შემოდის თუ არა საქართველოში უხარისხო აგრო ქიმიკატები და როგორია პესტიციდების გამოყენების ნორმა ევროპაში?  - რადიო კომერსანტის გადაცემაში „აგრო სექტორი“ ბიოლოგიის დოქტორმა, ნოდარ მინდიაშვილმა სექტორში არსებულ გამოწვევებსა და პერსპექტივებზე ისაუბრა. ნოდარ მინდიაშვილი აგრო სექტორში ინოვაციებისა და სერტიფიცირების სისტემის დანერგვის მნიშვნელობაზე საუბრობს.

„სერტიფიცირებულ პროდუქციას აქვს უნარი ბაზარზე ჩაანაცვლოს იმპორტირებული პროდუქცია, რომელიც გაურკვეველი ხარისხობრივი პარამეტრების მატარებელია. სერტიფიცირება არის ინსტრუმენტი იმისა,რომ ბაზარზე ჩავწიოთ იმპორტი და გავზარდოთ ადგილობრივი წარმოება,“- ამბობს ნოდარ მინდიაშვილი. მისი განცხადებით, სერტიფიცირების შემდეგ პროდუქციაზე გაძვირების საშიშროება არსებობს, თუმცა ბიოლოგიის დოქტორი, პროდუქციის სიჯანსაღეზე აპელირებს და აცხადებს,რომ შხამქიმიკატების იმპორტის რაოდენობა საქართველოში  5-ჯერ არის გაზრდილი.

„გაძვირების საშიშროება ბიო მიმართულებაში მასერტიფიცირებელი ორგანოების ხარჯები საკმაოდ მაღალია. ბიო-ში მოსავლიანობა ისედაც მცირეა. თუმცა, ფერმერები, რომლებიც ჩვენთან მუშაობენ ახერხებენ,რომ შეამცირონ საწარმოო დანახარჯები. ბოლო 10 წლის განმავლობაში იმპორტირებული შხამქიმიკატების რაოდენობა 4-5-ჯერ გაიზარდა, სასოფლო-სამეურნეო სავარგულები კი შემცირდა. ჩნდება კითხვა,თუ რა მოხდა? - ამის უკან დგას სიხარბე, უცოდინარობა, გაუგონარი მიდგომები. ფერმერი ნორმალური პროდუქციის მოსაყვანად იმაზე მეტ პესტიციდს ხარჯავს, ვიდრე მას სჭირდება. პროდუქცია სახიფათო ხდება. ჩვენ სხვა ალტერნატივას ვთავაზობთ, ფერმერები,რომლებიც ჩვენთან მუშაობენ, ბევრად უფრო ნაკლებ ქიმიურ დატვირთვას აწარმოებენ, ამით მათი ხარჯი მცირდება,“- აღნიშნავს ნოდარ მინდიაშვილი და თანამედროვე აგრო-ტექნიკური მიდგომების მნიშვნელობაზე საუბრობს.

„ჩვენ გვაქვს პრეტენზია,რომ ეკოლოგიურად სუფთა  ხარისხის პროდუქცია გვქონდეს, ფერმერს კი უნდა შევთავაზოთ ტექნოლოგია. ეს შესაძლებლობები დანერგილია, გვაქვს შემუშავებული კულტურების მიხედვით აგრო-ტექნიკური მიდგომები. ფერმერებს,რომლებიც ჩვენთან თანამშრომლობენ აქვთ ნაკლებად მძიმე დატვირთვის პრეპარატებთან წვდომა. შედეგად პესტიციდების დატვირთვა ორჯერ მცირდება, პროდუქციის რაოდენობა კი იზრდება. ევროპაში პესტიციდების წლიური გამოყენების ნორმა 500 გრამია; ამასთანავე, ქვეყანაში, რა პესტიციდებიც შემოდის, ისინი უხარისხოა. თუმცა, უპირველესი პრობლემა მაინც ისაა,რომ გვვგონია, რაც მეტს დავასხამთ, მით უკეთეს მოსავალს მივიღებთ. რეალურად ასე არ არის.

მსოფლიო მიდის სხვა გზით, ჩვენ კი გაუგებარი გზით მივდივართ. ევროპული გამოცდილება გვეუბნება,რომ არსებობს რიგი კლასი პრეპარატების,რომლებიც არ არიან შხამიანები, მაგრამ ხელს უწყობენ მცენარის იმუნიტეტის გაზრდას, ამათუიმ ფუნქციის გაძლიერებას, შეგუებადობას დაავადებების მიმართ. შედეგად, ამ პრეპარატების მოხმარებით, 2-3-ჯერ ვამცირებთ პესტიციდების რაოდენობას და სუფთა მოსავალს ვიღებთ, რომელიც რაოდენობრივად არ იქნება იმაზე ნაკლები,ვიდრე მძიმე პესტიციდებით დატვირთული მოსავალი.

ეს ინდუსტრია არა ცალკე კომპონენტებად, არამედ ერთიანი სისტემით უნდა განვიხილოთ.  ბოლო სამი ათეული წელია სოფლის მეურნეობა არ განხილულა,როგორც საწარმოო მიმართულება. საბაზრო ეკონომიკის წინააღმდეგ გალაშქრება სოფლის მეურნეობაში არის უცოდინარობა, მე ვფიქრობ რომ, საბაზრო მექანიზმების გამოყენებით, სწორი პროგრამების შედგენითა და მისი მართვის პირობებში შესაძლებელია დიდი ნახტომის გაკეთება,“- ამბობს ნოდარ მინდიაშვილი.