წლიურმა ინფლაციამ თებერვალში 3.6%-ს მიაღწია, თუმცა ისევე როგორც იანვარსა და დეკემბერში მასში გაძვირებული ელექტროენერგია ფასების კლებად აისახა, რამაც განაკვეთი 1.85 პროცენტით შეამცირა, მის გარეშე ინფლაცია 5.4%-ს გადააჭარბებდა. 

Commersant საქსტატის ორიგინალურ მეთოდოლოგიაზე ადრეც წერდა. იანვრიდან ელექტროენერგიის სამომხმარებლო ტარიფი 19-24 პროცენტით გაიზარდა. მთავრობამ 1 წლის ვადით სხვაობის სუბსიდირება იკისრა. გარდა ამისა 4 თვის განმავლობაში მოსახლეობის მიერ 200 კვტ/სთ-მდე მოხმარებული ელექტროენერგიისა და 200 კუბურ მეტრამდე ბუნებრივი გაზის საფასური სახელმწიფო ბიუჯეტიდან იფარებოდა. კლებაში საქსტატმა სწორედ ეს სუბსიდირება ასახა. რეალურად ბიუჯეტი გადასახადის გადამხდელების ფულით ივსება და სუბსიდირებაც თანხების გადანაწილებაა და არა რაიმე საჩუქარი, მაგრამ მაშინაც კი თუ მეთოდოლოგია სწორია, ჩნდება კითხვა რატომ არ გაითვალისწინა საქსტატმა იგივე ფასების კლება 2020 წლის ნოემბრის ინფლაციაში ან 2020 წლის მარტი-მაისის სამომხმარებლო ფასების გაანგარიშებისას, როდესაც კომუნალურ გადასახადებზე ანალოგიური სუბსიდირება ხორციელდებოდა.

ოფიციალური მონაცემებითაც ერთ წელიწადში სურსათი და უალკოჰოლო სასმელი 6.2%-ით გაძვირდა, მათ შორის ზეთი 34.3%-ით, შაქარი 14.1%-ით, ყავა და ჩაი 12.4%-ით, თევზი 10.6%-ით, პური - 8.7%-ით. წლიური 3.6%-დან სურსათის წილი ყველაზე მეტით 2.03%-ით განისაზღვრა. სურსათის გარდა ასევე გაძვირდა ჯანდაცვა 9.8%-ით, ავეჯი და საოჯახო ნოვთები - 12.3%-ით, ალკოჰოლური სასმელები და თამბაქო 8.1%-ით.

გიორგი ელიზბარაშვილი