ჯორჯ კობი, იგივე გრიგოლ კობახიძე გასული საუკუნის ამერიკაში ალბათ ერთადერთი ქართველი მილიონერი იყო. 1929 წელს მისი კომპანია The Cobi Glass Produkrs-ის წარმოების საქონელბრუნვა 15 მილიონ დოლარს აღწევდა, შემოსავალი კი 4 მილიონი იყო. საწარმო გრიგოლ კობახიძემ, მასაჩუსეტსის შტატში, ბოსტონთან, ეტლებოროში 1919 წელს გახსნა, სადაც 45 დასახელების მინის პროდუქტს უშვებდა. მათ შორის - სამედიცინო, ქიმიურ, ლაბორატორიულ, ფანჯრისა და ოთახის გასატიხრ მინებს. მილიონერის სტატუსის მიუხედავად გრიგოლ კობახიძე უსაქმოდ არასდროს მჯდარა – მან 60-ზე მეტი ნივთი დააპატენტა.
II მსოფლიო ომის დამთავრების შემდეგ, ჯორჯ კობიმ ნაძვის ხის სათამაშოების დამზადება დაიწყო, შექმნა ქიმიური სითხით სავსე ელექტრო სანთლები ე.წ. Babel Lamps-ი, რომლებმაც ნამდვილი სანთლები შეცვალა. ის ფერადი მინისგან ამზადებდა სხვადასხვა ფორმის სათამაშოებს, რომელსაც „ორნამენტი უწოდა, შინდისფერ ყუთებში ჩაწყობილ 12 ან 24 ცალ სათამაშოს ასეთი წარწერა ჰქონდა - „კობი. საშობაო ხის ორნამენტები, კობი – ეს შობაა. რადგანაც სათამაშოები კანადაშიც გადიოდა, წარწერა ფრანგულ ენაზეც კეთდებოდა.
ყველაფერი ასე დაიწყო:
გრიგოლ კობახიძე, იგივე ჯორჯ კობი, რომელმაც დაწყებითი განათლება სოფლის მღვდელთან მიიღო, ჯერ ბორჯომის მინის ქარხანაში მოეწყო, შემდეგ თბილისის (1902) და ოდესის მინის ქარხანაში (1903) მუშაობდა. ამ პერიოდშივე გაიცნო მომავალი მეუღლე, წარმოშობით შვედი, დაშა ნოდვიკოვა და ევგენი იგნატიევი, რომელიც შემდგომში მის პარტნიორი გახდა ამერიკაში.
1907 წელს გრიგოლ კობახიძე პოლონეთის გავლით გერმანიაში ჩავიდა, მიუნხენში დასახლდა და გერმანელი სპეციალისტების დახმარებით შუშის პროდუქციის დამამზადებელი პატარა საწარმო შექმნა. 1908 წლის დასაწყისში კი ლონდონში გადავიდა.
1909 წელს ჯორჯ კობი მეუღლესთან ერთად საცხოვრებლად ამერიკაში გაემგზავრა, სადაც ჯერ პურის ცხობით ირჩენდა თავს, შემდეგ კი 9 წელი ცოლთან ერთად „ჯენერალ ელექტრიკის ფირმაში მუშაობდა.
რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, ჯორჯ კობის საქართველოში მინის დიდი ქარხნის გამართა სურდა, მაგრამ ბოლშევიკებთან მოლაპარაკებები ჩაიშალა. 1924-28 წლებში ის ორჯერ ჩამოვიდა საქართველოში, მაგრამ ბოლშევიკებმა მისი დაპატიმრება გადაწყვიტეს, ამიტომ გრიგოლ კობახიძემ საქართველო დატოვა.
30-იანი წლების დიდი დეპრესიის პერიოდში ჯორჯ კობის საწარმომ მილიონები დაკარგა. რის გამოც, 1930 წელს, მისმა კომპანიონმა იუჯინ (ევგენი) იგნატიევმა თავი მოიკლა. ამის შემდეგ, კობიმ თავის სახლთან მინის წვრილმანი ნივთების პატარა ფაბრიკა მოაწყო. მისი ბიზნესის გასაფართოებლად მნიშვნელოვან მოვლენად იქცა გიორგი მაჩაბლის შეკვეთა - ჯორჯ კობი გიორგი მაჩაბლის ფირმისთვის - Prince Matchabeli, სუნამოს ფლაკონების დამზადება დაიწყო.
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, მინის წარმოების აღდგენის მიზნით, მან ამერიკის მთავრობისგან ფინანსური დახმარება - 2 მილიონი დოლარი მიიღო. რის შემდეგაც როდაილენდის შტატის ქ. პატაკეტში ქარხანა გახსნა, რომელიც ქიმიური და სამედიცინო ლაბორატორიების, საველე ჰოსპიტლებისა და საავადმყოფოებისათვის უშვებდა პროდუქციას.
მას და დაშა ნოდვიკოვას შვილი არ ჰყავდათ და სურდათ კომპანიონად მინის წარმოების მცოდნე ქართველი მოეძებნათ. როგორც ჩანს საქართველოში მათ ვერავინ დააინტერესეს. საბოლოოდ, გრიგოლმა კომპანიონებად იტალიური წარმოშობის ძმები - ჯიმ და ჯული პაგლისები აიყვანა, რომლებმაც მისი საქმე გააგრძელეს.
1967 წელს გრიგოლ კობახიძე 84 წლის ასაკში გარდაიცვალა. პაგლისებს მისი სახელი დავიწყებისთვის არ მიუციათ და არც წარმოებისთვის შეუცვლიათ სახელი.
წყარო: პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა