2021 წლის 30 ივნისს ბრატისლავას აეროპორტში დაეშვა კაცობრიობის ისტორიაში პირველი მფრინავი ავტომობილი, რომელსაც სლოვაკური კომპანია Klein Vision აწარმოებს. საჭესთან თავად გამომგონებელი – პროფესორი სტეფან კლიანი იჯდა. მას თან ბიზნესპარტნიორი, მეწარმე ანტონ ზაიაცი ახლდა.
AirCar–მა 35–წუთიანი რეისი შეასრულა ქალაქ ნიტრადან, რომელის ქვეყნის დედაქალაქიდან 70 კილომეტრში მდებარეობს. ეს მფრინავი ავტომობილის 142–ე წარმატებული დაშვებაა, მაგრამ ამავე დროს პირველი საქალაქთაშორისო გადაფრენა
AirCar არის 2 –ადგილიანი, ოთხბორბლიანი ტრანსფორმერი, რომელიც ამავე დროს ჩვეულებრივი, ტრადიციული ავტომობილის როლსაც ასრულებს. მას ასევე გააჩნია თვითმრნივანის ფუნქციებიც, რისთვისაც მანქანის უკანა ნაწილში განლაგებულია ფრთები – მათი გაშლის, ან პირიქით ჩაკეცვის პროცესი ავტომატიზებულია და 1–2 წუთში სრულდება.
მოდელის ავტორი პროფესორი კლიანი ავტოჰიბრიდებზე უკვე 20 წლის მანძილზე მუშაობს, და რამდენიმე ნიმუში უკვე შექმნა, მათ შორის კომპანია Aeromobil–სთვის, სადაც ის 2016 წლამდე მუშაობდა. ის ასევე ავტომობილ–ამფიბიას შექმნას გეგმავს, რომელიც ხმელეთზეც და წყალზეც იმოძრავებს.
AirCar–ს შეუძლია იფრინოს 1000 კვ. 2500 მეტრის სიმაღლეზე, და შემქმნელების აზრით, ის იდეალურია უპილოტო მართვის სისტემისთვის და ტაქსის ფუნქციის შესასრულებლად. ჰაერში მანქანის სიჩქარეა 170 კმ.ს.-შია, ტრანსფორმერი BMW–ს ძრავზე მუშაობს, და საწვავად ჩვეულებრივ ბენზინს იყენებს.
ამჟამად გამოიყენება პირველი მოდელი AirCar Prototype 1, თუმცა პროფესორ კლიანის ჯგუფი უკვე ახალ, უფრო მძლავრ AirCar Prototype 2–ზე მუშაობს – სავარაუდოდ, მისი სიჩქარე 1000 კმ. საათში იქნება.
ტრანსფორმერ–ავტომობილებს ბევრი უპირატესობა აქვს – მას არ აწუხებს საცობები, ჰაერში გადაადგილება კი თითქმის გამორიცხავს ავარიებს, მფრინავი ავტომობილები არსებულ სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურაზე ზეწოლის შემცირების თითქმის ერთად–ერთი მეტ–ნაკლებად საიმედო საშუალებაა.
მაგრამ წარმატების მიუხედავად, ტრანსფორმერების რეალურ ცხოვრებაში ფართო და ყოველდღიურ გამოყენებამდე ჯერ შორსაა – მთავარი პრობლემა ისაა, რომ დრონებისგან და ვერტმფრენებისგან განსხვავებით მფრინავ ავტომობილებს ვერტიკალური აფრენა არ შეუძლიათ, და მათ ჰაერში ასაწევად საჭიროა ასაფრენი ბილიკი.
რა თქმა უნდა, საუბარი არაა ნამდვილ ბილიკზე, ეს შესაძლოა ჩვეულებრივი საავტომობილო გზის ცარიელი მონაკვეთი იყოს, მაგრამ თავად ასეთი ცარიელი გზის მოძიება მარტივი საქმე არაა, შესაბამისად, შუა ქალაქში მოძრაობის დროს AirCar–ის აფრენა შეუძლებელია.
კიდევ ერთი პრობლემაა არახელსაყრელი პირობები, რომლებიც ჩვეულებრვი თვითმფრინავებს არ ეხება, მაგრამ ძალიან აქტუალურია ავტომობილებისთვის – მაგალითად, მცირე ორმოს გზის საფარზე ფრენისთვის საჭირო ნაწილების დაზიანება შეუძლია, ეს კი ჰაერში გადაადგილების დროს ძალიან საშიში იქნება.
ასევე ბევრი იურიდიული პრობლემაა – ტრანსფორმერი უნდა გაფორმდეს ერთდროულად, როგორ ავტომობილი და როგორც თვითმფრინავი, რაც გაცილებით მერ პროცედურებს მოითხოვს. თანაც, მფლობელს როგორც ავტომობილის, ასევე თვითმფრინავის მართვის უფლება უნდა ჰქონდეს, რაც ასევე მარტივი საქმე არაა.
ყველაფერთან ერთად, ამ დროისთვის ტრანსფორმერი საკმაოდ ძვირი სიამოვნებაა და მისი მასობრივი წარმოება არარენტაბელურია.
ასე რომ, სტეფან კლეინს წინ კიდევ ბევრი სამუშაო ელის...
trends.rbc.ru
მოამზადა თენგიზ აბლოთიამ
klein vision
