ამბობენ, ქაოსში იბადება წესრიგი. მაგრამ, იმ ქაოსში, რომელიც წლებია დიდუბის მეტროს მიმდებარე ტერიტორიაზეა - მძღოლების ყვირილში, გარემოვაჭრეების ხვეწნაში, მგზავრების შეკითხვებში, ერთნაირად იკარგება ადგილობრივი თუ უცხოელი ტურისტი, რომელიც სასურველი მიმართულების ტრანსპორტის ძებნაში უამრავ წინააღმდეგონას აწყდება.

ჭიათურა, ჭიათურა ორი კაციც და გავიდა...

ქუთაისი აქეთ, ქუთაისი...

ასე, ერთ ხმაში, დაახლოებით, 20-მდე ადამიანი ყვირის. უყვირიან ერთმანეთსაც, ჩხუბის მიზეზის გარკვევა რთულია, რადგან ერთმანეთში ირევიან.

დიდუბის ავტოსადგურის მიმდებარე ტერიტორიაზე თუ ერთხელ მაინც გაგივლიათ ეს სიტუაცია თქვენთვის უცხო არ იქნება. მეტიც, დასავლეთის მიმართულებით თუ გიმგზავრიათ ნაცნობი იქნება ისიც, როგორ გხსნიან ზურგჩანთას და საბარგულისკენ მიაქანებენ, არადა ამ დროს, შეიძლება, საერთოდაც სულ სხვა მიმართულებით მიემგზავრებოდეთ.

დიდუბის ტერიტორიაზე არსებულ ქაოსს მორგებულები არიან ქალები და ბავშვები, ბეჭზე გადაკიდებული მუყაოს დახლებით, რომლებიც მორიდებულად სამარშუტო ტაქსიში მსხდომ მგზავრებს სთავაზობენ  — „პეჩენიებს“, „მიატნი ჟუაჩკებს“, ერთჯერად „სალფეთქებს“ და  ბურბუშელას. ზოგჯერ უმართლებთ, ხშირად არა. მაგრამ მაინც დადიან სთხოვენ მგზავრებს იყიდონ იაფფასიანი პროდუქტი, რომელიც მათი ოჯახების ერთადერთი საარსებო წყაროა.

ამ ადამიანებისგან  განსხვავებით სრულიად გაუგებარ სიტუაციაში ხვდებიან უცხოელი ტურისტები, რომლებიც „დიდუბის ავტოსადგურში“ ან „ავტოსადგურ ოკრიბაში“ მიდიან, რათა რუკაზე ან ინტერნეტში ნანახ, საქართველოს მნიშვნალოვან ადგილებამდე ჩააღწიონ და შთაბეჭდილება საკუთარ ქვეყნებამდე ჩაიტანონ.

ამის პარალელურად, გუშინ, გარემოს დაცვის პოლიტიკის მიმართულებით განხორციელებულ პროექტებზე ანგარიშის წარდგენისას კახა კალაძემ განაცხადა, რომ თბილისი ნამდვილად იქნება გამორჩეული, თანამედროვე ევროპული სტანდარტების მქონე ქალაქი. თუმცა ფაქტია, რომ დიდუბის ტერიტორია ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს, რომ არაფერი ვთქვათ ევროპულ სტანდარტებზე. რეალურად ადგილი, რომელიც ქვეყნის სახეა, ადგილი საიდანაც ტურისტის შთაბეჭდილებები უნდა დაიწყოს ისევ 90-იან წლებშია ჩარჩენილი. „კომერსანტი“ შეეცადა კითხვაზე - რატომ არ აქვს თბილისს საერთაშორისო სტანდარტების ავტოსადგური, პასუხი დედაქლაქის მთავრობისგან მიეღო, თუმცა უშედეგოდ. 

პრობლემაზე ღიად დიდუბის ავტოსადგურის ხელმძღვანელი ნესტორ მიქატაძე საუბრობს. იგი აღიარებს, რომ ავტოსადგურში საერთაშორისო სტანდარტების ნამდვილად არ არის, თუმცა, იქვე იმ მიზეზს გვიყვება, თუ რატომ ვერ ახერხებს ბიზნესი ტერიტორიის განვითარებას. როგორც თვითონ ამბობს, ავტოსაგურის ფუნქიონირებისათვის და მისი მომავალი განვითარებისთავის საჭიროა ფინანსური რესურსი. ავტოსადგურს ფინანსური რესურსი კი მიქატაძის განცხადებით, მხოლოდ იმ შემთხვევაში გაუჩნდება, როდესაც აღურიცხავი, არარეგისტრირებული მგზვართ გადაყვანა მოწესრიგდება და ყველა მგზავრი სადგურის ტერიტორიაზე შევა. ნესტორ მიქატაძე ამბობს, რომ კომპანია ვითარების გამოსწორებას ცდილობს, დიდუბის ავტოსადგური ამზადებს ვებ-გვერდს, სადაც მგზავრები ბილეთების ონლაინ შეძენას შეძლებენ. მისი განაცხადებით, ეს იქნება წინ გადადგმული ნაბიჯი მგზავრების უკეთ მომსახურების და საერვისის გაუმჯობესებისთვის.

„დიდუბის ავტოსადგური დღეს საერთაშორისო სტანდარტების ნამდვილად არ არის. დროთა განმავლობაში გავდივართ სერთიფიცირებას, რა დროსაც სპეციალური სამსახური ამოწმებს ავტოსადგურის მდგომარეობას, სურათებს იღებს და ა.შ. მეორე კლასის ავტოსადგურის კატეგორია გვაქვს მონიჭებული. დიდუბის ტერიტორიაზე შექმნილი მდგომარეობა არის დღევანდელი საქართველოს ყოველდღიური ცხოვრების შემადგენელი ნაწილი. სადგურის ტერიტორიაზე სადაც არის კანონიერი ავტოსადგური, ხოლო მის გვერდზე უკანონო ავტოსადგური, იმის გვერდით კი მოუწესირგებელი ე.წ. „ხიშნიკები“ იქ მძღოლს უწევს იმის დაძახება, რომ მანქანა სადგურში დგას. ჩემი ავტოსადგურიდან რამდენიმე მეტრში მანქანები რომ არის მოფენილი და მგზავრები ყველა მიმართულებით, უკონტოლოდ გადაჰყავთ ამიტომ უწევთ ხმამაღლა ყვირილი. ყვირილს ისინი იწყებენ, რომ გადიან გორი, ხაშურის თუ ჭიათურის მიმართულებით, რის შემდეგაც ექო ავტოსადგურს გადმოეცემა, რა დროსაც შეიძლება ჩვენმა მძღოლმაც დაიძახოს, რომ ტრანსპორტი 5 წუთში გავა. ეს არ არის უცხო საქართველოსთვის, ეს არ არის უცხო თბილისისთვის და ყოველდღიური ყოფითი ნაწილის ერთ-ერთი ეპიზოდია. იმისთვის, რომ უცხელ ტურისტებს მოვემსახუროთ, დარბაზში მაქვს ცნობათა ბიურო, სადაც შეძლებისდაგვარად ფლობენ ინგლისურ ენას და ელემენტარულ კითხვებზე შეუძლიათ პასუხის გაცემა. რაც შეეხება შორიდან შესამჩნევ ტრაფარეტებს, თუ სად დგანან კონკრეტული მიმართულების მანქანები, ქართულ ენაზე არის გამოკრული, ხოლო ფერადი ტაბლოების დამონტაჟების ფუფუნებას ჯერჯერობით მოკლებულები ვართ“, - ამბობს ნესტორ მიქატაძე.

დიდუბის ავტოსადგურის ხელმძღვანელი გვიყვება, რომ კანონში შესატან ცვლილებებზე ბევრი აქვს ნამუშევარი. ნესტორ მიქატაძე აცხადებს, რომ პრობლემის მოსაგვარებლად არ არის აუცილებელი პარლამენტის მიერ კანონის მიღება, მისი თქმით, შეიძლება ნორმატიული აქტის გამოცემა, რომლითაც ქვეყანაში საქალაქთოშრისო გადაყვანა დარეგულირდება და კონტროლს დაექვემდებარება. ამბობს, რომ 7 წელია სახელმწიფო უწყებებისგან ერთი და იმავე პასუხს იღებს - პასუხს, რომელიც პრობლემას ვერ აგვარებს და ქვეყანას უკან, ბნელ წარსულში აბრუნებს.

ბაჩო ადამია