საბრძოლო მოქმედებები სომხეთს და აზერბაიჯანს შორის სულ უფრო ინტენსიური ხდება, ამ ფონზე თურქეთი ისე მკაფიოდ, როგორც არასდროს, მოძმე სახელმწიფოს მხარს უჭერს.
რას აპირებს პრეზიდენტ რეჯეფ თაიფ ერდოღანი?
გავრცელებული ინფორმაციით, ის აზერბაიჯანში სირიელ მეომრებს აგზავნის. ისინი სირიაში ბაშარ ასადის წინაამღდეგ და ლიბიაში, ერდოღანის ინტერესების დასაცავად იბრძოდნენ. დღეს კი მათ ფრონტის ახალ ხაზზე აგზავნიან. ამ ინფორმაციის დადასტურება შეუძლებელია, აზერბაიჯანი სირიელი მებრძოლების შემოყვანის ფაქტს კატეგორიულად უარყოფს და სომხეთს ტყუილის ტირაჟირებაში ადანაშაულებს.
თუმცა, თურქეთი აზერბაიჯანთან მჭიდროდ უკვე წლების მანძილზე მეგობრობს ლოზუნგით „ერთი ერი - ორი სახელმწიფო“. ორივე ქვეყანა კულტურულად ძალიან ახლოა, მათ ასევე სამხედრო ალიანსი აკავშირებთ. თუმცა, ასე აშკარად როგორც დღეს თურქეთი თავის მოძმე სახელმწიფოს მხარს არასდროს უჭერდა.
„თურქეთის ახალი როლი ჯერ კიდევ ივლისში გამოჩნდა“ - განაცხადა ჰენრიხ ბიოლის ფონდის ექსპერტმა კავკასიის საკითხებში შტეფან მაისტერმა.
სწორედ ივლისში მხარდაჭერამ თვისობრივად ახალ დონეს მიაღწია. აგვისტოში კი თურქეთმა აზერბაიჯანში სამხედრო სწავლებები ჩაატარა და ეს სომხეთის მისამართით გაგზავნილი მკაფიო გაფრთხილება იყო. არაა გამორიცხული, რომ სამხედრო ტექნიკის ნაწილი აზერბაიჯანში სწორედ მაშინ იქნა შემოტანილი.
ბოლო წლებში ერდოღანის ხელმძღვანელობით თურქეთის საგარეო პოლიტიკას სულ უფრო და უფრო აგრესიული ხდებოდა. ეს სირიაში, ლიბიაში, და ხმელთაშუა ზღვაში საგზაო საბადოების გამო კონფლიქტშიც გამოჩნდა. დღეს თურქეთი სულ უფრო მეტად კავკასიის საქმეებშიც ერევა.
წლების წინ ანკარა გაცილებით თავშეკავებულად მოქმედებდა კავკასიაში, თუმცა, დღეს ბევრად უფრო აქტიურია. ექსპერტის აზრით, სტრატეგიის ცვლილება რამდენიმე მიზეზმა გამოიწვია.
შიდა პოლიტიკაში ერდოღანი სულ უფრო ძლიერ ზეწოლას განიცდის, ქვეყნის ეკონომიკა უკვე თვეების მანძილზე ღრმა კრიზისშია. გამოკითხვების თანახმად, ერდოღანს ქვეყნის მოსახლეობის უმრავლესობა მხარს არ უჭერს, რაც 2023 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში მას სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნის.
აზერბაიჯანის მხარდაჭერამ შესაძლოა მას კონსერვატიულ ამომრჩეველთა შორის პოპულარობას გაზრდის. თანაც სომხეთის პრობლემა თავად თურქეთშიც საკმაოდ აქტუალურია. თუმცა, სომხეთს მხარს რუსეთი უჭერს, და სწორედ ეს შეიძლება იყოს თურქეთის გააქტიურება რეგიონში.
თურქეთი ამით სიგნალს რუსეთს უგზავნის და საკუთარი თავის რეგიონულ ზესახელმწიფოდ დამკვიდრებას ცდილობს. სირიაში და ლიბიაში მოსკოვი და ანკარა საწინაამღდეგო პოზიციებს იცავენ. დღესაც, ყარაბახში, ისინი ერთმანეთის პირისპირ დგანან. თუმცა, ამ ეტაპზე მოსკოვი ჯერჯერობით თავშეკავებულად იქცევა.