„მომხმარებელმა მაქსიმალურად  უნდა აარიდოს თავი არაეტიკეტირებული რძის პროდუქტის შეძენასა და იყიდოს შეფუთული, მაცივარში შენახული და ეტიკეტირებული ნაწარმი. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი ყოველთვის დიდი რისკის ქვეშ დააყენებენ საკუთარ ჯანმრთელობას.“  -  ამის შესახებ, კომერსანტთან რძისა და რძის პროდუქტების მწარმოებელთა ასოციაციის აღმასრულებელმა დირექტორმა კახაბერ კონიაშვილმა ისაუბრა.

მისი თქმით, რძის პროდუქტების შეძენისას, მომხმარებელმა განსაკუთრებული სიფრთხილე უნდა გამოიჩინოს და მოერიდოს დახლზე განთავსებულ და შეუფუთავ პროდუქციას, რადგან არსებული კორონავირუსის პირობებში,მსგავსი პროდუქციის საზიანო მიკრობაქტერიებით დაბინძურების შანსი ძალიან დიდია.

„დღევანდელი კანონით აუცლებელია, რომ ნებისმიერი  პროდუქტი იყოს პასტერიზებული რძით დამზადებული. ეს იცავს მომხმარებელს, რომ მაქსიმალურად იყოს დაცული იმ დაბინძურების კერისგან, რომელიც შეიძლება ნედლეულში მოხვდეს. შეფუთვის მნიშვნელობა იმაში მდგომარეობს, რომ მომხმარებელი დაცულია შესაძლო ხელის შეხებისა და ბინძური გარემოსგან,  რომელსაც შეუძლია პროდუქტში მიკრობიოლოგიური დამაბინძურებელი შეიტანოს. როცა ვყიდულობთ არაეტიკეტირებულ, შეუფუთავ და არაჰიგიენურ პირობებში მოთავსებულ რძის პროდუქტს,  დიდი რისკის ქვეშ ვაყენებთ ჩვენს ჯანმრთელობას.  ასეთ დროს, ჩვენ  არ ვიცით პროდუქტის წარმომავლობა,  მისი შენახვის პირობები და არსებობს ბაქტერიების გადატანის სერიოზული რისკი. უმაცივრო პირობებში, დახლზე განთავსებული პროდუქტი 100 პროცენტით იქნება დაბინძურებული.  ის გარე პირობებში შენახვისას და ჭუჭყიან დახლზე დებისას, აუცილებლად დაბინძურდება მიკროორგანიზმებით. დღევანდელი პანდემიის პირობებში, კი  დამატებითი რისკები შეიძლება გაჩნდეს.“   - აღნიშნა კახაბერ კონიაშვილმა.

როგორ უნდა განისაზღვროს პროდუქციის ხარისხი? რა არის უვნებლობა და რა სტანდარტებს უნდა იცავდეს მეწარმე, რათა მისი პროდუქცია მომხმარებლისთვის ფერმიდან სუფრამდე უვნებლად მივიდეს? ამ კითხვებზე საპასუხოდ, რძის პროდუქტების ასოციაციაში ხაზს უსვამენ სურსათის უვნებლობის სასიცოცხლო აუცილებლობასა და ამ უვნებლობის შენარჩუნების მექანიზმების მნიშვნელობას წარმოებაში.

„პროდუქციის ხარისხი საკმაოდ სუბიექტური ცნებაა -  ერთისთვის, შეიძლება ხარისხიანი პროდუქცია იყოს ის, რომელიც უფრო ცხიმიანია და ზოგისთვის,პირიქით  - ნაკლებად ცხიმიანი. სურსათზე საუბრისას,ალბათ, უფრო მნიშვნელოვანია უვნებლობის სტანდარტი და მისი დაცვა. რძე და რძის ნაწარმი ფერმიდან სუფრამდე,უნდა იყოს მაქსიმალურად უვნებელი და ყველა იმ მოთხოვნებს აკმაყოფილებდეს, რომელიც მნიშვნელოვანია უვნებლობის თვალსაზრისით. უვნებლობა, კი თავის თავში მოიცავს იმას, რომ პროდუქტის წარმოების ყველა ეტაპზე უნდა გამოირიცხოს ის შესაძლო კრიტიკული წერტილები, საიდანაც შეიძლება  პროდუქტი დაბინძურდეს. თუ მომხმარებელი, ამ დაბინძურებულ პროდუქტს მიიღებს, ამ ყოველივეს კონტროლის მექანიზმები უნდა არსებობდეს.

 უვნებლობის დაცვის სისტემა სწორადაა დანერგილი მაშინ,როდესაც მეწარმე მართავს მთლიან პროცესს და ზრუნავს,რომ სუფთა პროდუქტი მივიდეს მომხმარებლამდე. თუ მაინც, გაუთვალისწინებელი შემთხვევა მოხდება, ანდაც, რაიმე მიკრობაქტერია გაიპარება რძის პროდუქტში, ამ სისტემის მეშვეობით,  შესაძლებელი იქნება დაბინძურების კერის მიგნება, კრიტიკული წერტილების აღრიცხვითა და აღმოფხვრით.“ - ამბობს ასოციაციის აღმასრულებელი დირექტორი.

რამდენად უსაფრთხოა უმაცივრო დახლებიდან დაუფასოებელი პროდუქტის შეძენა და რა პირობებს უნდა აკმაყოფილებდეს რძის ნაწარმი, რომ მიკრობიოლოგიური ბაქტერიების გამრავლების რისკი მინიმუმამდე იყოს დაყვანილი. ამის შესახებ,  „კომერსანტს“ სურსათის ეროვნული სააგენტოს, სურსათის უვნებლობის დეპარტამენტის უფროსი გია მიქაძე ესაუბრა. როგორც მან აღნიშნა, დაუფასოებელი და არაპასტერიზებული რძის ნაწარმის გაყიდვა აკრძალული არ არის, თუმცა დაფასოება და ეტიკეტირება ისევე, როგორც რძის პასტერიზება რისკების შემცირების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაწილია.

„მრავალი ნორმატიული აქტი მოქმედებს იმაზე, თუ რა მოთხოვნები უნდა იყოს დაკმაყოფილებული სურსათის ნედლეულის დამუშავებიდან,დახლებზე განთავსებამდე. 173-ე, 90-ე,  152-ე დადგენილებებებში არის გაწერილი პროდუქტის მიკრობიოლოგიური და ქიმიური მაჩვენებლები,ისევე,როგორც გაწერილია კონკრეტული მოთხოვნები, რაც უნდა იყოს დაცული ტრანსპორტირებისას, რეალიზაციისას და ეტიკეტირებისას.  ეს ყველაფერი შეესაბამება ევროკავშირის სტანდარტებს, DCFTA-ს შეთანხმების  მიხედვით. რაც შეეხება, დაუფასოებელ რძის პროდუქტებს, მათზე აკრძალვა არ არის დადებული ბაზარზე, მაგრამ მათი პირობები უნდა იყოს დაცული ყველანაირად. თუმცა, ნაწარმის დაფასოება ზრდის დაცვის მექანიზმს,  ასევე,იცავს და ახანგრძლივებს  პროდუქტის  შენახვის ვადას. შემიძლია გითხრათ, რომ რისკს შეიძლება წარმოადგენდეს ყველაფერი- დაფასოებული და დაუფასოებელი ნაწარმიც, თუ შესაბამისი პირობები არ იქნება  დაცული. რაც შეეხება რძის პასტერიზებას,დადგენილებაში წერია, რომ ნედლი სახით შეიძლება იყიდებოდეს რძე, მაგრამ თუ პასტერიზებულია, მას უნდა მიეწეროს  შესაბამისი კონდიცია.რძის ნაწარმის დამუშავებისა და რეალიზაციისას, თუ დაცულია ის პირობები,  რაც ეხება პერსონალის პირად ჰიგიენას, რეალიზაციასა და ტრანსპორტირებას, მაშინ, რისკი მცირდება. პასტერიზებული რძე ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი წინაპირობაა იმისა, რომ პროდუქტი იყოს უსაფრთხო და ხელს უშლიდეს მიკროორგანიზმების გამრავლებას. ასევეა,დაფასოებაც, რომელიც ამცირებს სხვადასხვა მიკრობიოლოგიური ბაქტერიების გამრავლების რისკს.“  -  აღნიშნა გია მიქაძემ.