„სიღარიბე ძალადობის ყველაზე საშინელი ფორმაა და სიღარიბეში ყველაზე მძიმე მარტოობის განცდაა, როდესაც მიტოვებული ყავხარ როგორც სახელმწიფოს, ისე საზოგადოებას. ქვეყანაში ოჯახის გამოკვების სირთულე თითქმის მილიონ ადამიანს უდგას...“ - ამის შესახებ ეკონომისტმა ირაკლი ყიფიანმა TV Pirveli-ს გადაცემა „რეაქციაში“ განაცხადა.
ეკონომისტმა ისაუბრა UNICEF-ის კვლევაზე, რომელზე დაყრდნობითაც სახელმწიფოს ბიუჯეტში შეტანილი ყოველი 10 ლარიდან 30 თეთრის სოციალურად დაუცველებზე მოხმარება სიღარიბის მაჩვენებელს ორჯერ შეამცირებდა. თუმცა, მისივე თქმით, ქვეყანაში კორუფციის მაღალი დონე ხელს უშლის როგორც კეთილდღეობის ასევე ბედნიერების აღქმას მოსახლეობაში.
„Unicef-ის კვლევა საგანგაშო მონაცემს ააშკარავებს - 8 წლის განმავლობაში ოჯახების 70 პროცენტი ერთხელ მაინც ყოფილა სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ, ანუ ორ მილიონ ადამიანზეა საუბარი. რა შეიძლება იყოს იმაზე დიდი ძალადობა, როცა შეგიძლია ამ ადამიანების მდგომარეობა გააუმჯობესო და ამის ინსტრუმენტები გაქვს, მაგრამ არ იყენებ. Unicef-ის კვლევაში წერია, რომ ჩვენს ბიუჯეტში შეტანილი ყოველი 10 ლარიდან 30 თეთრით მეტი რომ იხარჯებოდეს სოციალურდ დაუცველებზე, ეს იქნება ზუსტად 460 მილიონი ლარის ტოლი, რომელიც 2 ჯერ შეამცირებდა სიღარიბეს ბავშვებში. მილიონ 800 ათასი ლარი სოციალურად დაუცველებს რომ მოხმარებულიყო, რასაც ვაკეში სკამებში ვხარჯავთ, 2500-ით ნაკლები სოციალურად დაუცველი გვეყოლებოდა. დღეს არის იმის რესურსი, რომ არ იყოს ქვეყანაში სიღარიბე. უნდა ვაღიაროთ, რომ კორუფცია უშლის ხელს ამ ყველაფერს. როდესაც „ქართულმა ოცნებამ“ 2012-დან 2019-წლამდე 25 ათასი საჯარო მოხელიდან დასაქმებულთა რაოდენობა 300 ათასამდე გაზარდა, ანუ ოცნების აქტივისტები დაასაქმა სსიპებში და აიპებში,ვის დააკლდა ეს თანხა? დააკლდა იმ ადამინებს, რომელთაც საკვების პრობლემა აქვს, ბავშვებს დააკლდა, რომელთაც სწავლის თანხა არ აქვთ. დღეს რომ კორუფცია არ იყოს ეს ადამიანები ხომ უკეთესად იცხოვრებდნენ.
სიღარიბის ყველაზე საშინელი გამოვლინება არის მარტოობის განცდა, ისინი არიან სახელწმიფოსგან და საზოგდოებისგან მიტოვებულები. „ქართულმა ოცნებამ “ 70 000 ადამიანს დაუნიშნა სოციალური დამხარება,რომელიც არჩევნების დამთავრების მერე ყველას შეუწყვიტეს. ჩვენ ამ ადამიანებს ვიყენებთ ხმების საყიდლად არჩევნებისთვის. არჩევნებიდან არჩვენებამდე კი მარტოობისთვის ვიმეტებთ.
მთელი ამ პოლიტიკური სპექტრის და ნებისმიერი საჯარო პირის მთავარი ამოცანა უნდა იყოს ადამიანის ბედნიერება, ყველა ნაბიჯი უნდა ემსახურებოდეს კეთილდღეობის ზრდას. ბედნიერების ინდექსში საქართველო 120 პოზიციზეა. ჩვენ არ ვიზრუნეთ კორუფციის შემცირებაზე, აზრის გამოხატვაზე და თავისუფალ სასამართლოზე, ამით დავაშორეთ ადამიანები ევროპულ სამყაროს და დავტოვეთ წარსულში.
იმაზე დიდი მისია რა შეიძლება ჰქონდეს ნებისმიერ პოლიტიკურ ჯგუფს, ვიდრე ადამიანის ბედნიერებაა. ბედნიერება სხვა არაფერია, თუ არა გქონდეს განცდა, რომ ცხოვრობ ქვეყანაში, სადაც ვითარდები, სადაც აღმოაჩენ საკუთარ თავს და შესაძლებლობებს, სადაც გექნება უსაფრთხოების და სტაბილურობის განცდა.
განა რა შეიძლება ღირდეს ეს მისია ანაცვალო სულსწრაფობას, მერკანტირულ ზრახვებს და იქცე მექრთამედ, კორუმპირებულად. ამაზე დიდი ძალადობა რა შეიძლება იყოს სახელმწიფოს მხრიდან, იყო კორუფციაში, ნეპოტიზმში და უყურებდე სიღარიბეში მყოფ ადამიანებს.“ - ამბობს ეკონომისტი.
ირაკლი ყიფიანი
