„დღეს ჩვენ გვაქვს გამოვლენილი შემთხვევების 30-35% -იანი ჰოსპიტალიზაციის ჯერ არნახული, არსად გაგონილი, საღი აზრისთვის მიუწვდომელი მასშტაბი. “ -  ამის  შესახებ განცხადებას  აშშ–ში, ჯორჯიის შტატში მდებარე ემორის უნივერსიტეტის სამედიცინო სკოლის ასისტენტ პროფესორი და ინფექციონისტი გიორგი კანდელაკი ავრცელებს. მისი თქმით, ვითარებითან გამოსვლის ერთი ძალიან მარტივი  გზა არსებობს,  რომელსაც არც ტექნოლოგიური და  არც მეცნიერული  პოტენციალი სჭირდება, კანდელაკის თქმით, ეს ჰოსიტალიზების შეწყვეტაა. 

 „ჯანდაცვის სისტემა კოლაფსის პირასაა, აღარ გვყოფნის საწოლები, ექთნები, ექიმები რომ გავუმკლავდეთ კოვიდს. ვეღარ ხდება მძიმე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია, არის ამ მიზეზით გამოწვეული მსხვერპლიც - როდესაც ვერ მოხერხდა პაციენტების საავადმყოფოში მოთავსება. და ამ დროს არსებობს ერთი, ძალიან მარტივი გზა ამ ვითარებიდან გამოსვლის, რომელსაც არც მატერიალური რესურსი სჭირდება, არც ტექნოლოგიური აღჭურვილობა, არც მეცნიერული პოტენციალი - ეს არის არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციების შეწყვეტა!   თითქოს ყველამ იცის დეკლარირებულ დონეზე, ამ საკითხზე დღეს უკვე ყველა საუბრობს რომდენიმე კვირაა, მაგრამ რაღაც მოჯადოებული აურა არ იძლევა ამ მარტივი ამოცანის გადაწყვეტის საშუალებას. დღეს ჩვენ გვაქვს გამოვლენილი შემთხვევების 30-35% -იანი ჰოსპიტალიზაციის ჯერ არნახული, არსად გაგონილი, საღი აზრისთვის მიუწვდომელი მასშტაბი. აშშ-ს, ევროპის გამოცდილება რომ ავიღოთ - 5-10% ია, მაქსიმუმ 15%. ჩვენ შეგვიძლია ერთი დღის განმავლობაში, გავაორმაგოთ საწოლები, გავაორმაგოდ თითო პაციენტის წილ მოსული ექთნის და ექიმის რაოდენობა, უზრუნველვყოთ ყველა საჭირო ჰოსპიტალიზაციის განხორციელება, ავწიოთ მოვლის და მკურნალობის ხარისხი და ეს უკანასკნელი ასევე პირდაპირპროპორციულია ვენტილირებული პაციენტების შემცირებასთანაც, რადგან ექიმს რჩება მეტი დრო და ყურადღების საშუალება, მაქსიმალურად თავიდან აიცილოს არასაჭირო ინტუბაცია.

ამ ყველაფერს სჭირდება მარტივი რამ: პროტოკოლებში მკაცრად გაწერილი ჰოსპიტალიზაციის და გაწერის კრიტერიუმები! კოვიდი ერთ-ერთი გამორჩეული დაავადებაა, რომელსაც აქვს ძალზე ობიექტური, ადვილად გაზომვადი, ძნელად მანიპულირებადი ჰოსპიტალიზაციის კრიტერიუმი და ამ საკითხის მკაცრად გაკონტროლებაც არ წარმოადგენს პრობლემას. და ამის მაგივრად იმართება მრავალსაათიანი შეხვედრები, განხილვები, „აზრთა“ ჭიდილი, ექსპერტთა  მწუხარება არსებულ ვითარებაზე, ხელისუფლების ტანჯვა-ვაება მომავალზე ფიქრით -  მოკლედ სადომაზოხიზმი მოქმედებაში, საქმის ნაცვლად! ხოლო მას, ვისაც ეს ეხება, აი ის სრულ კმაყოფილებაშია არსებული ვითარებით და პერიოდულად ამაყობს ამ პროცენტით.

ნამდვილად წააგავს ეს ყველაფერი გაბრიელ გარსია მარკესის რომანს: გამოცხადებული სიკვდილის ქრონიკა-ს. ყველამ ყველაფერი ვიცოდით, ყველასთვის ყველაფერი გასაგები იყო, მაგრამ არავინ არაფერი ამისთვის არ გავაკეთეთ.

ღვთის წყალობით, თუ მართლა პიკის მიდამოებში ვართ (მე ასე მგონია, თუმცა ამ საკითხში შესაძლოა ვცდებოდე) გავუძლებთ რაღაცნაირად, მაგრამ თუ არ ვართ?“ -  წერს გიორგი კანდელაკი