანდელ რეალობას. როგორც ზემოთ ვახსენეთ იმ პერიოდში LPG-ის გამოყენება საავტომობილო დანიშნულებით საერთოდ არ ხდებოდა და იმ რეალობაში კანონის ეს ხვრელიც პრობლემას არავის უქმნიდა, თავის მხრივ ცენტრალური ბიუჯეტიც თანხებს არ კარგავდა არაკეთილსინდისიერი მეწარმეების გამო.

სქემა კი ასეთია, საყოფაცხოვრებო და საავტომობილო თხევადი აირის (LPG-ის) ტექნიკური მახასიათებლები არ განსხვავდება და მეტიც, ისინი ერთი და იგივე პროდუქტს წარმოადგენენ. იმპორტიორი LPG-ის საწვავის იმპორტისას პროდუქტს, როგორც საყოფაცხოვრებო დანიშნულების ისე ანბაჟებს, რომლის ღირებულებაც გაცილებით ნაკლებია (120 ლარი), ვიდრე საავტომობილო დანიშნულების. შემდეგ სამომხმარებლო დანიშნულებით განბაჟებულ საწვავს, როგორც საავტომობილო საწვავს, ისე ყიდის. ცხადია, ამ სქემით ბიუჯეტს მნიშვნელოვანი თანხები აკლდება.

თუმცა, თუ საკითხს პრობიზნესურად შევხედავთ იმპორტიორების პოზიციაც გასაგებია, იმდენად, რამდენადაც ბიზნესი რესურსების დაზოგვისკენ არის ორიენტირებული, კანონში არსებული ხვრელი კი იმპორტიორებს საშუალებას აძლევს გვერდი აუქციონ იმ რეგულაციას, რომლითაც იმპორტიორს ბიუჯეტში გაცილებით მეტი თანხის გადახდა ეკისრება, ვიდრე დღეს იხდიან.

გაზეთი „ბანკები და ფინანსები“