საქართველოში დღემდე მინიმალური ხელფასის შესახებ 1999 წელს მიღებული კანონი მოქმედებს, რომლის თანახმადაც დამსაქმებელს დასაქმებულისთვის თვეში 20 ლარზე ნაკლები ხელფასის გადახდა ეკრძალება. 20 ლარად არავინ მუშაობს, მაგრამ პერიოდულად ჩნდება ვაკანსიები, სადაც ხელფასი 200 ლარზე დაბალია.

ბოლო დღეებში სოციალურ ქსელში საქართველოს ბანკის განცხადება გავრცელდა. ბანკი პოტენციურ კონსულტანტებს სრულ განაკვეთზე 150 ლარს + ბონუსს სთავაზობდა.

საქართველოს ბანკის ვებგვერდზე განცხადებების სიის ნახვისას ირკვევა, რომ სამუშაო სინამდვილეში ნახევარგანაკვეთურია (დღეში 4 სთ), მაგრამ ასევე ირკვევა ისიც, რომ 150 ლარი დარიცხული თანხაა, რასაც საპენსიო შენატანი და საშემოსავლო აკლდება, რის შემდეგაც ხელზე ასაღები ხელფასი 117.6 ლარამდე მცირდება. ბონუსები გაყიდული საბანკო პროდუქტის მიხედვით ითვლება – ფორმულა მითითებულია არაა.

მინიმალური ხელფასის საწინააღმდეგო ერთ-ერთი უმთავრესი არგუმენტი ისაა, რომ კანონი უმუშევრობას ზრდის და სამუშაო ბაზარზე ახალი შესული, კვალიფიკაციის არმქონე პირების მდგომარეობას კიდევ უფრო ამძიმებს. სხვადასხვა ქვეყნის გამოცდილებამ აჩვენა, რომ არგუმენტი მართებულია, მაგრამ არა ყველა კომპანიის მიმართ. პატარა მაღაზიას შეიძლება მართლა მოუწიოს 4-დან 1 კონსულტანტის გაშვება ან დამლაგებლის გათავისუფლება და მისი მოვალეობის დანარჩენ თანამშრომლებზე გადანაწილება, თუმცა ეს არ ეხება ისეთ დიდ კომპანიებს, როგორიც საქართველოს ბანკია.

საარსებო მინიმუმზე დაბალი ანაზღაურების შეთავაზების მიუხედავად, მთავარ პრობლემად მაინც 22.1%-იანი უმუშევრობა და გაზრდილი სიღარიბე რჩება, რა დროსაც თუნდაც გამოცდილების არმქონე ადამიანი, უკეთესი მომავლის იმედით, რამდენიმე თვით საარსებო მინიმუმზე დაბალ ხელფასზე თანხმდება.

გიორგი ელიზბარაშვილი