როგორც ჩანს, ევროკავშირი ბოლოს და ბოლოს შემოიღებს სანქციებს, რომლებიც ალექსანდრ ლუკაშენკოს რეჟიმს მართლაც დააზარალებს. არჩევანი საკმაოდ დელიკატურია - შეზღუდვები არ უნდა შეეხოს რიგით ბელარუსებს, რომელთა უმრავლესობა რეჟიმის წინააღმდეგია და მათი დასჯა არალოგიკური იქნებოდა.
თუმცა, ახალი სანქციები წერტილოვან დარტყმებს პირველად გასცდება.
რამდენიმე დღის წინ, ევროკავშირის 25 სახელმწიფოს ლიდერი ბელარუსის წინააღმდეგ სანქციების შემოღებაზე შეთანხმდა, რაც ერთობის იშვიათი გამოვლინება გახდა. ამჯერად სიტყვა ევროკომისიას ეკუთვნის, რომელმაც კონკრეტული ზომების პროექტი უნდა წარადგინოს.
ამ დროისთვის ცხადი მხოლოდ ერთია - ევროკავშირი ლუკაშენკოს ყველაზე სუსტ ადგილს უმიზნებს.
სანქციები 2 პაკეტად გაიყოფა - პირველი რეჟიმის პირდაპირ მხარდამჭერ ორგანიზაციებს და კერძო პირებს შეეხება. მშვიდობიანი გამოსვლების სასტიკი ჩახშობის შემდეგ, ევროკავშირმა სანქციები ალექსანდრ ლუკაშენკოს და მის გარემოცვის თითქმის 90 წევრს დაუწესა.
ამჯერად სიის გაფართოება, სავარაუდოდ, Ryanair-ის ინციდენტთან დაკავშირებული პირების ხარჯზე იგეგმება.
პერსონალური სანქციები - ისეთი მარტივი საკითხი არაა, როგორც ეს ერთი შეხედვით ჩანს. იყო რამდენიმე შემთხვევა, როდესაც სანქციების ქვეშ მოხვედრილმა ადამიანებმა ეს გადაწყვეტილება ევროპის სასამართლოებში გაასაჩივრეს და სასამართლოები მოიგეს კიდეც, რადგანაც მოსამართლეებმა ჩათვალეს, რომ ბრალდებები მათ წინაამღდეგ არასაკმარისად დასაბუთებულია.
ევროკომისია, რომელსაც მარცხები არ უყვარს, საფუძვლიანად მუშაობს, და სპეცსამსახურების მეშვეობით ეჭვმიტანილების შესახებ დეტალურ ინფორმაციას აგროვებს - სანქციების სამართლიანობა ეჭვებს არ უნდა იწვევდეს.
თუმცა, პერსონალურ სანქციებს ძირითადად სიმბოლური მნიშვნელობა აქვს, რადგანაც ბელარუსულ ელიტას ევროპასთან თითქმის არანაირი კავშირი არ გააჩნია - ისინი საბანკო ანგარიშებს და უძრავ ქონებას ძირითადად რუსეთში ფლობენ.
გაცილებით უფრო მტკივნეული იქნება ეკონომიკური სანქციები, რომლებიც შეეხება მსხვილ სახელმწიფო კომპანიებს, და მათ მიერ წარმოებულ პროდუქციის ევროკავშირში ექსპორტის აკრძალვას.
რა თქმა უნდა, ბელარუსისთვის რუსეთი გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანი სავაჭრო პარტნიორია, მაგრამ ქვეყნის ექსპორტის 20% ევროკავშირზე მოდის, ეს კი საკმაოდ სერიოზული მაჩვენებელია.
სავარაუდოდ სანქციები იმ დარგებს შეეხება, რომლებსაც რეჟიმისთვის დიდი მოგება მოაქვთ - ქიმია, ნავთობგადამუშავება, ხე-ტყის გადამუშავება, ფინანსური სექტორი.
ყველაზე მტკივნეული სავარაუდო სანქციებს შორის ბელარუსული კალიუმის ექსპორტის აკრძალვა იქნება, რომელიც ევროპაში ქვეყნის ექსპორტის მნიშვნელოვან ნაწილს შეადგენს.
თუმცა, როგორც უკვე ითქვა, სანქციები საკმაოდ რთული თემაა ევროკავშირისთვის, რომელსაც ბელარუსულ რეჟიმთან ერთად თავისი მოკავშირის - ბელარუსის მოსახლების დასჯა არ სურს. ამიტომაც სანქციები ბელარუსის ეკონომიკის დიდ ნაწილს არ შეეხება.
გარდა ამისა, ევროპელებს არ სურთ სანქციებით მინსკის რუსეთთან უფრო ღრმა ჩახუტების ხელშეწყობა - დასუსტებულ ბელარუსულ სახელმწიფო კომპანიებს პუტინის მეგობრების მხრიდან "ჩაყლაპვა" ემუქრება.
ლუკაშენკო სწორედ ამ შიშებზე თამაშობს, სანქციებს უაზრობად მიიჩნევს და აცხადებს, რომ ევროკავშირთან ვაჭრობის შეწყვეტით მიყენებული ზარალის კომპენსირება შესაძლებელი რუსეთის და ჩინეთის ხარჯზე იქნება.
თუმცა, ევროპული სანქციები ეკონომიკურ ზარალს ბელარუსს და მის მხარდამჭერ რუსეთსაც, მაინც მიაყენებს.
welt.ge
თენგიზ აბლოთია
Die Welt
