როდესაც მომავალში ისაუბრებენ ტოკიოს ოლიმპიურ თამაშებზე, პირველი რასაც გაიხსენებენ, იქნება ის, რომ ერთი კვირის მანძილზე ქალაქში კორონავირუსით დაავადებულთა რაოდენობა 217%-ით გაიზრდა და დღიურმა დაინფიცირებამ 10 000-ს გადააჭარბა.

ხელისუფლება შექმნილ ეპიდემიოლოგიურ ვითარებას ვერ უმკლავდება  - იაპონიის პრემიერ-მინისტრის ესუხიძე სუგის გამოსვლები ამ საკითხზე ნაკლებად შთამბეჭდავია, მოსაწყენი, მონოტონური და არავის არაფერში არ არწმუნებს.

პარალელურად ჯანდაცვის სისტემა ახალი პაციენტების მოზღვავებასთან გამკლავებას ცდილობს - მათ შორის 75% დელტა-შტამითაა დაავადებული.

ის მოსახლეობას მოუწოდებს არ იარონ სტადიონებზე და სპორტულ არენებზე,  ჯანმრთელობას გაუფრთხილდნენ და ოლიმპიურ თამაშებს თვალი ტელევიზორით ადევნონ. მთავრობამ ასევე ახალი რეგულაციები შემოიღო - რესტორნებში ალკოჰოლი მხოლოდ 19.00-მდე იყიდება, ხოლო მუშაობა 20.00-მდე გრძელდება.

თუმცა, ეს იაპონიაა - აქ საგანგებო მდგომარეობის რეჟიმი ლოქდაუნს არ ნიშნავს და იძულებას არ ითვალისწინებს - ამას ქვეყნის კონსტიტუცია კრძალავს.

იმის მიუხედავად, რომ ოლიმპიურ სოფელში 259 დაავადებული გამოვლინდა, პრემიერ-მინისტრი არ თვლის, რომ ტოკიოში პანდემიის ტალღა ოლიმპიადამ გამოიწვია. მაგრამ ამგვარი ოპტიმიზმი ნაკლებად სანდოა - ათასობით პოლიციელი და მოხალისე ოლიმპიადაზე მთელი იაპონიიდან ჩამოვიდა და მალე ისინი სახლებში დაბრუნდებიან. მათ შორის ბევრი ვირუსის მატარებელი იქნება.

ორი ქართველი სპორტსმენი შეჯიბრებებიდან მოიხსნა იმის გამო, რომ  მათ ქალაქში გასეირნება გადაწყვიტეს, მაგრამ ეს ზღვაში წვეთია - ეპიდემიოლოგიური უსაფრთხოების ზომებს ოლიმპიურ სოფელში თითქმის არავინ იცავს, მათ შორის ისეთ ელემენტარულს, როგორც პირბადის ტარება.

იაპონელთა უმრავლესობა ოლიმპიადის ჩატარების წინაამღდეგი იყო, თუმცა, მთავრობამ ჩათვალა, რომ ეპიდემიოლოგიური ვითარება ქვეყანაში არც თუ ისე მძიმეა და მოსახლეობის უმრავლესობამ ეს როგორც გარკვეული სიგნალი მიიღო - მოსახლეობა მდგომარეობის მთელ სირთულეს სათანადოდ ვერ აფასებენ.

ვაქცინაცია იაპონიაში საკმაოდ ნელი ტემპებით მიმდინარეობს. განსაკუთრებით, სხვა განვითარებულ ქვეყნებთან შედარებით - აცრის სრული ციკლი იაპონელთა მხოლოდ მეოთხედმა გაიარა. ქვეყანაში არსებობს ვაქცინების დეფიციტი, რომელიც გამოიწვია მთავრობის არაოგრანიზებულობამ და შეკვეთების შეფერხებებით შესრულებამ.

მთავარი პრობლემა კი ისაა, რომ დისციპლინით გამორჩეული იაპონელები, ამ შემთხვევაში საკმაოდ დაბალორგანიზებულობას ავლენენ - იაპონელთა დიდი ნაწილი მთავრობის მითითებებს არ ასრულებს, რადგანაც მიიჩნევს, რომ არ ღირს იმ მთავრობის მოსმენა, რომელმაც პანდემიის დროს 20-მილიონიან ქალაქში ოლიმპიადის ჩატარება გადაწყვიტა.