10 წლის წინ ქართველმა ბიზნესმენმა მამუკა კუჭაიძემ კიევში ქართული ყველსახარში კომპანია „იბერია“ დააარსა. თავდაპირველად, ყველის წარმოების დაწყების მიზეზი იყო ის, რომ საკუთარი საცხობების ქსელისთვის საჭირო ყველის შოვნა პრობლემური გახდა. სულგულით დაწყებული, დღეს „იბერიას“ ყველსახარში იტალიურ, ფრანგულ, შვეიცარიულ  51 ამდე სახეობის ყველს აწარმოებს და ეს მომხმარებლის თვალწინ ხდება.  ბიზნესმენი მამუკა კუჭაიძე „კომერსანტთან“ საუბრობს უკრაინაში ყველსახარშის უნიკალურ პოტენციალზე და გვიყვება, თუ რატომ გადაიფიქრა საქართველოში მსგავსი ბიზნესის წამოწყება?

„20 წელია უკრაინაში ვარ, ყველის სახარში საწარმო კი 10  წელია არსებობს. თავიდან დავიწყეთ ქართული ყველით და ვაკეთებდით სულგუნს.  ესეც იმიტომ, რომ მქონდა საცხობები რისთვისაც ყველს ვერ ვშოულობდი. შემდეგ გადავედი ძირითადად ყველის ბიზნესზე, რადგან უფრო დამაინტერესა. დროთა განმავლობაში იტალიური ყველის სახეობებიც დავამატეთ,  ფრანგულები და შვეიცარულებიც, ახლა ვამატებთ ჰოლანდიურ ყველს. დღესდღეობით დაახლოებით 51 სახეობის ყველს ვაწარმოებთ. ჩვენი მთავარი მიღწევა არის ის, რომ გავაკეთეთ პროექტი, რათა ხალხისთვის გვეჩვენებინა როგორ ვაკეთებთ პროდუქციას, მათ თვალწინ. ასეთ პროექტს ჯერ ანალოგი არ აქვს.

მართალია ყველის განსაკუთრებული  კულტურა, ისეთი როგორიც საქართველოშია,  უკრაინაში არ აქვთ, მაგრამ დროთა განმავლობაში ვაყვარებთ თავს,“ - განმარტავს მამუკა კუჭაიძე.

ბიზნესმენი აღნიშნავს,  რომ ყველსახარშის გაკეთებას საქართველოშიც გეგმავდა, თუმცა რძის ხარისხის გამო გადაიფიქრა. მისი თქმით, დღეს საქართველოში ხარისხიანი ყველის წარმოებისთვის საჭირო პირობები არ არის.

„მინდოდა საქართველოშიც იგივე ყველსახარში გამეკეთებინა, მაგრამ მთავარი პრობლემა ჩვენთან რძის ხარისხია.  კარგი ხარისხის რძის მიღება საქართველოში ძალიან რთულია და არ გვაქვს, რომელიც გვაქვს, ისიც არაა სტაბილურად. ეს პირველ რიგში საქონლის კვებას უკავშირდება.  უკრაინა დიდია და ბევრი საქონელი ჰყავთ,  ჩვენთან ძროხები მთაში დარბიან. საქონლის ჯიშსაც დიდი მნიშვნელობა აქვს ამ საქმეში. ვინმემ რომ დამიძახოს და თქვას, რომ ჩამოვიდე და რძით მომამარაგებს, ალბათ არ მიღირს საქმის წამოწყება. თუმცა იდეა არ დამვიწყებია და მაინც ძალაშია.

დემონსტრაციული ყველსახარში ახლახან ერთერთ ყველაზე დიდ სავაჭრო ქსელში გავხსენი. ისინი თავად შემეხმიანენ და შემომთავაზეს იდეის განხორციელება. ვუშვებ უნიკალურ პროდუქტებს, რომლებიც საუკეთესო მარკეტებში იყიდება და პრემიუმ კლასია, — ამბობს მამუკა კუჭაიძე. 

თავდაპირველად, უკრაინაში ყველსახარშის ბიზნესის წამოსაწყებად საინვესტიციო მოცულობა 15-20 ათასი დოლარს შეადგენდა.  კომპანია „იბერიამ“ მანამდე საქმიანობა რამდენიმე საცხობით დაიწყო, რომელიც ქსელად იქცა და დღეს „თბილისის პური“ ეწოდება.

მარიამ მორგოშია