ეკონომიკის დოქტორი, რატი აბულაძე კორონავირუსთან დაკავშირებით რეკომენდაციების პაკეტზე საუბრობს. მისი განცხადებით, საქართველოში, კორონავირუსის  ეკონომიკური აჩრდილი და რისკების ზრდა ყველა სფეროშია. ქვეყანაში არსებულ სამომხმარებლო პროდუქციის მარაგებს და მოქმედების პროგრამას მინიმუმამდე დაჰყავს პანიკის საშიშროება. თუმცა ატმოსფერო დამშვიდების შესაძლებლობას არ იძლევა.

მნიშვნელოვანია ითქვას, რომ არსებულ საზოგადოებრივ მღელვარებას განაპირობებს პოლიტიკური რეალობა და მოვლენების აღქმა. ფაქტოლოგია ადასტურებს, რომ გამოწვევების პირობებში, იმპროვიზებული მოქმედება ზრდის პანიკას, აღრმავებს რისკებს და ცვლის საზოგადოების ყოველდღიურ ცხოვრებას. თავის მხრივ პანიკას აფერხებს არსებული მარაგები, ეპიდემიის ესკალაციის საფრთხის დაბალი დონე, სამოქმედო გეგმა, ზუსტი მიდგომები და მექანიზმები (რაც შესამუშავებელია).

„ ხაზგასასმელია, რომ დღეს, ვირუსისგან გამოწვეული პრობლემები ჩანასახოვან მდგომარეობაშია. თუმცა გლობალური გარემო, სასტარტო პროცესებით, მომავალი მზაობითა და არასასურველი პროგნოზების ფონზე უნდა განვიხილოთ. სამწუხაროდ, კორონავირუსმა ქვეყნები მოიცვა, როგორც გეოგრაფიულად, ასევე მოიცვა ყველა დარგი და სფერო. მზარდია მისი ეკონომიკური დარტყმები. შესაბამისად, დროულად უნდა ვიზრუნოთ ქვეყნის მზაობის ამაღლებისათვის. იმისათვის, რომ შემდგომ იმპროვიზებულ პოლიტიკასა და დაუგეგმავ ეკონომიკურ აქტივობებს არ ჰქონდეს ადგილი. ამიტომ, საქართველოსთვის სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი იქნება გატარდეს შემდეგი ღონისძიებები:

• ლოჯისტიკის სფეროს განსაზღვრული ჰქონდეს საკვები პროდუქტების შეუფერხებელი მიწოდების მექანიზმები. ვითარების გამწვავების შემთხვევებისთვის, მიმწოდებლებს (შუამავალ რგოლს) დადგენილი უნდა ჰქონდეთ პირველ რიგში მისაწოდებელი პროდუქტების ასორტიმენტი;
• ეპიდემიის ესკალაციის შემთხვევისთვის სავაჭრო ინდუსტრიის სფეროში უნდა არსებობდეს მოქმედების გეგმა და ყოველდღიური მოთხოვნის პროდუქტით უზრუნველყოფის მექანიზმები. არსებულ მოცემულობაში, მკაცრად უნდა გაკონტროლდეს ფასწარმოქმნის პოლიტიკა;
• ტურიზმი უნდა იყოს ძლიერი პროდუქტი. თუ გვინდა რომ ტურისტულად მიმზიდველი ქვეყანა ვიყოთ, პირველ რიგში, ეპიდემიოლოგიურად უსაფრთხო ქვეყნების რიგში უნდა ვიყოთ ;
• შეთანხმება უნდა იქნას მიღწეული სოფლის მეურნეობის ინდუსტრიის იმ პოტენციურ ორგანიზაციებთან, რომლებიც პრიორიტეტული პროდუქტების დეფიციტის შევსების რესურსი აქვთ. იმპორტზე დამოკიდებულების გამო, სტიმულირებული უნდა იქნას ადგილობრივი ფერმერები და ადგილობრივი პროდუქციის წარმოება;
• ფარმაცევტული ბაზარი საჭიროებს სახელმწიფო პოლიტიკურ იმპერატივებს. მოსახლეობისათვის ფარმაცევტულ პროდუქტებზე, ხელმისაწვდომი ფასის შენარჩუნების მიზნით;
• პრობლემების დაძლევის მიზნით, ხელისუფლება სინქრონში უნდა მუშაობდეს, როგორც სამედიცინო სფეროს ორგანიზაციებთან, ისე ყველა დარგის წარმომადგენელთან;

დაბოლოს,  იმისათვის, რომ ქვეყანაში ეკონომიკური ოპტიმიზმი შენარჩუნდეს საჭიროა  ახალი პოლიტიკური კლასის უნარი და მართვის ეფექტიანი მექანიზმები. არსებულ პოლიტიკურ რეალობაში, ქართული ეკონომიკისთვის ინფლაცია ფუნდამენტურად უფრო პოზიტიური სცენარია, ვიდრე პანდემიის კატასტროფული შედეგები“-წერს  აბულაძე.