„კრემლმა წააგო სასამართლო „იუკოსის“ აქციონერებთან. სწორედ კრემლმა და არა რუსეთმა“  -წერს   Twitter-გვერდზე კომპანიის ყოფილი დამფუძნებელი მიხაილ ხოდორკოვსკი.მისი თქმით, ჯერ კიდეც 2005 წელს, ციხეში ყოფნის დროს, მან  თავისი წილები „იუკოსში“ მის პარტნიორს, ლეონიდ ნევზლინს გადასცა, შესაბამისად, მას  ამ საკითხში არავითარი პირადი ფინანსური დაინტერესება არ გააჩნია.

სასამართლოს გადაწყვეტილების გამოცხადების შემდეგ, ნევზლინმა განაცხადა, რომ რუსული სახელმწიფო აქტივების გაყინვის მიზნით  კამპანიას გააგრძელებს.

 „ჩვენ შეუდგებით ჰააგის სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულებას სხვადასხვა ქვეყნებში, სადაც მრავლად არის რუსული სახელმწიფო აქტივები, რომლებიც გაიყინება მანამ, სანამ რუსეთის მთავრობა არ შეასრულებს გადაწყვეტილებას და არ გადაიხდის აქციონერების სასარგებლოდ დაკისრებულ თანხას - 50 მლრდ. დოლარს“  - განაცხადა ნევზლინმა.

„იუკოსის“ იურისტების თქმით, ცხადია, რუსეთის ტერიტორიაზე სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულება შეუძლებელია, თუმცა, აქციონერები მის აღიარებას და იმპლემენტაციას სხვა ქვეყნებში შეეცდებიან.იურისტების თქმით, ჰააგის გადაწყვეტილება ფაქტობრივად  საბოლოოა და მისი გასაჩივრების  შესაძლებლობა ძალზე შეზღუდულია.

 იურიდიული კომპანია Pen & Paper-ის პარტნიორის ანტონ იმენოვის თქმით, გადახდაზე უარის თქმის შემთხვევაში, სავარაუდოდ, რუსეთი გახდება ევროპაში დიდი რაოდენობის სახელმწიფო აქტივების გაყინვის მოწმე. ერთხელ ასეთი რამ უკვე იყო - 90-ამ წლებში, ერთ-ერთი შვეიცარიული კომპანიის საჩივრის საფუძველზე.

„იუკოსის“ აქციონერებს ასევე შეუძლიათ იმუშაონ გადაწყვეტილების აღიარებაზე სხვა ქვეყნებში, რომლებზეც არ ვრცელდება ჰააგის სასამართლოს იურისდიქცია   - მაგალითად, შტატებში და ბრიტანეთში.

 თუმცა, რუსეთის სახელმწიფოს პოზიციის დამცველის ანდრეი კონდაკოვის თქმით, არსებობს გადაწყვეტილების გასაჩივრების შანსები, თუ დადგინდება“ მატერიალური და პროცესუალური ნორმების გამოყენების წესების დარღვევა“.

 მისი თქმით, სააპელაციო სასამართლომ დაუშვა სერიოზული შეცდომები, მათ შორის არის ის, რომ რუსეთს არასდროს არ მოუცია თანხმობა არბიტრაჟზე. საკამათო თემაა ასევე ვრცელდება თუ არა რუსეთზე საერთაშორისო ენერგეტიკული ქარტია, რომელიც იყო ჰააგის სასამართლოს გადაწყვეტილების ერთ-ერთი საფუძველი. 1994 წელს რუსეთმა მოაწერა ხელი ამ შეთანხმებას, თუმცა, ის ჯერაც არაა რატიფიცირებული.სასამართლოს ასევე არ მიიღო მხედველობაში სხვა არგუმენტები, მაგალითად, ის, რომ თავად აქციონერები არღვევდნენ კანონს ქონების დაუფლების პროცესშიც, და კომპანიის მართვის დროსაც.

რუსეთს აქვს გადაწყვეტილების გასაჩივრებისთვის 3 თვე. როგორც წესი საქმეების განხილვა ჰააგის სასამართლოში მიმდინარეობს საშუალოდ 1,5 წელი, თუმცა, ამ დავის სირთულის და უნიკალურობის გათვალისწინებთ, პროცესს დასჭირდება გაცილებით მეტი დრო.

წყარო: RBC

თენგიზ აბლოთია