კორუფცია არსებობს მხოლოდ მაშინ როცა არსებობს ბიუროკრატია და ჩვენ ვართ ქვეყანა, რომელსაც ობიექტურად გვაქვს გამოცდილება კორუფციის დამარცხების, მაგალითად ბენდუქიძის დროს.
როგორ დავამარცხეთ 2004-დან 2006 წლამდე კორუფცია? ვიღაცას შესაძლოა ჰგონია რომ ჩვენ იმ პერიოდში გვქონდა ისეთი პროკურატურა და სასამართლო, რომ ყველა ადამიანი ვინც ფულს აიღებდა აუცილებლად დაისჯებოდა. მაგრამ ასე არ მომხდარა. ქვეყანაში არსებობდა ათასი ლიცენზია და ნებართვა. კახა ბენდუქიძის რეფორმის შედეგად დარჩა დაახლოებით 170-180 ლიცენზია-ნებართვა, ანუ 850 მათგანი უბრალოდ გაუქმდა, ბიუროკრატია გაუქმდა. ადამიანი რომელიც ემზადებოდა ქრთამის მისაცემად რომელიმე თანამდებობის პირისთვის, რომ მისგან რაიმე პრივილეგია მიეღო, უკვე არ საჭიროებდა ქრთამის გაცემას, რადგან ეს თანამდებობის პირი აღარ არსებობდა და არც ამ საქმეს სჭირდებოდა მოგვარება. — იაგო ხვიჩია

ერთადერთი გზა, რომლითაც გვარდება ზოგადად კორუფციის პრობლემა, არის რეგულაციის გაუქმება. ქართული ოცნების ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ ჩვენ რეგულაციები გავაუქმეთ თუ ახალი მივიღეთ?
ტექდათვალიერება კახა ბენდუქიძემ გააუქმა თავის დროზე პირობითად და თავიდან დაიწყეს ქართული ოცნების დროს. ვიცით რომ ტექდათვალიერება ყოველთვის კორუფციის წყარო იყო. სახელმწიფომ შექმნა რეგულაცია ტექდათვალიერების სახით და უცბად გაჩნდნენ ტექდამთვალირებლები როგორც რეგისტრირებული ბიზნესები. მოდით გავარკვიოთ ვინ დგას ამის უკან. დარწმუნებული ვარ ჩვენ აღმოვაჩენთ რომელიმე ხელისუფლების რომელიმე ჯგუფების ინტერესებს. როცა უცბად შემოვიდა სითი პარკი, როცა უცბად საშინლად იქცეოდა, მერე ხელისუფლების ცვლილებასთან ერთად ერთად სითი პარკი გავუშვით და ახლა გვყავს ახალი სითი პარკი რომელიც ზუსტად იმავეს აკეთებს. ანუ ყველა რეგულირება, რომელიც შემოაქვს ხელისუფლებას არის კორუფციის წყარო. ჩვენ თავის დროზე კორუფცია დავამარცხეთ იმიტომ, რომ გავაუქმეთ რეგულაციები და არა იმიტომ, რომ ციხით ვაშინებდით ხალხს. როგორ იქცევა დღევანდელი ხელისუფლება? გამოდიან პოლიციელები, თანამდებობის პირები და გვეუბნებიან რომ არ გავბედოთ ქრთამის აღება, მაგრამ პარალელურად შემოგვაქვს რეგულაციები. როდესაც პარალელურად შემოგვაქვს რეგულაციები და სისხლის სამართლის პოლიტიკით ვებრძვით კორუფციას ვიღებთ ტირანიას. მაგალითად: საბჭოთა კავშირში სტალინის დროს არ იყო კორუფცია, მაგრამ მაშინ რომ კორუფცია ყოფილიყო და ვთქვათ, მიხეილ ჯავახიშვილს ფული გადაეხადა სიცოცხლეში, ანუ თავისუფლების მოპოვებაში, კორუფციის არსებობა ცუდი იქნებოდა თუ კარგი? ჩრდილოეთ კორეაში ადამიანები რომ იტანჯება, იქ რომ კორუფცია იყოს და სიცოცხლის ყიდვა შეიძლებოდეს ეს კარგი იქნება თუ ცუდი? — იაგო ხვიჩია.

TV პირველი, გადაცემა რეაქცია