შეერთებული შტატები მსოფლიოში მოწინავე ეკონომიკად რჩება და მას ნელ-ნელა ჩინეტი ეწევა, თუმცა მსყიდველობითი უნარის პარიტეტის მიხედვით ჩინეთი უკვე პირველ ადგილზეა. საფრანგეთის ექს-პრემიერი ჟან-პიერ რაფარენის განცხადებით ლიდერობისთვის ბრძოლაში ქვეყანა ნომერ ერთი მოახლოებულ მეტოქეს ხედავს, მაგრამ ამას არ ეთანხმება, ხოლო ქვეყანა ნომერ ორი უკვე საკუთარ თავს ლიდერად მიიჩნევს.
ექს-პრემიერი სრულიად მართალია, როდესაც ჩინეთს მსყიდველობითი უნარის პარიტეტის მიხედვით ნომერ პირველ ქვეყნად აღიარებს.
პირველ რიგში, უნდა გავყოთ ეკონომიკის მოცულობის დათვლის ორი მეთოდიკა - ნომინალური მშპ გულისხმობს ქვეყანაში წარმოებული პროდუქციის და გაწეული მოხმარების მარტივად დოლარებში გადათვლას, ხოლო პარიტეტის მეთოდიკა ითვალისწინებს იმ ფაქტს, რომ 1 დოლარად ნიუ-იორკის ცენტრში და პაკისტანის პროვინციულ ქალაქში სულ სხვადასხვა რამეს იყიდით.
ამიტომაც, მშპ მსყიდველობითი უნარის პარიტეტის მიხედვით უფრო ზუსტია, ვიდრე ნომინალური მშპ. ზოგადად ამ მეთოდიკებით მიღებული შედეგები შესაძლოა ძალიან განსხვავებული იყოს - მაგალითად, ნომინალური მშპ-ს მიხედვით, საფრანგეთი მსოფლიოში მეექვსე ადგილზეა, ხოლო პარიტეტის მიხედვით - მე-9. და პირიქით - რუსეთი ნომინალური მშპ-ს მხრივ მე-11 ადგილზეა, ხოლო პარიტეტულში - მე-6.
თუ ჩინეთის ეკონომიკას მსყიდველობითი უნარის პარიტეტის გავზომავთ, ჩინეთის ეკონომიკა (24,7 ტრლნ. დოლარი) ამერიკის ეკონომიკას (20,7 ტრლნ.) აღემატება, თუმცა, კლასიკური, ნომინალური მშპ-ს მიხედვით, შტატები პირველობას ინარჩუნებენ (20,9 ტრლნ.), ხოლო ჩინეთი კვლავ მეორეა (14,7 ტრლნ.).
თუმცა, ყველა შემთხვევაში დინამიკა ჩინეთისთვის მაინც დადებითია, და ექსპერტთა აზრით, ჩინეთს შეუძლია ამერიკას 2030 წლისთვის დაეწიოს, მაგრამ ეს მხოლოდ აბსოლუტურ ციფრებში გამოხატული უპირატესობაა, რომელიც ქვეყნის რეალურ სიმდიდრეს არ ასახავს.
დიდი ზოგადი რიცხვი, რომელიც ქვეყნის დემოგრაფიული ლიდერობას ეყრდნობა, გაცილებით ნაკლებად შთამბეჭდავია, როდესაც ვითვლით მშპ-ს ერთ სულ მოსახლეზე. ამ შემთხვევაში ჩინეთის მაჩვენებელი (10 500 დოლარი) რამდენიმეჯერ ნაკლებია, ვიდრე შტატების (63 544 დოლარი).
ასე რომ თეორიულად ჟან-პიერ რაფარენი მართალია - მოსახლეობის რაოდენობიდან გამომდინარე, ჩინეთი შესაძლოა მართლაც მსოფლიოს უმსხვილესი ეკონომიკა იყოს, თუმცა, ინდივიდუალურად, ცალკე აღებული ამერიკელები ჩინელებზე ბევრად მდიდრები არიან.
მთავარი კი ესაა - თუ ციფრებს უკან მოსახლეობის კეთილდღეობა არ დგას - ის მხოლოდ ციფრია, და მეტი არაფერი.