კორონავირუსით დაინფიცირების ხელახალმა ზრდამ გადამჭრელი ზომების მიღებისკენ მოწოდებები კვლავ აქტუალური გახადა.
თუმცა, მთავარი კითხვაა - რა იწვევს დაავადების ასეთ გავრცელებას და რომელი ფაქტორები შეიძლება ჩაითვალოს პანდემიის მამოძრავებელ ძალად?
მეცნიერებმა სამი ძირითადი მიზეზი დაასახელეს და სწორედ ამ მიმართულებებზე ყურადღების კონცენტრაცია შესაძლოა ინფექციასთან ბრძოლის მთავარი იარაღი გახდეს.
ჟურნალ Science-ში ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტის ეპიდემიოლოგების ჯგუფის კვლევა გამოქვეყნდა, რომლიც თანახმადაც, კორონავირუსით დაინფიცირების შემთხვევების დიდი ნაწილი ოჯახებზე მოდის. სხვადასხვა კვლევების მონაცემთა გაანალიზებით, მათ გააკეთეს დასკვნა, რომ დაინფიცირების 46-66% სწორედ ოჯახებში მოხვდა.
სამხრეთ კორეაში 60 000 შემთხვევაში გამოიკვლიეს და აღმოჩნდა, რომ ოჯახში დაინფიცირების რისკი 6-ჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე სხვა ტიპის მჭიდრო კონტაქტების დროს - მაღაზიაში, სამსახურში, რესტორანში, და ა.შ.
ეს ასევე სხვა ვირუსული ინფექციების გადადებასაც ეხება. მაგალითად, გრიპის, რომლსაც ერთმანეთს ოჯახების წევრები გადასცემენ. ასევე დიდ საფრთხეს წარმოადგენს ინფექციის გადადება სხვა დაწესებულებებში, სადაც ადამიანები ერთმანეთს მჭიდროდ ეკონტაქტებიან, სამედიცინო დაწესებულები, ციხეები, საერთო საცხოვრებლები და ა.შ.
თუმცა, ისიც ფაქტია, რომ ოჯახში ვირუსი გარედან შემოდის. ამ შემთხვევაში დაინფიცირება დამოკიდებულია სხვადასხვა ფაქტორებს ურთიერთქმედებაზე. მნიშვნელოვანი როლი ასევე „სუპერ-გავრცელებას“ ეკუთვნის, როდესაც ხალხმრავალ ღონისძიებაზე მყოფი ერთი დაავადებული ინფექციას ბევრ ადამიანს გადასცემს. როგორც წესი, ამ დროს თავად ვირუსის მატარებელი სრულიად ჯანმრთელია და მას არავითარი სიმპტომები არ უფიქსირდება. ახლო წარსულში ასეთი მაგალითები ქორწილები, გუნდების რეპეტიციები, საეკლესიო მსახურება იყო.
ამ დროს ადამიანთა მცირე რაოდენობა ძალიან ბევრ დაინფიცირებას იწვევს. მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ დაინფიცირებულთა 10%-მა დაავადებათა 80% გამოიწვია.
პანდემიის მესამე მამოძრავებელი ძალაა საერთაშორისო კონტაქტები და ადამიანების გადაადგილება ქვეყნებს შორის.
საერთაშორისო კონტაქტების შეზღუდვა ძალიან ეფექტურია, რაზეც ჩინეთის მაგალითი მეტყველებს, სხვა ქვეყნებთან ურთიერთობების აკრძალვამ პანდემიის შეჩერებას ხელი აშკარად შეუწყო.
თუმცა, მეცნიერების თქმით, ჯერ კიდევ ბევრი პასუხგაუცემელი შეკითხვაა დარჩენილი. მაგალითად, ჯერ ბოლომდე არაა გარკვეული რესტორნებში და მაღაზიებში დაინფიცირების რისკი, ისევე, როგორც ამ ადგილებში შეკავების ზომების ეფექტურობა.
Die Welt.com
თენგიზ აბლოთია
პანდემია
