იმის მიუხედავად, რომ წელს საქართველოში ვაშლის რეკორდულ მოსავალს ელიან, ერთ-ერთი უმსხვილესი მწარმოებელი GUFruit ექსპორტზე ნაკლებად ფიქრობს და ძირითადად შიდა ბაზარზეა ორიენტირებული - წერს საიტი EastFruit.
„წელს ჩვენ მოსავალს 1000-1100 ტონის ფარგლებში ველოდებით. ჩვენ 33 ჰექტარის ვაშლი ბაღები გვაქვს, და უკვე აკრეფილია 950 ტონა. დასაწყისში მოსავალს ჩვენს მიერ ნაქირავებ Socar-ის მაცივრებში ვინახავთ, შემდგომ კი რეალიზაციაზე ვაგზავნით. სადღეისოდ ჩვენთვის ადგილობრივი ბაზარი ექსპორტზე მომგებიანია. ამ დროისთვის ექსპორტზე, ძირითადად რუსეთში მხოლოდ 80 ტონა გავაგზავნეთ. ისე კი, დღეს ჩვენ ვცდილობთ რაც შეიძლება ნაკლები ვაშლი გავყიდოთ და სეზონის მეორე ნახევარს ველოდებით, როდესაც ფასები ტრადიციულად იზრდება“ - განაცხადა კომპანიის დირექტორმა ილია მიშჩენკომ.
მისი თქმით, ორიენტაცია ადგილობრივ ბაზარზე სავსებით ლოგიკურია, რადგანაც ხარისხიანი ვაშლი საკმაოდ კარგ ფასში იყიდება, თუმცა, მოთხოვნაზე პანდემია მოქმედებს- როგორც უარყოფითად, ასევე დადებითაც.
„უარყოფითი ისაა, რომ მომხმარებელი გაცილებით უფრო ფრთხილი გახდა და ისეთი ხილს ყიდულობს, რომლიც შენახვაც უფრო დიდი ხნის მანძილზე შეიძლება. დადებითი კი ვაშლის იმპორტის შეწყვეტაა - ამ დროს, როგორც წესი, დიდი რაოდენობით ირანული პროდუქტი შემოდიოდა, რაც ფასების კლებას იწვევდა. სავარაუდოდ, ამ სეზონზე იმპორტი საერთოდ არ იქნება და ქართველი მწარმოებლებისთვის ეს ძალიან ხელსაყრელია. განსაკუთრებით, იმათთვის, ვისაც დიდი ხნით შენახვა შეუძლია. გაზაფხულზე მოთხოვნა, და მასთან ერთად ფასიც, მნიშვნელოვნად გაიზრდება.
მიშჩენკოს თქმით, უახლოეს წლებში მოსავალში მაღალხარისხიანი ვაშლის წილი გაიზრდება, ძირითადად, ახალი ბაღების ხარჯზე. ასევე განვითარებას სამაცივრო ინფრასტრუქტურა განაგრძობს.
დადებით როლს ასევე სახელმწიფო ასრულებს, რომელიც ვაშლის მწარმოებელთა მხარდაჭერის პროგრამას ახორციელებს.
„თუ ეს მიდგომა გაგრძელდა, ახალი ბაღების და მაცივრების რაოდენობა გაიზრდება, შესაბამისად, ბევრი მწარმოებელი მოსავლის შენახვას შეძლებს. შედეგად არაა გამორიცხული რომ ვაშლის მწარმოებელთა რაოდენობის ზრდასთან ერთად, რეალიზების პრობლემაც გაჩნდება. მით უმეტეს მაშინ, როდესაც მოსავალი დროის შეზღუდულ მონაკვეთში უნდა გაიყიდოს - მაისში უფრო ბევრი სხვა ხილი შემოდის, და ვაშლისადმი ინტერესი მკვეთრად მცირდება. ასეთი რამ უკრაინაში უკვე მოხვდა - მწარმოებლები ვაშლის გაზაფხულამდე შენახვისთვის მაცივრების მფლობელებს ფულს უხდიდნენ, მერე კი აღმოჩნდა, რომ ამდენი ვაშლი არ იყიდება“ - ამბობს GUFruit-ის დირექტორი.
თუმცა, ასეთ ვითარებას საქართველოში ის არ ელის უფრო ადრე, ვიდრე მინიმუმ 5 წლის შემდეგ.
„როდესაც ეს დღე მოვა, ქართველ მწარმოებლებს წინასწარ მომზადება მოუწევთ - საექსპორტო ბაზრების, რეალიზების ახალი ფორმების მოძიება - მაგალითად, წვენების და ჯემების წარმოება.
ბევრ ფერმებს ვაშლის სწორი მოვლის და ხარისხიანი პროდუქტის მოყვანის სწავლა მოუწევთ. გარდა ამისა, ექსპორტზე გასვლას მარკეტინგული დანახარჯები სჭირდება, ეს კი დამატებითი 50-70 ათასი დოლარია, რაც მომგებიანია მხოლოდ მსხვილი მწარმოებლებისთვის“ - ამბობს მიშჩენკო.
east-fruet.com
თენგიზ აბლოთია