მშვიდობა მთლიანად შეცვლის ვითარებას რეგიონში - განაცხადა აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა იაპონურ გაზეთ Nikkei-სთვის მიცემულ ინტერვიუში.
„ვიმედოვნებ, რომ როდისმე მოვესწრები დროს, როდესაც სამი კავკასიური ქვეყანა ერთმანეთთან ითანამშრომლებს.
მაგალითად, დღეს ურთიერთობები საქართველოს და აზერბაიჯანს შორის ძალიან მაღალ დონეზეა. ჩვენ სტრატეგიული პარტნიორები ვართ და საქართველოს დღევანდელ მთავრობასთან, მშვენიერი ურთიერთობები გვაქვს. ჩვენ ერთმანეთს მხარს ვუჭერთ, კარგი მეზობლები და მეგობრები ვართ.
ნახეთ, რამდენი პროექტი განვახორციელეთ ერთად - ნავთობის, გაზის და ელექტროენერგიის ტრანსპორტირება, სარკინიგზო მიმოსვლა, პროექტები ბაქო-თბილისი-ყარსი, ბაქო-თბილისი - ჯეიჰანი, ბაქო-თბილისი - ერზერუმი, TANAP და მრავალი სხვა.
აზერბაიჯანი საქართველოში პირველი ან მეორე ინვესტორია თურქეთის შემდეგ.
სხვათა შორის, 90-ან წლებში, როდესაც გაზსადენის მშენებლობის პროექტი განიხილებოდა, დასავლელი პარტნიორები მილის აშენებას სომხეთის გავლით გვირჩევდნენ. რუკას შეხედეთ - ეს მართლაც უმოკლესი მარშრუტია.
მაგრამ ამ პროექტებში ჩართვისთვის სომხეთს ოკუპირებული მიწები უნდა გაეთავისუფლებია. თუმცა, სომხები ფიქრობდნენ, რომ ჩვენ ამ და სხვა მილსადენებს ვერ ავაშენებდით და ამ შემოთავაზებაზე უარი განაცხადეს.
ახლა, ალბათ ძალიან ნანობენ. ოკუპაციის გამო სომხები ჩიხში გაიჭედნენ. მათ აქვთ სარკინიგზო მარშრუტი გიუმრი-ყარსი, თუმცა, აზერბაიჯანული მიწების ოკუპაციის გამო თურქეთმა ეს რკინიგზა ჩაკეტა.
ფაქტობრივად, ამ გზით სომხებს ზღვაზე ძალიან მოკლე და სწრაფი გასასვლელი აქვთ, მაგრამ ისინი ამაზე უარს თავად ამბობენ.
ბევრმა არ იცის, რომ სომხეთის კონსტიტუციაში ღიადაა შეტანილი ტერიტორიული პრეტენზიები თურქეთთან. ალბათ ძალიან შეშლილი უნდა იყო, რომ ისეთ ძლევამოსილ ქვეყანასთან, როგორც თურქეთია, ტერიტორიული პრეტენზიები გქონდეს.
თუმცა, მთელი სომხური იდეოლოგია ამაშია.
სომხეთის და თურქეთის საზღვარი ოკუპაციის გამო დახურულია. როდესაც ოკუპაცია დასრულდება, საზღვარიც გაიხსნება. ეს ანკარას ოფიციალური პოლიტიკაა, და ერევანში ეს კარგად იციან.
თურქეთთან და აზერბაიჯანთან ურთიერთობების დალაგების გარეშე სომხეთს მომავალი არ გააჩნია. ეს პატარა ქვეყანაა, და ის კიდევ უფრო პატარავდება. მოსახლეობაც მცირდება ძალიან მაღალი მიგრაციის გამო.
თურქეთის მოსახლეობა 83 მლნ,-ია, აზერბაიჯანის - 10 მლნ. სომხეთის კი - 2 მლნ. სომხებმა უნდა იფიქრონ - როგორ აპირებენ ამ რეგიონში 10, 20, 50 წლის შემდეგ ცხოვრებას, თუ ისინი ელემენტარული ლოგიკის უარყოფას გააგრძელებენ, და ოკუპაციას არ შეწყვეტენ.
ჩვენ დავანახეთ მათ ვინ ვინ არის ბრძოლის ველზე. მთელი მათი მითები სომხური ჯარის სიძლიერეზე - მცდარია. მათი ჯარი გარბის. ჩვენ ვიმარჯვებთ, მანამ არ გავჩერდებით, სანამ ისინი ჩვენს მიწებს არ დატოვებენ“ - განაცხადა აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა.
haqqin.az
მოამზადა თენგიზ აბლოთიამ
ილჰამ ალიევი
