პირველად ბოლო 20 წლის მანძილზე მთელს მსოფლიოში სიღატაკეში მცხოვრები ადამიანების რაოდენობა გაიზრდება. მსოფლიო ბანკის გათვლები ასეთი არასახარბიელო ბედი 150 მლნ. ადამიანს ელის, თუმცა ამ შემთხვევაში საუბარია სიცოცხლისთვის რისკის შემცველ სიღატაკეზე, რაც შეეხება იმათ, ვინც სამუშაო დაკარგავს ან შემოსავალი შეუმცირდება, ამის დათვლას აზრი არა აქვს, ეს ასობით მილიონს ელის.

ზოგადად, 1998 წლიდან მსოფლიოში  პირველად ღარიბი ადამიანების რაოდენობა გაიზრდება, ხოლო ბოლო წლებში მიღწეული წარმატებები წარსულს ჩაბარდება.

მსოფლიო ბანკის ხელმძღვანელის დევი მალპასის თქმით, 150 მლნ. ადამიანი დღეში 1,9-ზე ნაკლებ თანხაზე იცხოვრებს, ეს კი საარსებო მინიმუმზე ქვემოთაა.

90-ანი წლების ბოლოდან სიღარიბეში მცხოვრებ ადამიანთა რაოდენობა 35%-დან 8,4%-მდე შემცირდა, რაც უნიკალური წარმატება გახდა. ის პირველ რიგში ჩინეთის წინსვლამ გამოიწვია, თუმცა, ასევე დაკავშირებულია პროგრესთან გარდამავალი ეკონომიკის მქონე ისეთ ქვეყნებში, როგორც ინდოეთი, ინდონეზია, ტაილანდი, და ა.შ.

დღეს კი, მსოფლიო ბანკის პროგნოზის თანახმად,  ექსტრემალურ სიღარიბეში მცხოვრებ ადამიანთა რაოდენობა 9,4%-დან 9,1%-მდე გაიზრდება და ისიც გლობალური ეკონომიკის 5%-ით ვარდნის შემთხვევაში. თუ ვარდნა უფრო ღრმა აღმოჩდა, ღატაკთა რიცხვი 9,4%-მდე გაიზრდება.

ეს განსაკუთრებით 2 რეგიონს შეეხება, აფრიკას და სამხრეთ აზიას. დღესაც მსოფლიოში ღატაკთა 90% სწორედ იქ ცხოვრობს, ამ რეგიონების მოსახლეობის 70% დღეში 3,2 დოლარზე ნაკლები თანხით არსებობს, ასევე აფრიკაში და სამხრეთ აზიაშია დედამიწის 20 უღარიბესი ქვეყანა.

შესაბამისად, დღევანდელი კრიზისი პირველ რიგში ისედაც ღატაკ და ღარიბ ქვეყნებს დაარტყამს, შედეგად უფსკრული ღარიბებს და მდიდრებს შორის კიდევ უფრო ღრმა გახდება. მალპასის თქმით, ეს უარყოფითი შედეგები პანდემიასთან ერთად არ დასრულდება. კრიზისის გავლენა უმეტეს ქვეყნებში საგრძნობი 2030 წლამდე იქნება.

თუმცა, დამაიმედებელი მაგალითებიც არის. კერძოდ,  კენიამ პანდენიასთან და მის მიერ გამოწვეულ ეკონომიკურ კრიზისთან ბრძოლისთვის, სამივლინებო ხარჯებზე მთლიანად უარი თქვა, ხოლო კორუფციასთან ბრძოლით მიღებული დამატებითი თანხები მოსახლეობის უღარიბესი ფენების მხარდაჭერაზე მიდის.

ასევე ავღანეთის მთავრობამ ღარიბი მოსახლეობის მხარდაჭერის პროგრამა წარადგინა, რომელიც ღატაკი ოჯახებისთვის 100 დოლარის კვების პროდუქტების გადაცემას გულისხმობს.

ბანგლადეშის მთავრობა პირველ რიგში მცირე და საშუალო ბიზნესს ეხმარება, რომელზეც ქვეყნის მშპ-ს 20% მოდის. თუმცა, სიღარიბის დაძლევის ყველაზე ეფექტიური გზა მაინც პანდემიის და რეცესიის დასრულება იქნება - ამის გარეშე აზიის და აფრიკის ღატაკ მოქალაქეებს, ვერაფერი უშველის.

Die Welt

თენგიზ აბლოთია