ევროკავშირის სასანქციო პოლიტიკა მძიმე მდგომარეობაშია. ის ერთ ნაბიჯს წინ დგამს,
ორს კი - უკან.
არავითარი მკვეთრი სტრატეგია არ ჩანს, დადებით ზემოქმედებაზე კი საუბარიც ზედმეტია.
ეს ევროკავშირის საგარეო საქმეთა მინისტრების ბოლო გადაწყვეტილებასაც ეხება. კვირაზე დიდხანს ისინი ბელარუსის ხელმძღვანელობის წინაამღდეგ სანქციებზე ვერ შეთანხმდნენ. დავა დიდხანს გაგრძელდა, თუმცა, როდესაც გადაწყვეტილება გამოცხადდა, აღმოჩნდა, რომ შეზღუდვები პირადად ლუკაშენკოს არ შეეხო.
რა აზრი აქვს სანქციებს ქვეშემდგომების მიმართ მაშინ, როდესაც მთავარი პირი უვნებელი რჩება?
მოგვიანებით, ევროკავშირმა ეს შეასწორა და ამიერიდან სანქციები ლუკაშენკოს, მისი ოჯახის წევრებს და რამდენიმე მოსამართლესაც ეხება. თუმცა, გაუგებრია, ეს თავიდანვე რატომ არ გაკეთდა.
ლუკაშენკოს რეჟიმის ასობით მოწინაამღდეგე ციხეებში აღმოჩნდა მანამ, სანამ ევროკავშირის მაღალჩინოსნები მიხვდნენ, რომ დიქტატორი ოპოზიციასთან მრგვალ მაგიდასთან დაჯდომას არ აპირებს.
ახალი სანქციები - უმწეობის მაჩვენებელია, ისინი ბელარუს ლიდერს პუტინთან დაახლოებისკენ კიდევ უფრო მეტად უბიძგებენ, თუმცა ახალ პერსპექტივებს ბელარუსისთვის და დემოკრატიული მოძრაობისთვის არ ჰქმნიან.
არაფრითაა უკეთესი ევროკავშირის პოზიცია პუტინის მთავარი მტრის, ოპოზიციონერი ალექსეი ნავალნის მოწამვლის საკითხში.
ამ თემის სიმწვავე ძირითადად ევროკავშირზეა გადაბარებული მაშინ, როდესაც ძირითადი პასუხისმგებლობა წესით გერმანიას უნდა ეკისრებოდეს - სწორედ ბერლინმა, რუს ოპოზიციონერს თავისი ხარჯებით უმკურნალა, დაცვის ქვეშ აიყვანა და ზოგადად, ის, როგორც ქვეყნის საპატიო სტუმარი, ისე მიიღო.
თანაც პუტინის მისამართით პირველი ბრალდებები სწორედ ბერლინიდან გაჟღერდა.
მაგრამ, არა - გერმანიას პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ჯიუტად არ სურს. საქმე იქამდეც კი მივიდა, რომ რუსული გაზსადენის „ ჩრდილოეთ ნაკადი-2“-ს მშენებლობის შეწყვეტის საკითხიც კი არ განიხილება.
გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრს ჰაიკო მაასს არც თუ ისე საპატიო როლი ერგო - ნავალნის საქმეში მან პასუხისმგებლობა ბრიუსელს გადააბარა. სწორედ ევროკავშირი უწესებს სანქციებს რუსეთს ნავალნის მოწამვლის გამო.
გაზსადენის მშენებლობა კი გრძელდება, და ეს სანქციების პოლიტიკის სიყალბეს ნათლად აჩვენებს - ის პრობლემებს არა თუ არ წყვეტს, არამედ მათ მიმართ ყურადღებას ასუსტებს.
გერმანია კი ამ საქმეში ძირითად როლს ასრულებს.
DieTageszeitung.de
მოამზადა თენგიზ აბლოთიამ
ევროკავსირი
