საქართველოში პანდემიის მძიმე ფონზე მიგრაცია გამონაკლისია, სადაც შედეგი ცალსახად დადებითია. 1959 წლის შემდეგ პირველად, მიგრაციამ 2020 წელს დადებითი სალდო აჩვენა (15732 კაცი), რის შედეგადაც წინა წლებთან შედარებით, მცირედით, მაგრამ მაინც 3303 კაცით გაიზრდა საქართველოს მოსახლეობა და შეჩერდა წინა წლებში არსებული მოსახლეობის კლების ტენდენცია. ამის შესახებ ,,კომერსანტს“ დემოგრაფიული ინსტიტუტის დირექტორმა ავთანდილ სულაბერიძემ აცნობა.
,,მიმდინარე პროცესს განვიხილავთ, როგორც „პანდემიის დემოგრაფიას“, რამდენადაც დემოგრაფიული ცვლილებები ინერციულად წარიმართა. სწორედ პანდემიის დადებითი შედეგია, 1959 წლის შემდეგ პირველად 2020 წელს დაფიქსირებული წმინდა მიგრაციის დადებითი სალდო (15732 კაცი), რის შედეგადაც წინა წლებთან შედარებით, მცირედით, მაგრამ მაინც 3303 კაცით გაიზრდა საქართველოს მოსახლეობა და შეჩერებულ იქნა წინა წლებში არსებული მოსახლეობის კლების ტენდენცია. რომ არა დეპოპულაცია (-4017 კაცი), საქართველოს მოსახლეობა 2020 წლისთვის წინა წელთან შედარებით 19749 კაცით გაიზრდებოდა და 2020 წლისთვის ნაცვლად არსებულისა, 3 739 910 კაცი (15732+4014) იქნებოდა. გარდა ამისა, პანდემიის პოზიტიურ მოვლენად უნდა მივიჩნიოთ 2019 წელთან შედარებით საქართველოდან 2020 წელს 30843 კაცით ნაკლები ემიგრაცია და ქვეყანაში 6868 კაცით ნაკლები ადამიანის შემოსვლა“, - განმარტავს ავთანდილ სულაბერიძე.
როგორც წესი, პანდემიის პირობებში სამუშაოს დაკარგვის და ვირუსით დაინფიცირების მაღალი რისკიდან გამომდინარე, უცხოეთში სამუშაოდ წასული მიგრანტების უმრავლესობა, ლოგიკურად, ძირითადად სამშობლოში უნდა დაბრუნდეს. ამ თვალსაზრისით, როგორც დემოგრაფიის ინსტიტუტის მიერ მომზადებულ დოკუმენტშია აღნიშნული, საქართველოში შემოსულთა თითქმის 2/3 (74,0%) საქართველოს მოქლაქეები არიან, ხოლო გასულთა რაოდენობაში ნახევარზე მეტს (58,4%) უცხო ქვეყნის მოქალაქეები შეადგენენ.
კვლევის ავტორის შეფასებით, მართალია, პანდემიამ მიგრაციის მრავალწლიანი ნეგატიური პროცესების ტენდენცია შეაჩერა და დადებითით შეცვალა, მაგრამ ძნელია ივარაუდო, როდემდე გაგრძელდება და შენარჩუნდება თუ არა ტენდენცია პოსტპანდემიურ პერიოდში, ქვეყნის არცთუ სახარბიელო სოციალურ-ეკონომიკური განვითარების ფონზე.
მარი ჩიტაია