კომპრომისი „ჩრდილოეთის ნაკადი-2“-ის საკითხზე - ეს დამცირებაა უკრაინისთვის, პუტინი კი ძალიან კმაყოფილია. გაზსადენი უახლოეს თვეებში ამუშავდება, ხოლო გერმანიის და აშშ-ის მიერ მოსკოვის მიმართ წაყენებულ მოთხოვნებს კრემლი სერიოზულად არ მიიღებს.
ჯო ბაიდენის მხრიდან გერმანიასთან ურთიერთობების აღდგენის სურვილის წყალობით რუსეთი „ჩრდილოეთის ნაკადი-2“-ის მშენებლობას შეუფერხებლად შეძლებს. მოსკოვში ამ გადაწყვეტილებას დიდხანს ელოდნენ - ის ფაქტი, რომ თავად ანგელა მერკელმა პუტინს დაურეკა და შეთანხმების თაობაზე შეატყობინა, პუტინისთვის განსაკუთრებული სიამოვნების და სიამაყის საგანი იქნებოდა.
ის, რომ კომპრომისი რამდენიმე შეზღუდვას ითვალისწინებს, მოსკოვში ალბათ დიდი წუხილს არ გამოიწვევს - პირველ რიგში იმიტომ, რომ რუსეთი მისდამი წაყენებულ პირობებს სერიოზულად არ მიიჩნევს. პირველ რიგში, ეს ეხება სანქციებს, რომლებიც უნდა დაწესდეს იმ შემთხვევაში, თუ რუსეთი ახალ გაზსადენს პოლიტიკურ იარაღად გამოიყენებს და უკრაინის ტერიტორიაზე გაზის ტრანზიტს შეწყვეტს.
ჯერ ერთი, ამ ტიპის სანქციები ევროკავშირის დონეზე უნდა შეთანხმდეს, რაც დიდი პრობლემა იქნება, მეორეც - მოსკოვი ასეთ მუქარებს უკვე შეეჩვია.
დღეს უკრაინა გაზს ევროპელი შუამავლების ხელშეწყობით იღებს, რაც მას დაცვის გარკვეულ ხარისხს ანიჭებს - უკრაინისთვის გაზის მიწოდების შეწყვეტისთვის მოსკოვს ევროპელ პარტნიორებთან ვაჭრობა მოუწევდა.
ამ პრობლემას სწორედ „ჩრდილოეთის ნაკადი-2“ ხსნის - ამიტომაც რუსეთი პროექტის რეალიზებაზე ფულს არ ზოგავს - სავარაუდოდ, მისი რეალური ღირებულება დაანონსებულ $9 მლრდ-ზე მეტი იქნება.
ამ ვითარებაში ძნელი წარმოსადგენია რუსეთს და უკრაინას შორის ტრანზიტის გაგრძელებაზე ახალი შეთანხმების მიღწევა, მაგრამ ეს თუ მაინც მოხდა, გარიგების პირობები კიევისთვის გაცილებით წამგებიანი იქნება, ვიდრე ამჟამად არის.
დღეს ვაშინგტონი და ბერლინი უკრაინული ტრანზიტის გაგრძელების სიტყვიერ დაპირებას იძლევიან, მაგრამ ახალი გაზსადენი მოსკოვს ამ საკითხში თავისი პირობების კარნახის იდეალურ შესაძლებლობებს აძლევს.
წესით, მოლაპარაკებები უკრაინულ ტრანზიტზე უკვე სექტემბერში უნდა დაიწყოს, თუმცა, უკვე დღეს ნათელია, რომ ეს რთული საქმე იქნება - ყველაზე უკეთეს შემთხვევაშიც კი კიევი დღევანდელზე გაცილებით ნაკლებ თანხას მიიღებს.
რამდენიმე დღის წინ ვლადიმირ პუტინმა გამოაქვეყნა ფსევდოისტორიული სტატია უკრაინის თაობაზე, სადაც ის აღწერს ქვეყანას, რომელსაც დასავლეთი მართავს და ეს მხარდაჭერა მოსკოვის წინაამღდეგაა მიმართული.
პუტინის სამყაროში ახალი კომპრომისი სწორედ ამ წარმოდგენას ადასტურებს - ახალი გაზსადენის ამუშავება უკრაინისთვის მარცხი და დამცირებაა.
რუსეთისთვის არანაკლებ მნიშვნელოვანია შიდა აუდიტორიისადმი გზავნილი. სახელმწიფო ტელევიზიები ამერიკულ-გერმანულ შეთნხმებას წარადგენენ, როგორც ამერიკის და ევროპის სისუსტის ნიშანს - დასავლეთი დათმობაზე მიდის იმიტომ, რომ საბოლოო ჯამში პროექტის შეჩერებას ვერ ახერხებდა.
კრემლს შეუძლია კმაყოფილი იყოს - სავარაუდოდ, პროექტის რეალიზება დასრულდება მანამ, სანამ „ჩრდილოეთის ნაკადი-2“-ის ერთ-ერთი მთავარი მომხრე ანგელა მერკელი თავის პოსტს დატოვებს.
zeit.de