16 ივნისს ჯო ბაიდენი ჟენევაში ვლადიმერ პუტინს შეხვდება, და ნეგატიური რიტორიკის მიუხედავად, ამერიკის პრეზიდენტი შტატებს და რუსეთს შორის ურთიერთობების გაუმჯობესებას შეეცდება. თუმცა, ამეტაპზე ძნელი სათქმელია რამდენად რეალურია ესსურვილი.
ბაიდენის ადმინისტრაციამ კრემლის საკუთარ პოლიტიკურ ელასტიურობაზე რამდენიმე სიგნალი უკვე გაუგზავნა - რუსულ კიბერშეტებაზე მკვეთრი პასუხისგან თავი შეიკავა და „ჩრდილოეთ ნაკადი-2“-ს შეჩერებაზე უარი განაცხადა. ამან გააღვივა შიშები ამერიკის საერთაშორისო პოზიციების დათმობის თაობაზე, თანაც ისე, რომ რუსეთისგან არანაირი საპასუხო შერბილება არ იქნება.
რუსეთის და ამერიკის პრეზიდენტებისთვის ჟენევაში4 ძირითადი საკითხი იქნება.
პირველი - რუსეთის ჩარევა ამერიკული პოლიტიკაში. მოსკოვი ამერიკის დემოკრატიული სისტემისთვის ძირის გამოთხრას აშკარად ცდილობს, და ამისთვის მასშტაბურ სადეზინფორმაციო კამპანიებს ატარებს. რუსეთის მთავრობის მიერ მხარდაჭერილი ფეიკ-მასალები, ტროლების საქმიანობა, პირდაპირია ნტიამერიკული პროპაგანდა - ამან ყველაფერ მამასობრივი ხასიათი მიიღო, თუმცა, ვაშინგტონი ამაზე თითქმის არ რეაგირებს.
ამიტომაც ბაიდენმა ჟენევაში პუტინს გასაგებად უნდა აუხსნას, რომ ასეთ ძირგამომთხრელ საქმიანობის შესაბამისი პასუხი მოჰყვება - მაგალითად SWIFT-დან რუსეთის გათიშვა, ან რუსულიმას-მედიას შავ სიაში შეყვანა.
მეორე საკითხია პრესის თავისუფლება - რუსეთმა ასევე უნდა შეწყვიტოს ზეწოლა ამერიკის მიერ დაფინანსებულ მას-მედიაზე, ისეთებზე, მაგალითად, როგორც „რადიო თავისუფლება“, რომელსაც 2,4 მლნ. დოლარის ოდენობის ჯარიმა, და „უცხოური აგენტის“ ოფიციალური სტატუსი ემუქრება.
მესამე - ამერიკამ ბოლოს და ბოლოს გასაგებად დამკვეთრად უნდა უპასუხოს კიბერ-ომს, რომელსაც ბოლო წლებში რუსეთი თითქმის ღიად აწარმოებს. ზოგადად მოსკოვის მადესტაბილიზირებელი ქმედებები კიბერსივრცეში უკვე ჩვეული ამბავია, ბოლო თვეებში მნიშვნელოვანი გააქტიურება შეიმჩნევა.
ვაშინგტონის თავშეკავებული რეაგირეგის წყალობითკი კრემლი მიიჩნევს, რომ მას შეუძლია აწარმოოს ანწაახალისოს კიბერ-ომი დასავლეთის წინააღდეგ, ყოველგვარი ადეკვატური პასუხის გარეშე. ამიტომაცბაიდენმა უნდა დაარწმუნოს პუტინი, რომ მომავალშიკიბერ-შეტევები საგრძნობ რეაგირებას გამოიწვევენ. ეს შეიძლება იყოს საპასუხო კიბერ-თავდასხმები, ანეკონომიკური სანქციები, ან კიდევ რამე სხვა - მთავარია კრემლს დაუსჯელობის სინდრომი გაუქრეს.
და ბოლოს, მეოთხე -რუსეთში ადამიანის უფლებებიდა პოლიტიკური თავისუფლებები აშშ-ს ინტერესთასფეროში კვლავ რჩება, და ამ კუთხით პოზიციებისშერბილება არ იქნება.
ამ მხრივ პრობლემები იზრდება - კრემლი სულ უფრომკაცრად ახშობს ყოველგვარ პროტესტს დაუკმაყოფილებას საზოგადოებაში, რომელიცეკონომიკური მდგომარეობის გაუარესებასთანერთად, ყოველდღიურად იზრდება.
შემოდგომაზე რუსეთში საპარლამენტო არჩევნებიტარდება, და კრემლი ამისთვის უკვე ემზადება - მიმდინარეობს ოპოზიციის გეგმაზომიერი დევნა, დარეჟიმის მოწინაამღდეგეთა დაშინება, მათი ციხეშიჩასმა, ან უცხოეთში ფაქტიური გაძევება.
ამერიკა და მისი ევროპელი მოკავშირეების რუსეთშითავისუფალი პოლიტიკური ველის შენარჩუნებაშიდაინტერესებულები არიან, და ბაიდენმა პუტინის ესარაორაზროვნად უნდა დაანახოს.
ყველა საკითხის საფუძველში ერთი, გაცილებითუფრო მასშტაბური პრობლემა დევს - ამერიკა დარუსეთის ერთმანეთისგან სულ უფრო და უფროშორდებიან. სერიოზული უთანხმოებები ადრეც იყო, თუმცა, ორ ქვეყანას კონკრეტულ საკითხებში საერთოენის გამოძებნა მაინც შეეძლოთ. მაგრამ დღეს ესთანხმობის წერტილები - ისეთები, როგორცთანამშრომლობა კოსმოსში და ტერორიზმთანბრძოლა - გაქრა. დარჩა მხოლოდ ნეგატიური დღისწესრიგი.
ამერიკამ იცის რა არ მოსწონს რუსეთში, თუმცა, არიცის როგორ მოახდინოს ზეწოლა მოსკოვზე მისისაქციელის კორექტირების მიზნით.
სიტუაციის შესაცვლელად ბაიდენმა პუტინს უნდადაანახოს ბრძოლისთვის მზადყოფნა, და თუ ის ამასბოლოს და ბოლოს გააკეთებს, ჟენევის შეხვედრაშეიძლება წარმატებულად ჩაითვალოს.
https://www.newsweek.com/four-priorities-biden-putin-summit-opinion-1598739
ჯო ბაიდენი
