დღეს ცხოვრება იტალიაში ფანტასტიკურ ფილმს მოგვაგონებს, თუმცა, გერმანია უკვე ახლოსაა იტალიაში არსებულ სიტუაციასთან - თუ არ იქნება მიღებული გადაუდებელი ზომები, გერმანია იტალიის ბედს გაიზიარებს.
წარმოვიდგინოთ, რომ ანგელა მერკელი მიმართავს ქვეყნის მოსახლეობას, და აცხადებს - ამოქმედდა პროგრამა „გერმანია რჩება სახლში“, რომელიც პირველ ეტაპზე იმოქმედებს 2 კვირის მანძილზე. ქვეყნის მთელს ტერიტორიაზე წყდება სკოლების და უნივერსიტეტების მუშაობა, გადაიდება ყველა სხდომა, კონფერენცია, კონგრესი, თუ ოფიციალური შეხვედრა.
ასევე იკეტება ბიბლიოთეკები და არქივები, ჩერდება კულტურული ცხოვრება, არ იმუშავებს არც ერთი მუზეუმი, გამოფენა. შეწყდა წარმოდგენები თეატრებში და ოპერაში, დაიხურა კინოთეატრები და გადაიდება კონცერტები.
ეს არაა ყველაფერი - ასევე დაიხურა რესტორნები, ბარები, კლუბები. ქვეყანაში აიკრძალა ღვთისმსახურება, ქორწილები და სამგლოვიარო ცერემონიები. გაუქმდა ყველა სპორტული ღონისძიება, დაიხურა სპორტული დარბაზები და აუზები.
ყველა მაღაზია გერმანიაში იკეტება, მუშაობის უფლება აქვთ მხოლოდ სასურსათო მაღაზიებს და აფთიაქებს.
მთავრობის გადაწყვეტილებით ასევე ცხადდება კომენდანტის საათი - გარკვეული დროის შემდეგ მოქალაქეებს ეკრძალებათ გარეთ გასვლა, ასევე მათ მოუწევთ უარის თქმა დღესასწაულების აღნიშვნაზე და მეგობრულ წვეულებებზე.
ბინების დატოვება მხოლოდ გარკვეულ შემთხვევებში ნებადართული - ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო, ან პროდუქტების ყიდვისთვის. სახლიდან გასვლისას, მოქალაქეებმა უნდა დაიცვან ერთმანეთთან მინიმალური დისტანცია - 1,5 მეტრი, ასევე აკრძალულია ქუჩაში ერთად დგომა.
მეტიც, უნებართვოდ მოგზაურობა ქვეყნის ტერიტორიაზე ისჯება პატიმრობით.
არაფერი მსგავსი ჯერ გერმანიაში არავის სმენია, და ასეთი მკაცრი გადაწყვეტილების მიღების შემთხვევაში, ის სავარაუდოდ არ იქნებოდა მხარდაჭერილი მოსახლეობის 90%-ის მიერ.
კიდევ უფრო ნაკლებად მოსალოდნელია, რომ გერმანელები მორჩილად შეასრულებენ ყველა ამ მითითებას: დახურავენ ყველა მაღაზიას, დარჩებიან სახლებში და მშვიდად შეეგუებიან მათი კონსტიტუციური უფლებების ასეთი უხეშ ხელყოფას.
თუმცა, იტალიაში ეს რეალობაა. 3 კვირის მანძილზე ქვეყნის ხელისუფლებამ დააწესა დასავლური დემოკრატიებისთვის უპრეცედენტო შეზღუდვები - კათოლიკურ იტალიაში ღვთისმსახურება არ იყო აკრძალული და წმინდა პეტრეს ტაძარი არ დახურულა შუა საუკუნეებში შავი ჭირის დროსაც კი.
დღეს ევროპა ყურადღებით უნდა დაუკვირდეს იტალიელების ქმედებებს, და სათანადოდ შეაფასოს მათ მიერ გამოვლენილი თვითორგანიზების და ბოლო წუთში მასშტაბური კრიზისის თავიდან აცილების უნარი.
ბოლო დღეებში იტალიაში დაფიქსირდა კორონავირუსით დაავადებულთა და გარდაცვლილთა რაოდენობის მკვეთრი ზრდა. ჯანდაცვის სისტემა აღმოჩნდა კოლაფსის საფრთხის წინაშე.
თუ მაღალგანვითარებული ლომბარდიის მოწინავე კლინიკებში შეინიშნება ინტენსიური თერაპიის განყოფილებებში საწოლი ადგილების დეფიციტი, მაშინ რისი თქმა შეიძლება იტალიის სხვა, შედარებით ღარიბ რეგიონებზე, და ასევე ევროპის დიდ ნაწილზე?
სწორედ გადაადგილების აკრძალვა აფერხებს დაავადების სწრაფ გავრცელებას, და აძლევს საავადმყოფოებს პაციენტების სრულფასოვანი მკურნალობის შესაძლებლობას.
თუმცა, არავინ იფიქროს, რომ გერმანია ძალიან შორსა ამ საშინელი რეალობისგან - გერმანიაში დღეს იმდენივე დაავადებულია, რამდენიც იყო იტალიაში სულ რაღაც 10 დღის წინ.
გერმანია ჩამორჩება იტალიას მხოლოდ 10 დღით, და არ არსებობს არავითარი წინაპირობა იმისა, რომ გერმანიაში ვირუსი გავრცელდება უფრო დაბალი ტემპებით, ვიდრე იტალიაში.
წესით, გერმანელები კარგად უნდა დააკვირდნენ რა ხდება მათ სამხრეთით, და გააკეთონ შესაბამისი დასკვნები.
თუმცა, ამის ნიშნები ჯერ არ ჩანს - მეტიც, დღეს გერმანელები გულიანად დასცინიან იტალიელების საორგანიზაციო კულტურას და ეს მაშინ, როდესაც საჭიროა სწრაფი მოქმედებები იმისთვის, რომ გაკეთდეს ის, რაც ვერ გააკეთა იტალიამ ეპიდემიის დასაწყისში.
თანაც, არ დაგვავიწყდეს, რომ იმ დროს იტალიელებს არ ჰქონდა არანაირი მაგალითი, რომლის გამოყენებაც შესაძლებელი იყო ვირუსთან ბრძოლის სტრატეგიის დამუშავების პროცესში.
წყარო : ipg-journal.de
თენგიზ აბლოთია