ეკონომიკის უმაღლესი განვითარების და ტოტალიტარული სისტემის შეთასვება მსოფლიოსთვის უპრეცედენტო მასშტაბებში სინგაპურის ერთგვარი ბრენდი გახდა, ბოლო წლებში კი ეს სისტემა უახლესი ტექნოლოგიებით მყარდება.

სინგაპურს 1965 წლიდან ხელმძღვანელობს ერთი პარტია, - „სახალხო მოქმედება“ და მთავრობას მიაჩნია, რომ ასეთი ერთმმართველობა აყვავებას ხელს უწყობს.

სინგაპური მართლაც უმაღლეს ადგილზეა  ყველა ეკონომიკურ რეიტინგში და ამავე დროს ბოლო პოზიციებზე დემოკრატიის და თავისუფლების კუთხით. მაგალითად, მსოფლიოს ფინანსური ცენტრების რეიტინგში სინგაპური მე-4-ე, ციფრული განვითარების კუთხით მე-6-ზე, ამავე დროს სიტყვის თავისუფლების რეიტინგში 180-დან 160-ე ადგილზეა.

სინგაპური არავის უთმობს პირველობას თანამედროვე ტექნოლოგიების დანერგვაში. 2021 წელს ქალაქში 2 მარშრუტზე მოძრაობა უპილოტო ავტობუსებმა დაიწყეს, რობოტები აქტიურად გამოიყენება მიტანის სერვისში და სასაწყობე მეურნეობების ბიზნესში.

მაღალი დონის ავტომატიზების გამოირჩევა ასევე სინგაპურის ქარხნები.

2014 წელს ქალაქ-სახელმწიფოს ხელისუფლებამ აამოქმედა პროგრამა „ჭკვიანი ერი“, რომელიც ტექნოლოგიების დანერგვას გულისხმობს სხვადასხვა დარგებში: სამთავრობო სერვისებში, უნაღდო ანგარიშსწორებაში და ა.შ.

„ეს ჩვენი ხედვაა. სინგაპური ჭკვიანი ადამიანების ქვეყანა უნდა იყოს და ეს ყოველდღიურ ცხოვრებაში უნდა ჩანდეს, სადაც სენსორების და ჭკვიანი გაჯეტების ქსელი ცხოვრებას უფრო კომფორტულს და ეკოლოგიურს ხდის,“ - განაცხადა სინგაპურის მაშინდელმა პრემიერ-მინისტრმა ლი სიალუნმა.

პარალელურად სინგაპურში სწრაფად ვითარდება თვალთვალის და მოსახლეობის მასობრივი კონტროლის საშუალებები. ამ დროისთვის სინგაპურის ქუჩებში დამონტაჟებულია 90 000 ვიდეოთვალთვალის კამერა, 2030 წლისთვის მათი რაოდენობა 200 000-ს მიაღწევს. კამერების უმრავლესობა აღჭურვილია სახეების ამოცნობის სისტემით, რომლის ტესტირებაც სინგაპურის ხელისუფლებამ ჯერ კიდევ 2018 წელს დაიწყო.

სინგაპური ასევე ქმნის საყოველთაო ეროვნულ ბიომეტრიულ ბაზას, რომელიც საპასპორტო კონტროლს გაამარტივებს და საბანკო ოპერაციების უსაფრთხოებას გაზრდის. პარალელურად ეს სისტემა პოლიციურ კონტროლს და თვალთვალსაც უკიდურესად გაამარტივებს.

სექტემბერში სინგაპურის ერთ-ერთ რაიონში პატრულირებას შეუდგნენ რობოტები, რომლების სპეციალური სენსორების და კამერების მეშვეობით სხვადასხვა დარღვევებს აფიქსირებენ, დაწყებული  სიგარეტის მოწევით დასრულებული საპროტესტო აქციებით. ყველაფერი ფიქსირდება ვიდეოზე და დღის ბოლოს პოლიციაში გადაიგზავნება.

პანდემიის დროს ქალაქის ქუჩებში რობოტი-ძაღლებიც გამოჩნდნენ. ისინი მოქალაქეების მიერ სოციალური დისტანციის დასვას აკონტროლებდნენ.
სინგაპურში ყველა და ყველაფერი მკაცრი კონტროლის ქვეშაა, ხოლო ქალაქ-სახელმწიფოში სხვადასხვა, მათ შორის, წვრილმანი დარღვევებისთვის უზარმაზარი ჯარიმების სისტემა საყოველთაოდ ცნობილია. მუდმივი და ტოტალური თვალთვალის სისტემის ახსნაა უსაფრთხოება.

„ეს არა მხოლოდ სინგაპურისთვისაა დამახასიათებელი, ყველა ქვეყანაში, როდესაც მთავრობას ადამიანების პირად ცხოვრებაში შეღწევა სურს, ის ამას ეროვნული უსაფრთხოებით ამართლებს. სინგაპურში ეს ძალიან ეფექტურად მოქმედებს. მთავრობას ყველა მონაცემთან წვდომა აქვს. ბევრი მიიჩნევს, რომ ჩემი აზრი ზედმეტობაა, თუმცა, არა მგონია, რომ მაშინ, როდესაც ერთპარტიულ რეჟიმში ცხოვრობთ, ჩემი აზრი ძალიან გადაჭარბებული იყოს,“ - ამბობს ადგილობრივი აქტივისტი ჯოლოვან უემი, რომელმაც რამდენიმეჯერ გამართა საპროტესტო აქციები და ამის გამო ციხეშიც იჯდა.

ექსპერტების აზრით, კონტროლის ის პრაქტიკა, რომელიც დასაწყისში ცალკეულ ჯგუფებზე ვრცელდება, შემდეგ მთელს ქვეყანაზე გადადის.

„ამა თუ იმ მეთოდების მოსინჯვა ჯერ კონკრეტული მიზნებით ხდება. მაგალითად, პანდემიის კუთხით, ან მიგრანტებზე, დატესტვის შემდეგ კი საყოველთაო პრაქტიკა ხდება,“ - მიიჩნევს უფლებადამცველი.

სინგაპურის უნივერსიტეტის პროფესორის ადრიან კუას თქმით, ქვეყნის მოსახლეობას ტექნოლოგიების უსიტყვოდ სჯერა.

„სინგაპურში ადამიანების არსებობის ტექნოლოგიურ მხარეს ზედმეტად დიდი ყურადღება ეთმობა. ჩვენ იმდენად გავერთეთ ამით, რომ ადამიანური მხარე დაგვავიწყდა. ჩვენ არ გვიჩნდება შეკითხვა - რატომ, და ვისთვის ვაკეთებთ ამას, და რა ადგილი უჭირავს ჩვენს საზოგადოებაში ადამიანს, მის ინდივიდუალურობას?“ - ამბობს პროფესორი.

წყარო: kommersant.ru

ავტორი: თენგიზ აბლოთია