კორონავირუსი ჩვენ ცხოვრებაში ყველაზე დრამატული მოვლენაა, მისგან გამოწვეულ კრიზისს მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნების მთავრობებმა მკვეთრად უპასუხეს.
ქვემოთ მოცემულია მთლიანი შიდა პროდუქტის რამდენი პროცენტი დაუთმო ამა თუ იმ ქვეყანამ დახმარების პაკეტებს.
დიდი ოცეულის ქვეყნები მთლიანი შიდა პროდუქტის 7.4% სხვადასხვა პაკეტებზე ხარჯავენ, რაც შეიძლება ფიზიკური პირებისთვის ან კომპანიებისთვის პირდაპირი დახმარება იყოს.
ჩინეთმა შედარებით მოკრძალებული პაკეტი გამოყო, რომელიც მშპ-ს 1.3% -ს შეადგენდა, რაც 326 მილიარდ აშშ დოლარის ტოლია. ეს 10-ჯერ ნაკლებია იმ პაკეტზე, რომელიც მან 2008 წელს G.F.C.- ზე დახარჯა.
ევროკავშირმა ჯამში 577 მილიარდი ევროს პაკეტი გამოყო, რამაც ჯამში $ 616 მილიარდი აშშ დოლარი შეადგინა.
იმის გათვალისწინებით, რომ ევროკავშირის მთლიანი შიდა პროდუქტი 18,8 ტრილიონი დოლარია, ეს ნიშნავს, რომ მან დახმარების პაკეტების უზრუნველსაყოფად მთლიანი შიდა პროდუქტის 3.2% დახარჯა.
ინგლისის გაერთიანებულმა სამეფომ აიღო ვალდებულება, რომ მთლიანი შიდა პროდუქტის 12.6%-ს საკუთარი ეკონომიკის გასათავისუფლებლად დახარჯავს. ინგლისმა ახლახანს დატოვა ევროკავშირი და უკვე საკუთარი ფულის დახარჯვა უწევთ.
რაც შეეხება ევროპის ქვეყნებს, მათი დახმარების პაკეტი არც თუ ისე მასშტაბურია, იტალიამ მთლიანი შიდა პროდუქტის 8.5% -ის ღირებულების საერთო პაკეტი, ხოლო საფრანგეთმა და გერმანიამ მთლიანი შიდა პროდუქტის 9.5% დახმარების პროგრამას დაუთმეს.
გრძელვადიანი დამოკიდებულების გათვალისწინებით, დახმარების პროგრამაზე იაპონიის მთავრობა ხარჯავს ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის 14.3% -ს, რაც ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია.
სამხრეთ კორეა კი ხარჯავს 8,1% -ს მას შემდეგ, რაც ის პროფესიონალურად გაუმკლავდა კრიზისს.
განვითარებადი ქვეყნების დახმარების პაკეტები საკმაოდ კონტრასტულია სხვა ქვეყნებთან შედარებით.
მაგალითად ინდონეზია დახმარების პაკეტზე მთლიანი შიდა პროდუქტის 2.3% -ს, ხარჯავს, ხოლო ბრაზილია 3.6% -ს.
პირველი შემთხვევაა, რაც არგენტინამ გარკვეული თანხა გამოყო დახმარების პაკეტზე და ეს თანხა მთლიანი შიდა პროდუქტის 3.7% შეადგენს. რაც შეეხება რუსეთს, ის დახმარების პაკეტზე მშპ-ს 1.4% -ს ხარჯავს, რამაც ის მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე დაბალი ხარჯვით ქვეყანად აქცია.
საინტერესო მაგალითია საუდის არაბეთი, რომელიც უფრო მდიდარია, ვიდრე ტიპიური განვითარებადი ქვეყნის ეკონომიკა, ისინი დახმარებაზე ხარჯავენ 4.7% -ს და ქვეყანა იმდენად სერიოზულად იღებს ჩაკეტვის ზომებს, რომ კომენდანტის საათი 15:00 საათზე იწყება.
განვითარებადი ქვეყნებისგან მკვეთრად განსხვავდება სამხრეთ აფრიკა, რადგან ის მშპ- ის 6% -ს თავიანთი დახმარების პაკეტში ხარჯავენ.
შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ღარიბი ქვეყნები დახმარების პაკეტებზე გაცილებით ნაკლებს ხარჯავენ. ის ქვეყნები კი, რომლებსაც სესხის აღების და ხარჯვის ტრადიცია აქვთ უფრო დიდ თანხებს ყოფენ დახმარებისთვის. ძალიან ცოტა ქვეყანა განიხილავს ხარჯების, რეგულაციების და გადასახადების შემცირებას.
economicsonline.co.uk
თაკო კვაჭანტირაძე