შიდა კარანტინი არაა საკმარისი კორონავირუსთან გამკლავებისთვის - მიიჩნევს ჰარვარდი უნივერსიტეტის ბიოსტატისტიკის პროფესორი სიუნ ლინი.

მისი თქმით,იმისთვის რომ პირველ ეტაპზე ინფიცირების ინტენსიურობა შემცირდეს, საჭიროა გაცილებით უფრო მკაცრი ქმედებები, ვიდრე უბრალოდ ადამიანების გამოკეტვა სახლებში - ამ დასკვნამდე მივიდა მეცნიერთა ჯგუფი ლინის ხელმძღვანელობით, იმის შემდეგ, რაც შეისწავლა კორონავირუსით დაავადებულ 26 000 პაციენტთა მონაცემები.

კვლევაში განხილულია ინფექციის წყაროში, ჩინეთის ქალაქ უხანში, ვირუსის გავრცელების საწინაამღდეგოდ მიღებული ზომები, რომლებიც იყოფა 3 ეტაპად. პირველი - ეს იყო პერიოდი იზოლაციამდე, როდესაც ადამიანებს ჯერ შეეძლოთ თავისუფალი გადაადგილება. მაშინ გავრცელების კოეფიციენტი იყო 3,88 - ანუ,  1 დაავადებული ადამიანი საშუალოდ აინფიცირებდა 3,88-ს.

მეორე ფაზა დაიწყო 23 იანვარს, როდესაც უხანი ჩაიკეტა გარე სამყაროსგან, და ქალაქში შეიზღუდა გადაადგილება. მოქალაქეებს ურჩევდნენ სახლში დარჩენას, მათ შორის დაავადებულებს მსუბუქი სიმპტომებით.

ამ ზომების მიღების შემდგომ გადადების კოეფიციენტი შემცირდა 1,25-მდე, ანუ, დაავადების ინტენსიურობა შემცირდა, თუმცა, მაინც დარჩა საკმაოდ მაღალი.

მეცნიერთა აზრით, გადამწყვეტი როლი ითამაშა მე-3 ფაზამ, ე.წ. „ცენტრალიზებული კარანტინის შემოღებამ 2 თებერვალს, რის შემდეგაც დაინფიცირება შემცირდა 0,2-მდე.

გასულ კვირას ჩინეთის ხელისუფლებამ გაავრცელა ინფორმაცია იმის თაობაზე, რომ  უხანში არ დაფიქსირებულა დაავადების არც ერთი ახალი შემთხვევა.

„ცენტრალიზებული კარანტინი“ წარმოადგენს სტრატეგიას, რომლიც ფარგლებშიც დაავადებულებს სწრაფად უდგენენ დიაგნოზს, და ახდენენ მათ სრულ იზოლირებას. კორონავირუსის აღმოჩენის შემთხვევაში, ხდებოდა ადამიანების სრული იზოლირება მასობრივი კარანტინის ადგილებში დაავადების სიმწვავის დონის განურჩევლად.

ისინი იქ იმყოფებოდნენ სადღეღამისო კონტროლის ქვეშ, გარე სამყაროსთან ყოველგვარი კონტაქტების გარეშე. ასევე მათთან აკრძალული იყო მნახველების მისვლა, მათ შორის ოჯახის წევრების.

საავადმყოფოების დეფიციტის პირობებში საკარანტინო ზონები იხსნებოდა სხვადასხვა ადგილებში - მაგალითად, სპორტულ დარბაზებში და სამხედრო ხომალდებზეც კი.

ყველა ადამიანი საეჭვო სიმპტომებით, და ასევე ყველამ ვინც ეკონტაქტებოდა მათ, ასევე თავსდებოდა კარანტინში. ანალიზების შედეგების მოლოდინში ისინი ცხოვრობდნენ სპეციალურად გამოყოფილ სასტუმროებში და საერთო საცხოვრებლებში, იმისთვის, რომ გამორიცხული ყოფილიყო მათი ყოველგვარი კონტაქტი მოსახლეობასთან.

გაიზარდა ასევე დიაგნოსტირების ტემპები - თუ ეპიდემიის დასაწყისში დაავადების პირველი სიმპტომების გამოვლენიდან საბოლოო დიაგნოზამდე საშუალოდ გადიოდა 10 დღე, მომდევნო ეტაპზე ეს ინტერვალი შემცირდა 2-მდე.

ცენტრალიზებული კარანტინი განიხილებოდა როგორც აუცილებლობა 2 მიზეზის გამო.

„პაციენტების პირად საქმეებში მითითებული მისამართები ცხადყოფდა, რომ ვირუსის გადაცემის 75-85% ხდებოდა ოჯახებში, შესაბამისად, ინფექციის გადაცემის ჯაჭვის შესაწყვეტად, აუცილებელია ინფიცირებულების სრული იზოლირება“  - განაცხადა ხანჩჟანის უნივერსიტეტის ბიოლოგიის პროფესორმა, კვლევის თანაავტორმა ვუ ტანგჩანმა.

მისი თქმით, ეს ასევე ამარტივებდა ინტენსიური თერაპიის განყოფილებების მუშაობას, რადგანაც მსუბუქი სიმპტომების მქონე პაციენტების მკურნალობა ხდებოდა უშუალოს კარანტინში. თანაც ყველა დაავადებული იმყოფებოდა მეთვალყურეობის ქვეშ,რაც ამცირებდა სერიოზული გართულებების საფრთხეს.

ასეთივე ზომები ტარდებოდა მედიკოსების მიმართაც - ისინი ცხოვრობდნენ სასტუმროებში და საერთო საცხორვებლებში,  და მათთვის აკრძალული იყო გარე სამყაროსთან კონტაქტი, მათ შორის ოჯახების წევრებთან.

ვუ  ტანდჩანის შეფასებით, ეს არ არის ზედმეტად აგრესიული და ხისტი მეთოდები.

„რა არის უკეთესი  - 2-3 კვირა იცხოვრო ოჯახისგან შორს, და საბოლოო ჯამში ყველა გადარჩეს, თუ იყოთ ერთად, და დააყენოთ მათი და თქვენი სიცოცხლე რისკის ქვეშ?“ - სვამს კითხვას პროფესორი,და პასუხი ამ შემთხვევაში ცალსახაა.

მეცნიერები იმედოვნებენ, რომ სხვა ქვეყნების გააკეთებენ სათანადო დასკვნებს ჩინეთის მაგალითად, სამხრეთ კორეამ გამოიყენა ეს მეთოდი ჯერ კიდევ დასაწყისში, მადრიდში კი საკარანტინო სადგურად გადაკეთდება კონფერენც-ცენტრი, სადაც ეტევა 5 500 ადამიანი,

მეცნიერების გათვლებით, უხანში ახალი დაინფიცირების შემთხვევები საბოლოოდ დასრულდება მაისის დასაწყისისთვის, რადგანაც ოფიციალურად დარეგისტრირებულ პაციენტებთან ერთად, ჯერ კიდევ არსებობს გაურკვეველი რაოდენობის ადამიანები, რომელთა დაავადება მიმდინარეობს სიმპტომების გარეშე, ან სუსტი სიმპტომებით  - თუმცა, ამის მიუხედავად, მათ ჯერ კიდევ შეუძლიათ ინფექციის გავრცელება.

შესაბამისად,  უხანში  კარანტინი საბოლოოდ გაუქმდება მხოლოდ იმის შემდეგ, რაც ბოლო ინფიცირების შემდეგ გავა 14 დღე.