ქვეყანაში ყველზე მოთხოვნა მნიშვნელოვნადაა შემცირებული. ის დაწესებულებები, სადაც ყველი ყველაზე დიდი რაოდენობითი იყიდებოდა, რესტორნები სასტუმრობი და საცხობები, დღეს ქვეყანაში საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების გამო დახურულია.ადგილობრივი ბაზრის გაჩერებამ  რძის პროდუქტების კომპანიას „ცეზარი“ მოკლე პერიოდში 70 000 ლარის ზარალი მიაყენა. როგორც კომპანიის ხელმძღვანელი ცეზარ კახაძე აღნიშნავს, მიუხედავად იმისა, რომ საწარმოს პროდუქტი ექსპორტზე გააქვს, ადგილობრივი ბაზრის შეზღუდვამ მაინც დააზარალა.

 „ჩვენ პარალელურად ვმუშაობთ იმპორტზე და ამ მხრივ ჯერ პრობლემა არ გვაქვს. სამწუხაროა  ის ფაქტი, რომ ადგილობრივი ბაზარი ძალიან ცუდ დღეშია.ამ თვეში გაყიდვების მაჩვენებელი ადგილობრივ ბაზარზე 70 000 ლარით შეგვიმცირდა. ბევრ სასტუმროს და რესტორნს ვამარაგებდით და არსებულმა მდგომარეობამ ბაზარზე იმოქმედა.ამ პირობებში კარგი იქნება, თუ ქვეყანაში საველე მაცივრები იარსებებს, რაც ფერმერს  პროდუქტის შენახვაში დაეხმარება. მეწარმეს  ამის გაკეთება ფინანსური სახსრების არქონის გამო  არ შეუძლია.  დღეს ძალიან დიდი პრობლემის წინაშე დგას ქვეყანა და ვისურვებდი, რომ ამ მდგომარეობიდან მალე გამოვიდეს. მერე ალბათ  ყველაფერი დალაგდება.“-აღნიშნავს ცეზარ კახაძე.

რძის პროდუქტებზე მოთხოვნის შემცირების გამო, მცირე  საწარმოები  შემოსავლებს ყოველდღიურად კარგავენ.  „ყველის მწარმოებელთა ასოციაციის“ თავმჯდომარე ანა მიქაძე-ჩიკვაიძემ “კომერსანტთან” საუბრისას აღნიშნა, რომ  თუ ეს პრობლემა ახლო მომავალში არ მოგვარდება, ქვეყანა შესაძლოა სავალალო შედეგების წინაშე აღმოჩნდეს.

„მოთხოვნის ასეთი შემცირების ფონზე, მცირე  საწარმოები თითქმის გაჩერდნენ. მართალია პატარა დანაზოგები ყველას აქვს, მაგრამ ცოტა ხანში ეს დანაზოგიც ამოიწურება. რძის მწარმოებელი ფერმერებიც რთულ სიტუაციაში არიან. ნატურალური რძეც აღარ იყიდება. მწარმოებელთა ნაწილმა რძის შეძენაზე უარი განაცხადა, რადგან აღარ იციან ამდენი ყველი სად წაიღონ. პატარა ფერმები შემოსავლის გარეშე დარჩებიან რადგან მათი რძე არ იყიდება. ბაზარზე კი ამის ნიშნები ნათლად ჩანს.“-ამბობს  ანა მიქაძე-ჩიკვაიძე.

„ყველის მწარმოებელთა ასოციაციის“ თავმჯდომარე  თვლის, რომ პრობლემის მოგვარების ერთადერთი გზა, საველე მაცივრების მოწყობაა, რომლებიც ფერმერებს ყველის შენახვის საშუალებას მისცემს.

„ასეთი კრიზისული პერიოდის დროს აუცილებელია გაკეთდეს მაცივრები, გამოიყოს ასეთი ზონა თუნდაც, რომელიმე რეგიონში და შევინახოთ. ამის გაკეთება ძალიან მარტივია და ზედმეტ ხარჯებსაც არ მოითხოვს. ამას რომ თავი  დავანებოთ, რძეს შევინახავთ, რომელიც არც ისე ბევრი აქვს ქვეყანას, ვგულისხმობ ნატურალურს და არა შენარევებისგან დამზადებულს.იმ მაცივრის გაკეთება, რომელსაც მე ვამბობ არის ძალიან მარტივი, რაიმე ძველი შენობა, რომ შეიფუთოს სენდვიჩ პანელით, რა მასალაც დღეს ქვეყანაში გვაქვს, მათაც დავეხმარებით რეალიზაციაში ვისაც ეს ტექნიკა შემოტანილი აქვს და რა თქმა უნდა ფერმერებისთვისაც დიდი შვება იქნება.

თუ ამას  არ გავაკეთებთ, ძალიან მალე ნატურალური რძის პროდუქტი, თუნდაც, ყველა აღარ იქნება ხელმისაწვდომი და ფუფუნების პროდუქტად გადაიქცევა.თავის დროზე როგორც ღვინის სუბსიდირება მოახდინეს, ახლა ყველს სჭირდება დახმარება.“-ამბობს ანა მიქაძე.

ნათია ლომიძე