რამდენიმე დღის წინ, ყოფილმა სახალხო დამცველმა და ამჟამად “დემოკრატიის კვლევის ინსტიტუტის” დამფუძნებელმა უჩა ნანუაშვილმა სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა სტატუსი, სადაც ყოფილი ომბუდსმენი საშიში ინფექციური დაავადებების მატარებელი ადამიანების სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საზოგადოებისთვის საფრთხის შექმნა და დაავადების შესახებ ინფორმაციის დამალვა თავისუფლების აღკვეთითაც ისჯება. სტატუსს სოციალურ ქსელში დიდი გამოხმაურება მოჰყვა, არსებული ინფექციის გავრცელების საშიშროების გამო მოსახლეობაში დაიწყო მსჯელობა, რომ ნანუაშვილის მიერ დასახელებული მუხლების გათვალისწინებით, კორონავირუსის გავრცელებაში ხელის შეწყობა სწორედ რომ სამართლებრივად უნდა ისჯებოდეს.
„კომერსანტი“ უჩა ნანუაშვილის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:
„როდესაც სამოქალაქო პასუხისმგებლობა არ არსებობს, არსებობს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობა -საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსი
მუხლი 132. განსაკუთრებით საშიში ინფექციური დაავადების შეყრა
1. სხვისთვის განსაკუთრებით საშიში ინფექციური დაავადების შეყრის
საფრთხის შექმნა,-ისჯება ჯარიმით ან გამასწორებელი სამუშაოთი ვადით ექვს თვემდე ანდა თავისუფლების აღკვეთით ვადით ერთ წლამდე.
2. სხვისთვის განსაკუთრებით საშიში ინფექციური დაავადების შეყრა,-ისჯება ჯარიმით ან გამასწორებელი სამუშაოთი ვადით ერთ წლამდე ანდა თავისუფლების აღკვეთით ვადით ორ წლამდე.
მუხლი 247. სიცოცხლისათვის ან ჯანმრთელობისათვის საფრთხის შემქმნელი გარემოების შესახებ ინფორმაციის დამალვა ან გაყალბება
1. იმ გარემოების, ფაქტის ან მოვლენის შესახებ ინფორმაციის დამალვა ან გაყალბება, რომელიც საფრთხეს
უქმნის სიცოცხლეს, ჯანმრთელობას ან გარემოს, ჩადენილი იმის მიერ, ვინც ვალდებული იყო მიეწოდებინა ეს
ინფორმაცია მოსახლეობისათვის, –ისჯება ჯარიმით ან ტუსაღობით ვადით სამ თვემდე ანდა თავისუფლების აღკვეთით ვადით ორ წლამდე,
თანამდებობის დაკავების ან საქმიანობის უფლების ჩამორთმევით ვადით სამ წლამდე ან უამისოდ.
2. იგივე ქმედება, ჩადენილი მოხელის მიერ, ან რამაც გამოიწვია ჯანმრთელობის დაზიანება ან სხვა მძიმეშედეგი, –
ისჯება ჯარიმით ან თავისუფლების აღკვეთით ვადით შვიდ წლამდე, თანამდებობის დაკავების ან
საქმიანობის უფლების ჩამორთმევით ვადით სამ წლამდე.
მუხლი 248. სანიტარიულ-ეპიდემიოლოგიური წესის დარღვევა
- სანიტარიულ-ეპიდემიოლოგიური წესის დარღვევა, რამაც გამოიწვია ადამიანთა მასობრივი დაავადება ან მოწამვლა, –ისჯება ჯარიმით ან თავისუფლების შეზღუდვით ვადით სამ წლამდე ანდა თავისუფლების აღკვეთით ვადით ორ წლამდე, თანამდებობის დაკავების ან საქმიანობის უფლების ჩამორთმევით ვადით სამ წლამდე ან უამისოდ.
2. იგივე ქმედება, რამაც გამოიწვია ადამიანის სიცოცხლის მოსპობა, –ისჯება თავისუფლების შეზღუდვით ვადით ხუთ წლამდე ან თავისუფლების აღკვეთით ვადით შვიდ წლამდე, თანამდებობის დაკავების ან საქმიანობის უფლების ჩამორთმევით ვადით სამ წლამდე. - წერს ყოფილი ომბუდსმენი საკუთარ facebook გვერდზე.
თემის აქტუალობის გათვალისწინებით, „კომერსანტმა“ საკითხის სამართლებრივი შეფასება იურისტ ლევან ალაფიშვილს სთხოვა, რომელმაც განმარტა, რომ მსგავსი მუხლებით საუბრისას აუცილებელია საზოგადოებისთვის დაკონკრეტებული იყოს ისიც, რომ თუ დაინფიცირებული ფლობს ინფორმაციას საკუთარი საშიშროების შესახებ საზოგადოებისთვის, მხოლოდ და მხოლოდ მაშინ დგება სამართლებრივი პასუხისმგებლობის საკითხი და დასძინა, რომ კოლეგებმა მანიპულაციისთვის ადგილი არ უნდა დატოვონ სოციუმში.
„ძალიან კარგი იქნება, თუ ჩემი კოლეგები თავს შეიკავებენ ან მეტ განმარტებას მისცემენ ამ ყველაფერს,რათა მანიპულაციისთვის ადგილი არ დარჩეს. სამართლებრივი პასუხისმგებლობა დგება მაშინ, როცა ადამიანმა იცის, რომ დაავადებულია საშიში ინფექციური დაავადებით და განზრახ ან გაუფრთხილებელი ქმედებით გადასდებს სხვას ამ დაავადებას და გავრცელებას შეუწყობს ხელს. თუ ადამიანი იყო იტალიაში, მივიდა შესაბამის უწყებაში და არ დაუდასტურდა ვირუსი, მაგრამ უთხრეს, რომ იყოს თვითიზოლაციაში. მან ეს შეასრულა ვყოფილიყავი და მოგვიანებით 8 დღის თავზე გამოუვლინდა, რომ დაინფიცირებულია, ამ შემთხვევაში პასუხისმგებლობა ვისია? ჩაღრმავებაა საჭირო და დანაშაულია ასეთი ქმედება მაშინ, როდესაც დაინფიცირებულმა იცის ამის შესახებ“ - ამბობს ალაფიშვილი.
მარიამ მორგოშია
ლეავნ ალაფიშვილი
