გამოკითხვების თანახმად, ჯო ბაიდენი საარჩევნო კამპანიაში უპირატესობას ინარჩუნებს და მის მხარეზეა ისეთი არგუმენტი, როგორც ტრამპის ადმინისტრაციის უნიჭო რეაგირება კორონავირუსის ეპიდემიაზე.
თუმცა, ტრამპის სასარგებლოდ ხშირად ამბობენ, რომ ის უკეთესია ეკონომიკისთვის - იდეა, რომ რესპუბლიკელები ეკონომიკას დემოკრატებზე უკეთესად მართავენ, არის გავრცელებული და ამავე დროს სრულიად მცდარი მითი. კვლევების თანახმად, დემოკრატების მმართველობის პირობებში, როგორც წესი ეკონომიკური ზრდა უფრო მაღალია, უმუშევრობა დაბალი, ხოლო საფონდო ბაზარი უფრო ძლიერია, ვიდრე რესპუბლიკელი-პრეზიდენტების პირობებში.
მეტიც, რეცესია შტატებში ძირითადად რესპუბლიკელი-პრეზიდენტების დროს იწყება - 1970, 1980-1982, 1990, 2001, 2008-2009 და ახლა უკვე 2020 წლის რეცესიები სწორედ რესპუბლიკური პარტიის მმართველობის პერიოდში იყო.
ეს ტენდენცია შემთხვევითი არაა, რეგულირების შერბილება ფინანსურ კრიზისებს და ვარდნას იწვევს, რომლებსაც რესპუბლიკელები უგნური გადაწყვეტილებების მიღებით ამძიმებენ. ისინი იმდენივეს ხარჯავენ, რამდენსაც დემოკრატები, თუმცა, გადასახადების ზრდაზე უარს ამბობენ, შედეგად საბიუჯეტო დეფიციტი ღრმავდება.
ბარაკ ობამას ჯორჯ ბუშისგან მემკვიდრეობად დიდი დეპრესიის პერიოდიდან ყველაზე მძიმე რეცესია დარჩა. 2009 წელს უმუშევრობა შტატებში 10% გადააჭარბა, საბიუჯეტო დეფიციტმა 1,2 ტრლნ. დოლარი, საფონდო ბაზარი კი 60%-ით დაეცა.
ობამას მეორე ვადის ბოლოსთვის 2017 წელს, ყველა ეს მაჩვენებელი მკვეთრად გაუმჯობესდა. ეს ყველაფერი ბაზარსაც ესმის - ჯო ბაიდენის ლიდერობის გამყარებასთან ერთად, საფონდო ინდექსებიც იზრდება. მიზეზი მარტივია - მისი ადმინისტრაცია რადიკალურ ეკონომიკურ პოლიტიკას არ გაატარებს.
შესაძლოა ბაიდენმა გადასახადები მსხვილი კორპორაციებისთვის და მდიდარი ოჯახებისთვის 1%-ით გაზარდოს - მაშინ, როდესაც ტრამპმა ისინი შეამცირა და ამით თავის სპონსორებს 1,5 ტრლნ. დოლარი აჩუქა. თუმცა, გადასახადების ასეთი ზომიერი ზრდა კორპორაციების მოგებას მნიშვნელოვნად არ შეამცირებს, ხოლო ეკონომიკისთვის დანაკარგებს შეამცირებს საგადასახადო ხვრელების დახურვა - სწორედ ამ ხვრელების საშუალებით ბიზნესს ქვეყნიდან მილიარდობით დოლარი ოფშორებში გაჰყავს.
გარდა ამის, ბაიდენი ბიზნესს ამერიკაში საწარმოებს დაბრუნების პროგრამას „წარმოებულია ამერიკაში“-ს სთავაზობს, რომლიც მიზანიცაა სამუშაო ადგილების და საწარმოების ქვეყანაში დაბრუნება.
ბაიდენმა ქვეყანას საბიუჯეტო ზომების მთელი პაკეტი შესთავაზე, რომელიც ეკონომიკის ზრდას განაახლებს. დემოკრატი-პრეზიდენტი არამხოლოდ საბიუჯეტო სტიმულირებას, არამედ ინფრასტრუქტურული ხარჯების ზრდას გეგმავს სამუშაო ადგილების შექმნისთვის. დემოკრატების მიზანია არა მილიარდერებისთვის გადასახადების შემცირება, არამედ მუშახელის გადამზადება და ინოვაციური საწარმო პოლიტიკის გააქტიურება.
დემოკრატები ასევე ხელფასების ზრდას და ატმოსფეროში მავნე ნივთიერებების გამოყოფის უფრო რაციონალურ რეგულირებას გეგმავენ, ვიდრე დონალდ ტრამპი, რომელსაც გლობალური დათბობის საერთოდ არ სჯერა.
დემოკრატები უფრო საღ მიდგომას საგარეოვაჭრობის საკითხებში გამოავლენენ, დაზარალებული ალიანსების აღდგენას შეეცდებიან და ჩინეთთან „კონკურენტების თანამშრომლობის“ პოლიტიკას განაახლებენ - დღეს უკვე ცალსახაა, რომ უგნური სავაჭრო ომი ჩინეთთან ორივე მხარეს ერთნაირად აზარალებს.
ტრამპის ეკონომიკური პოლიტიკა ამერიკის გრძელვადიანი ეკონომიკური კონკურენტუნარიანობისთვის ნამდვილი კატასტროფა გახდა - საიმიგრაციო და საგარეო-სავაჭრო გადაწყვეტილებებმა, რომელთა გაცხადებული მიზანი შტატებში სამუშაო ადგილების ზრდა იყო, საბოლოოდ საპირისპირო შედეგები მოიტანა.
თუ ამერიკას მაღალანაზღაურებადი სამუშაო ძალების ზრდა სურს, ქვეყანამ ამისთვის კადრები უნდა მოამზადოს და თვითდამანგრეველ პროტექციონიზმე და ქსენოფობიაზე უარი თქვას. შექმნილ ვითარებაში იმ ამერიკელებისთვის, ვინც მომავალზე ზრუნვას, არჩევანი ცალსახა და აშკარაა.
Project Syndicate
თენგიზ აბლოთია