თუ ოდესმე თქვენი სამსახური მოგბეზრდათ, ძალიან მარტივად შეგიძლიათ მოძებნოთ ალტერნატივა და ცივილური დამშვიდობების შემდეგ, სამუშაო ადგილი შეიცვალოთ. ალბათ, ამაზე არასოდეს გიფიქრიათ, მაგრამ ამის გამო მადლიერები უნდა იყოთ, რადგან თქვენ რომ ჩრდილოეთ კორეაში დაბადებულიყავით, ეს ფუფუნება ნამდვილად არ გექნებოდათ.
მკაცრი რეჟიმით ცნობილ ქვეყანაში ტიპიური მუშაკი მთელი ცხოვრება ერთსა და იმავე სამსახურში რჩება. ხელფასის სახით წელიწადში მხოლოდ რამდენიმე ასეულ დოლარს იღებს და ამასთან ერთად, უწევს უკიდურეს გაჭირვებასთან ბრძოლა.
საინტერესოა, რა სახის სამუშაოებზე არიან დასაქმებულები ჩრდილოეთ კორეის მოქაალქეები. ცნობილია, რომ კორუფციასთან ერთად ყვავის არალეგალური საქმიანობები, რაც საზოგადოების ნაწილს თავის გადარჩენის საშუალებას აძლევს.
წარმოგიდგენთ ჩრდ. კორეაში დასაქმების მხრივ არსებულ გარემოს, რომელზეც დასავლური გამოცემები წერენ:
დისკრიმინაცია სამსახურში
მთავრობის მკაცრი „სონგბუნის“ სისტემა თითოეულ მოქალაქეს დაბადებიდან მამის სტატუსის მიხედვით ანაწილებს. არსებობს სამი ძირითადი სოციალური სტატუსი(მთავარი, “გარდამავალი“ დაარამეგობრული) და დაახლოებით 50 ქვეკლასი. მოქალაქის სტატუსი განსაზღვრავს რა სამუშაო მიანიჭება მას ცხოვრებაში.
უპერსპექტივო სამუშაოები
ჩრდილოეთ კორეაში ადამიანების უმეტესობას ოფიციალური როლი ენიჭება. კვოტებს დასაქმებულ სექტორებში თანამდებობის პირები ადგენენ დამოქალაქეთა აბსოლუტურ უმრავლესობას ვაკანტურ ადგილებზე იძულებით ათავსებენ, რაც სიცოცხლის ბოლომდე გრძელდება.
მიუხედავად იმისა, რომ ჩრდილოეთ კორეას აქვს საპენსიო სისტემა, ყველას არ აქვს უფლება ამ სისტემაში ჩართვის. The Guardian-ის 2015 წლის სტატიის მიხედვით, ვინც ამას აკეთებს, თვეში მხოლოდ 50 ცენტის ექვივალენტს იღებს. ინფლაციის შემდეგ, დღეს ეს არის 58 ცენტი (44 პენსი).
არათანაბარი გარემო
კარგი სოციალური პოზიციის მქონე ადამიანებს კარიერის არჩევისას მეტი თავისუფლება აქვთ, მათ სამუშაოს შეცვლაც შეუძლიათ. თუმცა, დაბალი სტატუსის მქონე მოქალაქეებს ხშირად უწევთ ჩინოვნიკების მოსყიდვა ფულითა და საჩუქრებით, რათა სასურველი სამუშაო მიიღონ. კორუფცია ქვეყანაში ყვავის.
ოფიციალური წესების მიხედვით, თანამშრომლებმა კვირაში 48 საათი(ზეგანაკვეთის გამოკლებით), ექვსი დღის განმავლობაში უნდა იმუშაონ, დასვენების დღე ოფიციალურად მხოლოდ კვირა დღეა. მიუხედავად ამისა, დაწესებული ნორმები ხშირად ირღვევა - 2016 წელს მთელ არაელიტარულ მუშახელს დაევალა ქვეყნის ეკონომიკის გასაძლიერებლად ზედიზედ 70 დღე ემუშავათ. თუ დასაქმებულს სურდა ამპერიოდში დასვენების დღე მიეღო, მას უნდა გადაეხადა დაახლოებით ორმაგი საშუალო თვიური ხელფასი.
სამხედრო სამსახური
საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ 17-დან 20 წლამდე ყველა მოქალაქე ვალდებულია შეიარაღებულ ძალებში გაწევრიანდეს.
ჯარში სამსახურის შემდეგ, მოქალაქეების უმეტესობას უვადოდ ამწესებენ ოფიციალურ სამუშაოზე. უმეტესობისთვის ეს დაკავშირებულია სოფლის მეურნეობასთან. მსოფლიო ბანკის მონაცემებით, ჩრდილოეთ კორეის სამუშაო ძალის 59% დასაქმებულია სოფლის მეურნეობაში, სამხრეთ კორეაში -5%, აშშ-ში - 2% და დიდ ბრიტანეთში - 1%-ზე ნაკლები. მაჩვენებლები აჩვენებს, რომ ფერმერები თვეში მხოლოდ 1-2 დოლარს შოულობენ რაც ნიშნავს, რომ ჩრდილოეთ კორეის სოფლად მცხოვრებთა უმეტესობა სიღარიბეში ცხოვრობს.
პატიმრობა სიბინძურის შემთხვევაში
ჩრდილოეთ კორეის ქუჩებში სისუფთავის შესანარჩუნებლად მუშებს სახელმწიფო ქირაობს. მიუხედავად იმისა, რომ გრანდიოზული აღლუმების შემდეგ გარემოს ჯარისკაცები უნდა ასუფთავებდნენ, ხშირად ეს ტვირთი მოსახლეობას აწვება, ძირითადად ქალებს.
სისუფთავე იმდენად მნიშვნელოვანია ჩრდილოეთ კორეაში, რომ სახლში მტვრიანი მისაღები ოთახის არსებობამ შეიძლება პატიმრობა გამოიწვიოს.
ქარხნის მუშები
ჩრდილოეთ კორეაში ქარხნების ფართო არჩევანია. ზოგიერთი სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული ქარხანა რეალურად სასურველ სამუშაოდ ითვლება. ფოტოგრაფ სტეფან გლადიეს მიერ გადაღებული დაGuardian-ის მიერ გამოქვეყნებული ფოტოები აჩვენებს, რომ ფხენიანში საკვების ქარხნის მუშები ადგილზე საცურაო აუზში ისვენებენ.
მაგრამ COVID19 -მა ქარხნის ზოგიერთი მუშა სიღარიბეში ჩააგდო. GlobalSecurity.org-ის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ ასობით თანამშრომელმა დატოვა სამსახური ჩრდილოეთ კორეის საზღვარზე მდებარე საბურღ ქარხანაში.
სტილისტები
ჩრდილოეთ კორეაში თმის ვარცხნილობის არჩევანი შეზღუდულია. თმის ფორმას სახელმწიფო აწესებს. არსებობს 18 თმის ფორმა ქალებისთვის და 10 მამაკაცებისთვის. დაქორწინებულმა ქალებმა უნდა ატარონ მოკლე თმა, ხოლო გასათხოვარმა ქალებმა შეიძლება აირჩიონ გრძელი ვარცხნილობა. მამაკაცებს არ აქვთ უფლება გაიზარდონ თმა5 სმ-ზე ან 7 სმ-ზე მეტად და ყველა უნდა მოერიდოს თმის ისე შეჭრას, როგორც კიმ ჩენინს აქვს. საშუალოდ თმის შეჭრა დაახლოებით 5 დოლარი (4,500 KPW) ღირს.
ტრანსპორტის ქალები
დაბალი საშუალო ხელფასი ნიშნავს, რომ ადამიანების უმეტესობას არ შეუძლია მანქანის შეძენა. მაგრამ ამან არ შეუშალა ხელი ქვეყანას გამოიყენოს შუქნიშნის ხალხი ფხენიანში თითქმის მიტოვებული გზების სამართავად. საგზაო მოძრაობის უსაფრთხოების ოფიცრები, არაფორმალურად ცნობილი როგორც „ტრანსპორტის ქალები“, გზებზე დგანან, რათა გზაჯვარედინებზე ავტომობილები მართონ. ისინი ვალდებულები არიან იქ იდგნენ იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მანქანები არ დადიან.
Human Rights Watch-ისა და სამხრეთ კორეის მთავრობის შეფასებით, 150,000-დან 200,000-მდე ადამიანი ცხოვრობს ქვეყნის იძულებითი შრომის ბანაკებში, რომელთაგან ბევრი საზღვრის გადაკვეთისა და გაქცევის მცდელობის დროს დაიჭირეს. ამას ე.წ. “სიკვდილის ბანაკებს“ უწოდებენ. Amnesty International იუწყება, რომ ბანაკში პატიმრების 40% იღუპება მძიმე შრომის დროს არასწორი კვების გამო.
სასურველი სამუშაოები
სასურველ სამუსაოებში პირველ ადგილზე არის მომღერლობა. კვალიფიციურ მომღერალს თვეში ათასობით დოლარის გამომუშავება შეუძლია. ყველაზე მოთხოვნადია მაღალი სამხედრო თანამდებობები, სამეცნიერო თანამდებობები, დიპლომატიური თანამდებობები და სამუშაო ადგილები, სადაც ხელფასს უცხოური ვალუტით იღებენ.
კვალიფიკაციის მიხედვით, მეცნიერის სტატუსის მქონე კურსდამთავრებულებს10,000-მდე დოლარის გამომუშავება შეუძლიათ. ელჩი თვეში დაახლოებით 1,100 დოლარს გამოიმუშავებს.
მსოფლიოს უმეტესი ქვეყნებისგან განსხვავებით, ჩრდილოეთ კორეაში ქალები უფრო მეტს გამოიმუშავებენ, ვიდრე მამაკაცები. ოჯახის ხარჯების 70% როგორც წესი ქალებზე მოდის.
შავი ბაზარი
იმის გამო, რომ უმეტესად ოფიციალური ხელფასები დაბალია, ქვეყანაში არალეგალური შავი ბაზარი ყვავის. ჩრდილოეთ კორეელების დაახლოებით 80% შოულობს ფულს შავი ბაზრიდან, რომელიც მოიცავს ყველაფერს - ელექტრონიკა, ტანისსამოსი, მედიკამენტები და ა.შ. 1990-იანი წლების შიმშილის შემდეგ, ხალხი სულ უფრო მეტად გახდა დამოკიდებული ამ ბაზარზე.
მეტამფეტამინით ვაჭრობა
კიდევ უფრო სამარცხვინოა ის ფაქტი, რომ ბევრი ჩრდილოეთ კორეელი მეტამფეტამინს ყიდის. დადგენილია, რომ ქვეყნის მოსახლეობის დაახლოებით 30% - დაახლოებით 7,5 მილიონი ადამიანი - იყენებს არალეგალურ ნარკოტიკებს. რეჟიმიდან გაქცეულმა ექიმმა The Washington Post-ს გასულ წელს განუცხადა, რომ მას ჩინეთში არსებული ტრადიციული მედიკამენტები ქვეყანაში არალეგალურად შეჰქონდა, რაც მისთვის დამატებითი შემოსავალი იყო, რადგან მისი ოფიციალური ხელფასი თვეში 4 დოლარს შედგენდა.
წყარო: lovemoney.com, "ბიზნესპრესნიუსი"
ჩრდილოეთ კორეა
